ฉะนั้นแล้ว ในย่อหน้าถัดจากนี้ไป เราจะขอหยิบยกบางซีนในเรื่องพร้อมทั้งถอดประเด็นที่น่าสนใจจากในซีนนั้น ๆ มาฝากทุกคนกัน เพื่อช่วยไขข้อสงสัยให้กับคนที่เข้ามาอ่านบทความนี้ได้เข้าใจว่า ทำไมนับสิบจะจูบถึงเป็นซีรีส์วายที่ควรค่าแก่การเปิดใจดูสักครั้ง ซึ่งเรารับประกันได้เลยค่ะว่าซีรีส์เรื่องนี้จะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวังอย่างแน่นอน ถ้าพร้อมแล้วเรามาเริ่มกันเลย Let's go ~ 

• Sexual Harassment (การคุกคามทางเพศ)

ภาพประกอบ EP.1 จาก WeTV Thailand

            เปิดมาแค่ตอนแรกก็จิกกัดกันไปแล้วหนึ่งประเด็นจุก ๆ เลยนะคะกับประเด็นการเขียนฉาก NC ในนิยายวาย โดยในซีนนี้จีนที่กำลังเขียนนิยายไปได้ประมาณหนึ่งก็ได้ตัดสินใจลบออก เพราะรู้สึกว่าเนื้อหาที่เขียนลงไปนั้นค่อนข้างเข้าข่ายการคุกคามทางเพศ ซึ่งพอเรามานั่งคิดตามดูแล้วก็พบว่า ฉาก NC ในนิยายวายหลายเรื่องในปัจจุบันเป็นแบบนั้นจริง ๆ โดยเฉพาะซีนที่ตัวละครหลักสองคนรุกจีบแบบถึงเนื้อถึงตัวเพื่อตอบสนองความฟิน ความอินและความต้องการของคนอ่านนั่นเอง ทำให้ในบางครั้งเราก็หลงลืมไปว่า ถ้าในชีวิตจริงเรามาโดนใครทำแบบนี้ใส่ เราอาจจะไม่ฟิน ไม่อินเหมือนในนิยายเลยก็ได้ 

            ในจุดนี้เรามองว่านอกจากจะเป็นซีนเปิดของซีรีส์ที่ทำให้เรารู้จักกับคาแรคเตอร์คร่าว ๆ ของตัวละคร 'คุณจีน' ได้ดีแล้ว การสอดแทรกข้อความที่เป็นใจความสำคัญเรื่อง Sexual Harassment ถึงคนดูก็นำเสนอออกมาได้รวบรัด สั้น กระชับ ภายในไม่กี่นาที และน่าจะช่วยสะกิดใจคนดูได้อยู่บ้างไม่มากก็น้อยเลยล่ะค่ะ

• Consent (การยินยอม)

ภาพประกอบ EP.3 / EP.4 / EP.8 จาก WeTV Thailand

            สำหรับเราแล้ว 'นับสิบ' ถือเป็นตัวละครที่มาพร้อมกับคำว่า Consent หรือ การยินยอม จริง ๆ ค่ะ เพราะตั้งแต่ EP.1 จนถึง EP.8 ทุกครั้งก่อนที่นับสิบจะแตะต้องตัวคุณจีน เขาจะถามคุณจีนก่อนเสมอว่าโอเคหรือเปล่า? ไม่โอเคก็หยุดได้นะ? ขอได้มั้ย? หรือรอให้คุณจีนเป็นฝ่ายอนุญาตก่อนเท่านั้น ซึ่งถ้าให้พูดกันตามตรงแล้วในวงการนิยายและซีรีส์หลาย ๆ เรื่องต่างก็มองข้ามประเด็นนี้กันไปจนหมด เพราะไม่ว่าจะคนเสพหรือตัวผู้สร้างผลงานเองก็ล้วนแต่เคยชินและมองว่าการถูกเนื้อต้องตัวของตัวละครหลักเป็นเพียงแค่การเซอร์วิส เสมือนเป็นการ "คืนกำไรให้คนดูหรือคนอ่าน" ก็เท่านั้นเอง ทั้ง ๆ ที่มันไม่ควรเป็นแบบนั้นเลยสักนิด 

