"และบ่อยครั้งที่ผมสูบเพราะคิดถึงคุณ"

"ถ้าคุณจะบอกว่าผมปากหวานผมคงต้องถามว่าคุณเคยชิมแล้วหรือยัง"

ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาจ้องมาที่ผม นั่นมันทำให้ผมประหม่า

"แล้วถ้าคุณถามแบบนั้นจริงๆผมก็จะจูบคุณแล้วตอบว่า ใช่ ผมเคยชิมแล้ว"

"งั้นผมต้องบอกคุณไหมว่าคุณน่ะปากหวาน ไดอะล็อกที่คุณอุตส่าห์วางไว้มันจะได้ไม่เพี้ยน"

"ก็แล้วแต่คุณสิ แต่ถ้าคุณเลือกจะพูดประโยคนั้นก็แปลว่าคุณก็อยากจูบผม"

"ไม่เจอกันไม่เท่าไหร่ ร้ายขึ้นเยอะเลยนะ"

"ที่ผมมีน่ะมันมากกว่านี้อีกคุณรู้ไหม อยู่ที่คุณแล้วล่ะว่าอยากจะรู้อีกหรือเปล่า" 


เขาพูดพร้อมกับหยิบบุหรี่มวนใหม่ขึ้นมาจุดไฟอีกครั้ง