It's my fault.

ในบางเวลาของชีวิต เราต้องเผชิญกับความผิดพลาดชนิดที่เราไม่อาจให้อภัยตัวเองได้

ความผิดพลาดชนิดนี้ไม่ได้นิยามจากผลกระทบหรือเจตจำนง แต่เกิดจากความรู้สึกผิดบาปในใจ

เป็นเรื่องที่เรา รู้ทั้งรู้ว่ามันผิดต่อศีลธรรม ค่านิยม มนุษยธรรม แต่เราก็ควบคุมมันไม่ได้ สัญชาติญาณดิบภายในจิตใจมันสั่งให้ร่างกายเราละเมิดสิ่งนั้น

เราอาจยังฝึกฝนตนเองไม่ดีพอ

I did it. I'm sorry

ความผิดพลาดเกิดขึ้น เราคงไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขมันได้ เราก็ได้แต่กล่าวคำว่าขอโทษ ขอโทษคนที่เราทำผิดด้วย ขอโทษคนรอบๆข้าง ขอโทษตัวเองที่ปล่อยปะละเลย บางทีก็อยากจะร้องไห้ แต่มันร้องไม่ออก ความรู้สึกผิดมันอึดอัดอยู่ในหัวใจ ทำให้เราหายใจไม่ออกอย่างคนที่คิดฆ่าตัวตายด้วยการจมน้ำ อยากร้องขอความเห็นใจแต่ก็ร้องไม่ออกเพราะเราเป็นต้นเหตุของความยุ่งยากทั้งหมด มองโทรศัพท์โทรหาใคร มีเพื่อนที่ไว้ใจที่ระบายให้ฟัง แค่สักคนที่รับฟัง จะด่าจะดุจะว่า ขอแค่ได้เล่า แต่ถึงยังไง เราก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ ได้แต่ปลอบใจ และหยิกกัดตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้น เราขอโทษ

Fight or flight

เมื่อเรารู้ว่ามันเกิดขึ้นและย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้ เราก็ไม่รู้ว่าเราควรจะเผชิญหน้ากับมันหรือเราจะหนีไปให้ไกลๆ ผมเป็นคนอ่อนแอ ไม่รู้สิ คิดว่าบางที การหนีและทำเป็นลืมอาจจะดีที่สุด อยากจะลบความทรงจำนั้นออกไป อยากให้มีปุ่ม delete เห็นแก่ตัวแต่ก็รับไม่ได้ อย่างน้อย การหนีหายไปสักพัก พักใจในที่ที่เรารู้สึกอบอุ่นโดยไม่ต้องเรียกร้องความสนใจจากใคร ที่ที่ต้อนรับเราเสมอ อาจจะดีที่สุดในช่วงเวลายากลำบากแบบนี้

Getting over

มันเป็นความหวัง ถึงแม้เราจะลืมมันไปไม่ได้ แต่เราก็หวังว่าจะผ่านพ้นมันไปได้ ขอให้มันเป็นประสบการณ์ ขอให้มันเป็นบทเรียน ขอให้เราเรียนรู้ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว มันเกิดขึ้นเพราะอะไร และเราจะไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก เรายอมรับผิดชอบ ถึงแม้จะยากลำบาก ต่อผลกระทบทั้งหมดที่เกิดขึ้น ไม่รู้ว่ามันรุนแรงขนาดไหน เราหวังว่าจะไม่ แต่เราก็จะต้องกัดฟันยอมรับมันให้ได้

เราหวังเช่นนั้น