            ขณะเดียวกัน การที่ซีรีส์ปั้นตัวละครนับสิบมาให้คอยถาม Consent กับจีนทุกครั้งก่อนที่จะมีการแตะเนื้อต้องตัวจนดูเหมือนกลายเป็นเรื่องปกติไม่ได้ผิดแปลกอะไรนั่น ถ้าให้พูดจากในมุมของเราแล้ว เราคิดว่าสิ่งที่ซีรีส์กำลังจะบอกกับคนดูก็คือการขอ Consent มันควรเป็น "เรื่องปกติที่ทุกคนควรพึงกระทำ" นั่นเองค่ะ

• Toxic Masculinity (ภาวะความเป็นชายเป็นพิษ)

ภาพประกอบ EP.2 / EP.3 จาก WeTV Thailand

            'ตั้ม' ถือเป็นตัวละครที่มักจะโดนคนรอบข้างมองว่า "เป็น" อยู่เสมอ ซึ่งนั่นอาจเป็นเพราะภาพจำของคนทั่วไปที่มีต่ออาชีพผู้จัดการส่วนตัวของดารา (กรณีที่เป็นผู้ชาย) การแต่งกาย หรือความเชี่ยวชาญในเรื่องของสกินแคร์และเครื่องสำอางที่ตั้มมี ทุกคนก็เลยอาศัยเพียงแค่การมองจากมวลรวมภายนอกคิดเหมารวมไปและตัดสินไปก่อนเลยว่าตั้มเป็นแน่ ๆ ซึ่งนั่นเป็นผลพวงมาจากภาวะความเป็นชายเป็นพิษ* ที่ยังคงฝังรากลึกอยู่ในความคิดของผู้คนโดยส่วนใหญ่อยู่

            จากซีนใน EP.2 ทิฟฟี่ก็พูดขึ้นมาแบบขำ ๆ ว่า "สวยมาก ใส่วิกก็ผู้หญิงแล้วเนี่ย"  ในตอนที่ตั้มถามว่าตัวเองดูดีรึยัง? และใน EP.3 ที่แม้แต่ตัวจีนที่เป็นเพื่อนกับตั้มเองก็ยังแซวว่า "หล่อแล้ว แบบนี้หนุ่ม ๆ มองกันตาเป็นมันแน่นอน" พอจีนเดินพ้นไปแล้วเราจะเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าตั้มเองก็รู้สึกเสียเซลฟ์กับเรื่องนี้อยู่ไม่น้อยเลย

             ในจุดนี้เรามองว่าการที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำอาชีพเป็นผู้จัดการส่วนตัวของดารา หรือมีความรู้ในเรื่องสกินแคร์และเครื่องสำอางนั้น มันไม่ควรถูกเอามาเป็นเครื่องบอกว่าเขามีรสนิยมทางเพศอย่างไร ดังนั้น การที่ซีรีส์จงใจหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดกันถึงสองครั้งสองครา ก็เพื่อช่วยเพิ่มความตระหนักรู้ให้กับคนดูว่าเราไม่ควรตัดสินคนคนหนึ่งจากมวลรวมภายนอก เพียงเพราะเขาหลุดออกมาจากกรอบแนวคิดเดิม ๆ ที่หลายคนยังไม่ก้าวออกมาไม่พ้นนั่นเอง

P.S. เราขอแวะมาอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับคำว่า Toxic Masculinity (ภาวะความเป็นชายเป็นพิษ) ฉบับสั้น ๆ และเข้าใจง่ายที่สุดว่ามันคือแนวคิด "Be a man, only girl cry." , "เป็นผู้ชายเขาไม่ใช้เครื่องสำอางกันหรอก มันไม่แมน" หรือ "ผู้ชายที่ไหนเขาชอบสีชมพูกัน?" ประมาณนี้ค่ะ

• Coming Out (การเปิดเผยอัตลักษณ์ทางเพศของตน)

