วันนี้จะมาเล่าเรื่องของเราที่เป็น LGBT ให้ทุกคนได้รับรู้กันล่ะ

ตั้งแต่จำความได้...ตอนนั้นอยู่อนุบาล 1 ล่ะมั้งนะ

แม่เราเปิดทีวีดู เป็นรายการเพลง แล้วเราก็เห็นหางเครื่องเต้นกันอ่ะ

ตอนนั้นไม่รู้ทำไม ความรู้สึกว่าโตไปอยากไปเป็นหางเครื่องอะไรแบบนั้น 55555

แล้วตอนเด็กๆมันก็จะมีงานโรงเรียน เหมือนเป็นงานโต๊ะจีนของโรงเรียนอ่ะ ทุกห้องเรียนก็จะมีการแสดงของห้อง เราก็จะได้เต้นเป็นเซ็นเตอร์ตลอดเพราะเราเต้นเก่งสุดในห้อง ตอนนั้นแม่บอกว่า เรางอแงร้องไห้ไม่ยอมไปแสดงถ้าแม่ไม่ทาปากให้เราแดงๆ ตอนเด็กตอนนั้นเลยใส่ชุดทักซิโด้ แล้วก็แก้มแดงปากแดงขึ้นไปเต้น เราจำได้ เรามีความสุขมาก รู้สึกว่ามันเป็นทางของเราอ่ะ

หลังจากนั้นมา เราก็ใช้ชีวิตเติบโตขึ้นมาเรื่อยๆ ตั้งแต่อนุบาลแล้ว เราไม่เคยมีเพื่อนผู้ชายเลย เราชอบไปเล่นกับผู้หญิง อยู่โรงเรียนก็เล่นแต่กับเพื่อนผู้หญิง กลับบ้านมาเวลาว่าง ในละแวกนั้นก็จะมีแต่ผํ้หญิง เลยไปเล่นกระโดดยาง หมากเก็บ วิ่งไล่จับ ซ่อนแอบกับเด็กผู้หญิงมาตลอด ทั้งชีวิตหาคำว่า Masculine ในตัวเองไม่เจอเลย ซึ่งเอาจริงๆเราก็มีความสุขดีในชีวิตเราที่เป็นมาแบบนั้น

แต่ไม่ว่าจะมีความสุขยังไง มันก็จะมีเรื่องให้น่ารำคาญใจอยู่เสมอๆ ก็คือการที่พวกลุงแถวบ้าน ที่ปากอยู่นิ่งไม่ได้ คอยว่าเราว่า "เป็นตุ๊ดหรอ โตไปเป็นตุ๊ดเปล่าเนี่ย" ต่างๆนานา ซึ่งก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าการเป็น Straight ของเขามันทำให้ตัวเขาต้องมาดูถูกเหยียดหยามเราด้วยหรอ ซึ่งเราขอบคุณแม่เรามากๆ ที่คอยพูดแก้ต่างให้ตลอดว่า "จะเป็นอะไรก็เป็นเถอะ แค่เป็นคนดีก็พอ" ซึ่งมันเป็นอะไรที่ทำให้เรารู้สึกว่า อย่างน้อย แม่เราก็ยอมรับในตัวเรา

ตัวเราเองก็ต้องอดทนกับการโดนล้อว่าเป็นตุ๊ด เป็นกะเทย มาตลอด แต่โชคดีที่ตัวเราเองก็มีความสามารถ เพราะตอนประถมเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งพูดสุนทรพจน์ต่างๆนานาจนสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนมากมาย จนเขาให้ทุนเรียนฟรียันป.6 อ่ะ อันนี้เป็นเรื่องที่เราก็ภูมิใจมากๆ ซึ่งกลายเป็นว่า ไม่ว่าใครในโรงเรียนก็รู้จักเรา แล้วก็ยอมรับในตัวเรามากขึ้น แต่ก็อีกอ่ะ ถึงจะเก่งแค่ไหนมันก็ยังคงโดนพวก Homophobia ล้อเลียนไม่ก็  Discriminate เราอยู่ดี ซึ่งมันทำให้เราคิดจะเปลี่ยนแแปลงตัวเองไปเป็นผู้ชายตอนที่เราขึ้น ม.1

แต่การเป็น LGBT มันไม่เหมือนกันไข้หวัด ที่กินยาแล้วจะหาย เอาจริงๆพยายามแอ๊บแมนต่างๆ ตอนเรียนปรับพื้นฐาน ม.1 ไม่ถึง 1 วัน มันไม่ใช่เราก็คือไม่ใช่เราจริงๆ อะ เราก็เลยปล่อยเลยตามเลย ก็เลยเป็นตัวของตัวเองไปเลยตอนนั้น มาคุยกับเพื่อนในห้องที่มาจากโรงเรียนเก่าด้วยกัน เพื่อนยังตกใจเลย ทำไมแปลกๆไป 555555

ยังไม่จบนะ เดี๋ยวมาต่อ part 2 อีกเด้อ

มุเมย์

23/09/18