อยากไปทะเลหวะเธอ
อยากนอนโง่ๆมองทะเล ฟังเสียงคลื่น และเหยียบบนพื้นทราย
หลับ แล้วตื่น แล้วก็กลับไปอีก แล้วค่อยตื่นขึ้นมาใหม่
นี่แค่คิดฉันก็รู้สึกฟินแล้ว
ฉัน"ตกหลุมรัก" ทะเล คลื่นลม และผืนทราย เข้าแล้ว
โตขึ้นจะทำอะไรที่อยากยากขึ้นกว่าตอนเป็นเด็กเนอะ
เมื่อก่อน นึกอยากจะไปทะเล ก็ไปทะเล
ฉันไป ชะอำ-หัวหิน-บางสะพาน เกือบทุกอาทิตย์
ฉันชอบ
ตื่นมาวิ่งบนหาดตอนเช้า
ฉันชอบ
กินอาหารเช้าไปพร้อมๆกับดูแดดจ้าที่กระทบน้ำทะเล
ฉับชอบ
ออกไปนอนดูคลื่น เล่นทราย ในตอนบ่าย
(ไม่กลัวดำ กลัวฝ้าขึ้นเหมือนตอนนี้เลย)
ฉันชอบ
ลมเย็นๆและทะเลสีดำในตอนกลางคืน
ฉันชอบ
ใช้วันหยุดกับการหยุดพักแบบจริงๆ
ตอนนั้น "มันดีจริงๆนะ"
"ห้ามทะเลให้มีคลื่นไม่ได้ ก็ลงไปสนุกกับคลื่นในทะเล"
ฉันชอบข้อความข้างบนนะ
ก็เพราะข้อความนี้แหละทำให้ฉันเข้าใจว่า
"ในเมื่อห้ามที่จะฝันไม่ได้ ห้ามที่จะจินตนาการไม่ได้ว่าริมทะเลในตอนเช้ามันสวยงามขนาดไหน"
ฉันต้องกล้าที่จะทำตามความฝัน
ฉันฝัน...อยากมีบ้านริมทะเล
ฉันฝัน...อยากมีเรือเป็นของตัวเอง
ฉันฝัน...อยากเป็นคนเก่ง ดูแลตัวเอง ครอบครัวได้
วันที่ฉันตัดสินใจว่าจะทุ่มเทกับงาน
เพื่อไล่ตามความฝันของฉัน
เป็นเหมือนกับวันที่ฉันทิ้งความฝัน และหนีไปไกล ไกลขึ้นเรื่อยๆ
ความฝันที่เป็นจริงวันนี้ เวลาที่จะชื่นชมกลับลดน้อยลง
เมื่อได้สิ่งหนึ่งมา เราอาจจะกำลังเสียอีกสิ่งหนึ่งไป
มันคงเป็นธรรมชาติบนโลกใบนี้สินะ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันตระหนักรู้คือ
ฉัน"ตกหลุมรัก" ทะเล
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in