ภาพประกอบ EP.4 จาก WeTV Thailand

             ส่วนตัวแล้วนี่เป็นอีกซีนที่เราชอบมาก ๆ อีกหนึ่งซีนในเรื่องเลยก็ว่าได้ค่ะ โดยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในซีนนี้คือ 'จีน' กำลังถูกบทสนทนาบนโต๊ะอาหารของเหล่าแก๊งเพื่อนกดดันอ้อม ๆ ให้ Come Out ว่าเป็นเกย์จากการคาดเดาและเชื่อมโยงไปต่าง ๆ นานา ว่าเพราะจีนเป็นผู้ชายแต่กลับแต่งนิยายวาย จีนดูมีความ Feminine มากยิิ่งขึ้นในพักหลังมานี้ หรือแม้แต่กระทั่งยกเรื่องเก่า ๆ ของจีนที่เคยปฏิเสธผู้หญิงที่จีบมาสมัยเรียนขึ้นมาเพื่อเสริมการคาดเดาว่าจีนเป็นเกย์แน่ ๆ ก่อนจะตบท้ายด้วยการพูดว่า จีนเป็นเกย์ได้นะ เพื่อน ๆ ทุกคนโอเค ไม่ติดขัดอะไรเลย จนในที่สุดจีนก็ตัดสินใจพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า "เป็นไม่เป็นนี่ต้องมาบอกพวกมึ* ด้วยเหรอ คิด ๆ ดูแล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องของพวกมึ*นี่"

             ณ จุดนี้เราอยากลุกขึ้นปรบมือดัง ๆ ให้กับจีนไปเลย เพราะใช่ค่ะ จะเป็นหรือไม่เป็นมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเขาจะต้องมาป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ เพราะการ Come Out มันไม่ใช่เรื่องที่ทุกคนที่อยู่ใน LGBTQIA+ Community จำเป็นต้องทำ มันเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล พวกเขาควรมีสิทธิ์เลือกด้วยตัวเองว่าจะ Come Out หรือไม่ และไม่ควรมีใครต้องมาถูกกดดันให้ต้อง Come Out โดยที่เจ้าตัวไม่ได้เต็มใจแบบที่จีนกำลังโดนอยู่

• Privacy (ความเป็นส่วนตัว)

ภาพประกอบ EP.5 จาก WeTV Thailand

             การแอบถ่าย ถือเป็นเรื่องที่ทุกคนทราบดีว่ามันเกิดขึ้นบ่อย ทั้งกับผู้ที่มีชื่อเสียงหรืออาจจะกับบุคคลทั่วไปบ้างในบางครั้ง อย่างซีนนี้ใน EP.5 เมื่อนักศึกษาสองคนนี้จำได้ว่าจีนที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้ ๆ เป็นใครก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้ และทันทีที่นับสิบเดินมาบอกว่าแอบถ่ายคนอื่นมันไม่ดีนะ ตัวผู้กระทำก็เอ่ยแก้ต่างให้ตัวเองว่า "พอดีเห็นพี่เขาน่ารักดี เลยอยากถ่ายไปแชร์ในกลุ่มเฉย ๆ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไร" แต่ว่าจริง ๆ แล้วต่อให้ไม่ได้มีเจตนาไม่ดี การแอบถ่ายโดยปราศจากการยินยอมจากเจ้าตัว ไม่ควรถูกมองว่าเป็นเรื่อง "แค่นี้เอง" โดยเฉพาะเมื่อบุคคลนั้น ๆ กำลังใช้เวลาส่วนตัวอยู่ เราเองก็ควรเคารพสิทธิส่วนบุคคลของอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน

             โดยเหตุการณ์ในซีนนี้ก็จบลงที่นับสิบเดินไปขออนุญาตจีนว่า ให้นักศึกษาสองคนนี้ถ่ายรูปด้วยได้มั้ย จากนั้นทั้งสองคนจึงได้มีโอกาสถ่ายรูปกับจีนและนับสิบ ส่วนตัวแล้วเราค่อนข้างประทับใจกับซีนนี้มาก เพราะนอกจากนับสิบจะทำให้ทั้งสองคนนั้นได้รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปมันไม่ถูกต้อง นับสิบก็ยังสอนให้อีกฝ่ายได้เรียนรู้ว่าวิธีการที่ถูกต้องมันควรเป็นอย่างไร ซึ่งก็คือการเข้าไปขออนุญาตถ่ายรูปกับอีกฝ่ายดี ๆ อย่างถูกต้องแบบที่ควรทำตั้งแต่แรกค่ะ

