คืนนี้ ด้วยความที่เรานอนแบบน็อคไปตั้งแต่ทุ่มครึ่ง ตื่นมาอีกที 4 ทุ่ม หลังจากนั้นก็นอนไม่หลับอีกเลย
พอนอนไม่หลับ ก็เริ่มครุ่นคิด กังวลเรื่องในอนาคต
ถามว่าเรื่องเรียนหรอ เรื่องเงินหรอ เรื่องสุขภาพหรอ
ไม่ใช่เลย สิ่งที่เราครุ่นคิดอยู่ทุกวันมันคือเรื่อง “ความสัมพันธ์”
ใช่ เรามีคนที่ชอบอยู่
ใครๆ ก็คงมีคนที่ตัวเองชอบทั้งนั้นแหละ มันปกติไม่ใช่หรอ
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร พอเข้าเดือนกุมภาพันธ์ปุ๊ป เหมือนหัวใจ กับ สมอง มันสั่งการอัตโนมัติให้อินไปกับวาเลนไทน์ มโนไปนู่นไปนี่ไปนั่น แต่ไม่เคยทำอะไรสักอย่างหรอก
เราอินกับวาเลนไทน์มาตั้งแต่ ม.1 แล้วมาเลิกอินไปเมื่อปีที่แล้ว เพราะไม่คิดจะพัฒนาคสพ.กับคนที่ชอบเท่าไหร่ อีกอย่าง เขาหนีไปมีแฟนกันหมดแล้ว เราก็เลยนกไป
แต่พอมาปีนี้ มันกลับมาลูปเดิม เหมือนเป็นห้วงของเวลาแห่งวาเลนไทน์ ที่ดึงเราเข้าโลกมโนของตัวเองไปจนโงหัวไม่ขึ้น
“วาเลนไทน์ปีนี้ จะให้ของขวัญอะไรเขาดีนะ” “ให้ของขวัญพร้อมกับสารภาพรักไปเลยจะดีมั้ยนะ” เป็นเรื่องที่คิดอยู่ในหัวตลอดตั้งแต่เข้าเดิอนกุมภามา
เอาจริงๆก็ค่อนข้างแน่ใจกับตัวเองแล้วว่า ชอบเขาจริงๆ ตัดสินใจแล้วว่าจะบอกเขา แต่ปัญหาคือ เราไม่เคยสารภาพรักใครแบบจริงจังเลยในชีวิตนี้ กลัวนู่น กลัวนี่ กลัวนั่นไปหมด แล้วอีกฝ่าย ก็เจอหน้ากันบ่อย ถ้าบอกไปแล้วก็กลัวว่าความสัมพันธ์จะไม่เหมือนเดิม แต่ถ้าไม่บอกเขาแล้วล่ะก็อาจจะมาเสียใจภายหลังได้
ก็เลยใช้ช่วงเวลาที่นอนไม่หลับนี่ มาคิดว่า จะบอกเขาด้วยวิธีไหนดี แต่พอคิดๆ ไป ก็เริ่มมโนว่าผลลัพธ์มันจะออกมาดี กลัวใจตัวเองว่า ถ้าไม่เผื่อใจไว้ จะโคม่าเอาได้ แต่ใดใดในโลกล้วนไม่เป็นไปตามแผนหรอก ถึงจะวางแผนให้ตายยังไง มันก็มีปัจจัยอื่นๆหลายอย่างมาพังแผนอยู่ดี
สิ่งที่กลัวที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่กลัวว่าตัวเองจะเสียใจ
แต่เป็นการกลัวว่าเขาจะรู้สึกอึดอัดกับเรา หลังจากที่บอกไป กลัวการที่จะต้องถูกเขาเดินออกจากชีวิตเราไปมากกว่า นี่คือสิ่งที่กลัวที่สุด
จากเนื้อเพลงเพลงนึงที่ว่า
今までならきっと逃げてただろう
君のことを失うのが怖い
แปลว่า
จนถึงตอนนี้ก็เป็นการวิ่งหนีมาตลอดเลยไม่ใช่หรือไง
การที่จะสูญเสียเธอไปน่ะ มันน่ากลัว
ก็อธิบายตัวเราได้ดีทีเดียวแหละ
เราวิ่งหนีมาเกือบจะครึ่งปีแล้ว ถ้านับจากตอนที่เริ่มชอบน่ะ ถึงอยากจะบอกชอบแค่ไหน แต่เพราะกลัวจะเสียเธอไปนี่แหละ เลยไม่กล้าบอกสักที
แล้วเพลงนี้ก็ต่อด้วยเนื้อเพลงที่ว่า
片想いなら黙っていればいい
両思いなら気づかなければいい
話したい誰かがいるっていいもんだ
ถ้าเป็นรักข้างเดียวล่ะก็ อยู่เฉยๆต่อไปก็จะดี
ถ้าเป็นึความรู้สึกทั้งสองฝ่ายล่ะก็ ถ้าไม่รู้ตัวต่อไปคงจะดี
แค่มีใครสักคนที่เราอยากคุยด้วยแล้ว แค่นั้นมันก็ดีแล้ว
ก็เห็นด้วยกับเพลงนี้นะ
คือทุกวันนี้ที่คุยกันอยู่ ทักเขาไปเนี่ย เราว่ามันก็แฮปปี้ดีในระดับนึงเลย เหมือนเขาเป็นความสดใสที่มอบให้กับเราได้ทุกวันอ่ะ สมมุติถ้าเป็นรักข้างเดียว ไม่บอกไปแล้วคุยกันอย่างงี้ต่อไปเรื่อยๆอาจจะดีกว่ามั้ย แต่ถึงจะคิดเหมือนกันทั้งคู่ ก็ไม่รุ้ตัวกันต่อไปจะดีกว่ามั้ย เพราะไม่ว่าทางได้ก็แล้วแต่ มันอาจจะทำให้เราต้องสูญเสียเธอไปก็ได้ แต่ถึงจะบอกว่าเห็นด้วย ก็ไม่เห็นด้วยทั้งหมดหรอก สุดท้าย เราก็ยังมีความหวังเล็กๆอยู่ดี ว่าทุกอย่างมันจะออกมาแฮปปี้เอนดิ้ง
เริ่มง่วงแล้ว นอนก่อนดีกว่า
ฝันดีทุกคนค่ะ
มุเมย์
08/02/2019 02:13 น.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in