• Toxic Family

ภาพประกอบ EP.5 จาก WeTV Thailand

             
             จากซีนกินข้าวกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตาครบทั้งครอบครัวใน EP.5 ก็ได้เฉลยปมของ 'เอ๋ย' ให้คนดูได้รู้ถึงภูมิหลังตัวละครกันไปอย่างเข้มข้นและดราม่าสุด ๆ และทำให้เราเข้าใจในตัวละครเอ๋ยมากขึ้นว่า ทำไมเขาถึงดูโหยหาและดูมีความสุขทุกครั้งที่ได้รับความสนใจจากคนอื่น นั่นอาจเป็นเพราะเอ๋ยไม่เคยได้รับความรักที่เพียงพอจากครอบครัว หรืออาจจะไม่เคยได้รับเลยด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่เติบโตมาตั้งแต่เล็กจนโต เอ๋ยที่เป็นลูกชายของบ้านถูกคาดหวัง ถูกกดดัน และถูกบีบบังคับให้ต้องเติบโตขึ้นไปเป็นอย่าง "ที่พ่อแม่ต้องการ" แต่แล้วจุดแตกหักก็มาถึงเมื่อ 'เอิร์น' พี่สาวของเอ๋ยได้นำเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเอ๋ยกับทามไปบอกพ่อจนทำให้เกิดปัญหามากมายตามมา เพียงเพราะว่าพ่อของเอ๋ยยอมรับไม่ได้ที่ลูกชายของตัวเองไปมีความสัมพันธ์กับผู้ชายด้วยกัน สะท้อนให้เห็นถึงแนวคิดแบบ การเกลียดกลัวคนรักเพศเดียวกัน (Homophobia) และนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บ้านก็ไม่ใช่สถานที่ปลอดภัยหรือ Safe Zone สำหรับเอ๋ยอีกเลย เพราะฉะนั้นแล้ว เราจึงรู้สึกขอบคุณมากที่ทีมเขียนบทสร้างตัวละครทิฟฟี่ขึ้นมาคอยดูแล คอยรัก คอยเอาใจใส่และคอยอยู่ข้าง ๆ เอ๋ยในวันที่ไม่เหลือใคร และเราเชื่อว่าในตอนนี้ ทิฟฟี่ได้กลายเป็นบ้านหลังใหม่ของเอ๋ยไปแล้วอย่างแน่นอน 

             ก็จบกันไปอีกหนึ่งซีนสำคัญที่ช่วยสะท้อนให้คนดูเห็นว่า ยังมีผู้ได้รับผลกระทบจากปัญหาภายในครอบครัวที่ทำให้รู้สึกว่า "บ้าน ไม่ใช่สถานที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน" 

• Gender Stereotypes (ทัศนคติแบบเหมารวมเชิงเพศ)

ภาพประกอบ EP.6 จาก WeTV Thailand

             ตัวละคร 'ทิฟฟี่' กับ 'ตั้ม' นี่เรียกได้ว่าเป็นความแปลกใหม่มาก ๆ ในวงการซีรีส์ของบ้านเรา เพราะว่าทั้งสองถูกสร้างมาให้ดู "สลับขั้วกัน" ทางด้านของทิฟฟี่ก็จะเป็นผู้หญิงที่รักและชื่นชอบในการขี่มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ มีความรู้ในเรื่องการช่างเพราะเธอโตมาในครอบครัวที่ทำกิจการอู่ซ่อมรถ ส่วนตั้มก็จะเป็นผู้ชายที่เชี่ยวชาญในด้านสกินแคร์และเครื่องสำอาง แถมยังสามารถเย็บปักถักร้อยได้ เพราะว่าเป็นทักษะที่จำเป็นสำหรับการทำอาชีพผู้จัดการส่วนตัวให้ดารา ดังนั้น ถ้าเรามานั่งไตร่ตรองประเด็นนี้กันอย่างถี่ถ้วนแล้ว เราจะพบว่า นี่น่าจะเป็นความตั้งใจของทีมเขียนบทที่ต้องการจะส่งสารออกไปยังคนดูว่า 

  

             แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าการที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะอยู่บ้านทำกับข้าวเย็บปักถักร้อยเป็นเรื่องผิด หรือผู้หญิงจะมีคุณค่าได้จะต้องเป็น Working Woman ใส่สูทเท่ ๆ เสมอไปนะคะ เพียงแต่ว่านี่มันถึงเวลาแล้วที่เราควรเลิกจมอยู่กับแนวความคิดเดิม ๆ จากการเอากรอบค่านิยมของเพศชาย-หญิงมากดทับเอาไว้ ทุกคนควรมีอิสระที่จะเป็นอะไรก็ได้และไม่สมควรถูกสังคมรอบข้างชี้นิ้วบอกว่าเป็นผู้หญิงไม่ควรทำแบบนั้น เป็นผู้ชายไม่ควรทำแบบนี้ ดังนั้น เราเองก็เชื่อว่าซีนข้างต้นจะต้องกลายเป็นอีกหนึ่งซีนโปรดของใครหลายคนอย่างแน่นอน เพราะน้อยเรื่องนักที่จะหยิบประเด็นนี้ขึ้นมาเล่ากันแบบชัดเจนตรงไปตรงมาและย่อยง่ายแบบนี้

• Stereotype (การเหมารวม/ภาพจำ)

ภาพประกอบ EP.6 จาก WeTV Thailand

             นาน ๆ ทีจะได้เห็นจีนกับ 'หมอก' คุยกัน แต่พอได้โอกาสแล้ว ทีมเขียนบทก็ยอมไม่ปล่อยซีนเล็ก ๆ ตรงนี้ไปอย่างเสียเปล่าและยังใช้ซีนนี้สอดแทรกแง่คิดมาให้คนดูไปได้อีกหนึ่งเรื่อง เพราะถึงแม้จุดประสงค์จะมีเพียงแค่ต้องการให้หมอกเข้ามาเตือนว่าให้จีนอยู่ห่าง ๆ เอ๋ยไว้หน่อยก็ตาม แต่ขณะที่ทั้งคู่เดินออกจากร้านกาแฟมา หมอกก็พูดขึ้นมาว่า "ตอนแรกเห็นพี่จีนนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ผมอะเลยคิดว่าพี่จีนไม่ชอบสุงสิงกับใคร เหมือนพวกนักเขียนอะไรแบบนั้นอะ" จากนั้นจีนก็เลยตอบกลับไปว่า "เอาจริง พี่ว่ามันคือภาพจำอะ นักเขียนก็คือคนนี่แหละ แต่ว่าทุกคนก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นปะ"  

             เราไม่รู้ว่าคนอื่นมองว่ายังไงนะคะ แต่เรากลับชอบซีนนี้มากเลย เพราะว่าโดยส่วนใหญ่ ผู้คนล้วนแต่มีภาพจำว่าคนที่ทำอาชีพใดจะต้องมีบุคลิกเฉพาะอาชีพ ทั้งที่จริง ๆ แล้วต่อให้เขาจะทำอาชีพอะไร หรือมีบุคลิกแบบไหนก็ตาม มันไม่อาจบอกได้ 100% ว่าคนที่มีบุคลิกแบบนั้นจะต้องทำอาชีพนี้นะ และไม่ควรถูกเอามาเป็นภาพจำในการตัดสินคนคนหนึ่งจากภายนอกแบบที่จีนบอกเลยค่ะ

• NC Scene

ภาพประกอบ EP.8 จาก WeTV Thailand

             ซีนนี้เป็นซีนโปรดของเราใน EP.8 เลยค่ะ หลังจากที่ 'หิน' ได้หายหน้าหายตาไปนาน (ㅠ_ㅠ) ก็กลับมาแถมยังกลับมาในจังหวะที่เหมาะสมอีก เพราะเป็นซีนที่สอดแทรกไว้ด้วยประเด็นขบคิดเรื่อง NC Scene เจ้าปัญหา ที่ทำให้จีนต้องหัวหมุนอยู่ตลอดทุกครั้งเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เนื่องจากพี่บัว บรรณาธิการจากสำนักพิมพ์มักจะคอยสั่งให้จีนเพิ่ม NC Scene อยู่เสมอ โดยให้เหตุผลว่าเพราะคนอ่านชอบและมันขายได้ แต่สำหรับจีนนั้น เขามองว่าไม่อยากให้คนอ่านมาชอบงานเขียนของตัวเองเพียงแค่เพราะเขาเขียน NC ออกมาได้ ดุ ๆ แซ่บ ๆ ฟินดี จากนั้นหินก็ได้พูดขึ้นมาว่า "พี่ไม่ต้องงดฉาก NC ก็ได้นะ คือถ้าจะมี เราก็ต้องเขียนให้มันมีความหมาย ส่งผลกับเนื้อเรื่องให้มันดี"  และ "แล้วถ้าพี่จะเขียนนิยายที่พูดถึงเรื่องเพศ แต่ไม่พูดถึงเรื่อง Sex เลยเนี่ยนะ มันไม่ประหลาดไปหน่อยเหรอ" 

             พอได้ฟังทีห่ินพูดจบปุ๊บก็รู้สึกขึ้นมาเลยว่าที่หินพูดมันก็ถูก คือจีนไม่จำเป็นต้องลดการเขียน NC Scene ก็ได้ กลับกันจีนสามารถเขียนให้มันออกมามีความหมายได้ แบบนี้มันก็จะได้วิน-วินกันในหลาย ๆ ฝ่าย ทั้งกับตัวนักเขียนเอง กับบรรณาธิการที่ต้องการยอดขายดี ๆ และเป็นการให้เกียรติคนอ่านด้วย เพราะว่าในปัจจุบันนี้เราเชื่อว่ามีนักอ่านหลายคนรู้สึกอึดอัดเวลาอ่าน NC Scene เพราะสัมผัสได้ว่ามันคือการยัดใส่เข้ามาแบบดื้อ ๆ เพื่อต้องการให้ขายได้เฉย ๆ จนในบางครั้งหลายคนก็เลือกที่จะเปิดข้ามหน้า NC Scene ไปเลยก็มี 

             ดังนั้น เราขอแสดงความคิดเห็นในมุมมองของผู้บริโภคไว้ตรงนี้กันเล็กน้อยว่า สำหรับเรื่อง NC Scene ทั้งในแง่ของนิยายและซีรีส์ เรามองว่าจะมีหรือไม่มีก็ได้ และการที่ตัวเรื่องจะมี NC Scene เข้ามาเราก็อยากให้มันเกิดขึ้นอย่างสมเหตุสมผล และส่งผลกับความสัมพันธ์ของตัวละครมากกว่าจะยัดเข้ามาเพื่อขายฟินเฉย ๆ

• Toxic Shipping คู่จริง VS คู่จิ้น | แฟนคลับสาววาย VS ทีมผู้ผลิต

ภาพประกอบ EP.10 / EP.11 จาก WeTV Thailand

 

             เรื่องราวของ EP 10-11 ถือว่าเป็นหนึ่ง Conflict ใหญ่ของนับสิบจะจูบเลยก็ว่าได้ค่ะ โดยเรื่องราวในช่วงนี้จะพาทุกคนไปสัมผัสถึง “เบื้องหลังวงการมายา” อย่างแท้จริง เมื่อมีรูปหลุดออกมาว่า ‘นับสิบ’ กับ ‘คุณจีน’ มีโมเมนต์หวาน ๆ ด้วยกันที่ทะเลจนเกิดเป็นกระแสดราม่าในโลกโซเชียลใหญ่โต แถมยังมี ‘เอ๋ย’ มาสุมไฟด้วย IG Live ทำให้ทางทีมซีรีส์ต้องรับแรงกดดันมากมายมหาศาลจากความวุ่นวายทั้งหมดนี้  ทุกอย่างจบลงที่ผู้ใหญ่ที่เกี่ยวข้องบีบบังคับให้สิบจีน "ห่างกัน"  เพื่อรักษากระแส “คู่จิ้น” และทอดทิ้งสิบจีนที่เป็น “คู่จริง” เอาไว้กับความเจ็บปวดจวนเจียนจะแตกสลาย โดยที่ไม่มาใยดีหรือมีความรู้สึกเห็นใจอะไรทั้งคู่เลยแม้แต่น้อย… ซึ่งเรายอมรับเลยว่าพอดู EP นี้จบแล้วสิ่งแรกที่ผ่านเข้ามาในหัวคือ

 

ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นแฟนคลับแบบนั้นหรือเปล่านะ? เราเคยเป็นแฟนคลับที่ไปปั่นกระแสดราม่าใส่เมนตัวเองเพียงเพราะเขามีแฟนครับในชีวิตจริงหรือเปล่านะ?

 

             เราเชื่อว่าหลายคนที่เคยผ่านจุดนั้นมาก่อนจะต้องรู้สึกอะไรบางอย่างอยู่บ้างอย่างแน่นอนพอดู 2 EP นี้จบ เพราะว่าถือเป็นอีกหนึ่งเมสเสจที่นับสิบจะจูบจะพาทุกคนไปเจาะลึกวงการแฟนด้อมว่า มีแฟนคลับจำนวนไม่น้อยเลยที่ปากบอกว่ารักเขา เอ็นดูเขา อยากเห็นเขากินอิ่มนอนหลับ อยากเห็นเขามีความสุข อยากสนับสนุนเขาไปจนสุดทาง แต่ความหวังดีกลายเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ทำให้เขาเสียใจและเจ็บปวดจนถึงที่สุดเมื่อเรื่องราวของ “คนรักตัวจริง” ถูกเปิดเผยต่อสาธารณชน

 

             หากให้พูดกันตรง ๆ แล้ว ปัญหาเหล่านั้นเกิดขึ้นเพราะแฟนคลับหลายคนมองนักแสดง, ศิลปิน, ดารา เป็นแค่เครื่องตอบสนองการชิปของตัวเองแทนที่จะมองเขาในฐานะ นักแสดงคนหนึ่ง มองว่าเขาจะต้องตอบสนองความต้องการในการชิปของเราเพื่อตอบแทนเราไม่ว่าจะทั้งในจอหรือนอกจอ มองว่าเขาจะต้องมีโมเมนต์กับคู่จิ้นตัวเอง ต้องเล่นซีรีส์หรือต้องร่วมงานกับคู่จิ้นตัวเองเท่านั้น และเมื่อแฟนคลับชอบจิ้น ทีมผู้ผลิตก็ชอบด้วยเพราะมันขายเป็นราคาได้ เมื่อขายได้จึงเกิดเป็นวงจรอุบาทว์แบบนี้ไปซ้ำ ๆ และไม่มีวันหายไปจากวงการสื่อบันเทิง เพราะเหล่าแฟนคลับนี่แหละที่เป็นหนึ่งในฟันเฟืองขับเคลื่อนมันไปโดยที่ไม่รู้ตัว

 

             ทีนี้ ข้อเสียของการขายจิ้นคืออะไร? คำตอบคือคุณภาพไงล่ะที่จะหายไป อย่างที่เราเห็นว่าซีรีส์บางเรื่องที่นอกจากจะมาพร้อมกับความอะไรก็ไม่รู้แล้ว บางครั้งก็มีการสร้างภาพจำที่บิดเบี้ยวให้กับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBTQIA+) ออกสู่สายตาคนดูอีกด้วย อีกทั้งยังพยายามยัดซีนจิ้น ๆ ฟิน ๆ ที่ไม่สมเหตุสมผลเข้ามาเป็น Clickbait เพื่อเอาใจแฟนคลับ เกิดเป็นวัฒนธรรมของเหล่าผู้ผลิตขนาดย่อมที่ดูถูกคนดูและมองว่าแฟนคลับแบบ “สาววาย” เป็นแค่บ่อสูบเงินที่จะป้อนคอนเทนต์บูด ๆ เข้าปากให้ยังไงก็ได้ เพราะยังไงคนกลุ่มนี้ก็พร้อมจ่ายอยู่ดี

 

         แฟนคลับชอบ+แฟนคลับก็ซื้อ = ทีมผู้ผลิตทำกำไรได้ 

   สมการข้างต้นถือเป็นความสัมพันธ์แบบวิน ๆ ก็จริง แต่ว่าสิ่งที่ควรตระหนักเลยคือ คู่ชิปหรือคู่จิ้น มันมาจากคำว่า “Imagine” ที่แปลว่า “จินตนาการ” ทุกอย่างคือประกอบสร้างทั้งสิ้น และในบางครั้งแฟนเซอร์วิส (Fan Service) เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็อาจจะเป็นหนึ่งใน Job Description ในการทำงานของตัวนักแสดงก็เป็นได้ ...ใครจะรู้?

 

             สำหรับเรา เราเข้าใจได้ว่าหลายคนก็ชื่นชอบและเอนจอยกับการชิปคู่จิ้นที่มาจากซีรีส์วาย เพราะตัวบทซีรีส์เองก็ปูทางมาให้ทุกคนชิป ทุกคนจิ้น ทุกคนฟิน เพื่อเอามาสร้างมูลค่าเพิ่ม ต่อยอดหรือต่อกระแสหลังซีรีส์จบกันอยู่แล้วอะเนอะ แต่เราอยากให้ทุกคนตระหนักเอาไว้ว่าคู่จิ้นก็คือคู่จิ้น เขามายืนตรงนี้สร้างความสุขให้ผู้บริโภคในฐานะ "อาชีพนักแสดง" ไม่ได้มาเพื่อขาย "ชีวิตจริงหรือความเป็นส่วนตัวให้กับเหล่าแฟนคลับ" ดังนั้น มันถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราจะให้เกียรติ “ตัวจริง” ที่อยู่นอกจอของพวกเขากันด้วย เมื่อเวลานั้นมาถึง ฝากเอาไว้ให้ขบคิดกันสักเล็กน้อย ณ ตรงนี้ด้วยแล้วกันนะคะ




Note: ประเด็นที่เราหยิบยกมาเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งในซีรีส์เท่านั้น และยังมีอีกหลายประเด็นที่น่าสนใจเช่น 

• "ขอโทษนะ ก็นึกว่ามัน Unisex อะเนอะ" จากซีนของตั้มใน EP.4 
• "ก็ทางซีรีส์เขาขอให้โปรโมท ถ้าไม่สมจริง แล้วใครจะเชื่อละครับ"
• การลบภาพจำว่ารสนิยมทางเพศไม่ผูกติดกับภาพลักษณ์ภายนอกของบุคคลนั้น ๆ
• เบื้องหลังวงการบันเทิง ตั้งแต่การคัดเลือกนักแสดงไปจนถึงการเพิ่มซีน ads 

องค์ประกอบในด้านอื่น ๆ ที่น่าสนใจ

• เพลงประกอบ (Ost.)

             เรื่องการใช้ Ost. นี่เป็นอีกสิ่งที่ต้องขอชื่นชมทีมตัดต่อก่อนเลยค่ะ โดยเราจะขอยกซีนที่ช่วยให้เห็นภาพชัดขึ้นมาพูดกันสักเล็กน้อย นั่นก็คือซีนใน EP.4 หลังจากที่จีนโดนน้ำร้อนลวกมือแล้วมีนับสิบมาคอยดูแล คอยต้มบะหมี่ให้ทานรอบดึกแบบที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน มันจึงเกิดเป็นความรู้สึกดี ๆ ขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ตัว และเมื่อจีนเดินกลับเข้าห้อง (โลกส่วนตัว) แล้วนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ Ost. ก็ดังขึ้นมาเลยว่า "เธอแหละทำให้โลกนี้มันเปลี่ยน ไปทั้งใบ" ♪♫