“เม้าส์ฉันพังซะแล้วล่ะ”





คิมดงฮันและคิมดงฮยอนกำลังยืนอยู่ในโซนอุปกรณ์ไอทีของห้างแห่งหนึ่ง เป็นดงฮันที่ถูกอีกคนลากมาหลังจากไปบ่นๆให้ฟังว่าไม่มีเมาส์ใช้งาน ทว่าคนที่พามากลับจริงจังกับการเลือกซื้อยิ่งกว่าเขาซะอีก





“ที่จริง...เอายี่ห้อไหนก็ได้นะ”



ดงฮันไม่ได้ติดใจอะไรกับการเลือกซื้อเมาส์ ขอแค่ยี่ห้ออะไรก็ได้ให้เอามาใช้งานได้ก็พอ ยังไงเสียมีเมาส์ก็ย่อมสะดวกกว่าทัชแพดอยู่แล้ว แต่คนข้างๆเขานี่สิที่ดูจริงจังเอามากๆ



“ซื้อครั้งหนึ่งก็ต้องเอาให้คุ้ม ใช้ได้นานๆสิ นายต้องดูว่าตัวเองใช้งานแบบไหน ราคาสมเหตุสมผลมั้ย แล้วจับถนัดมือหรือเปล่า”



พูดไปก็หยิบเมาส์แต่ละยี่ห้อมาให้ดูด้วย ซึ่งที่พูดเจื้อยแจ้วไม่หยุดแบบนั้นก็มองแล้วเพลินดี







“แล้วแบบนี้ล่ะจับถนัดมือมั้ย”





ดงฮยอนที่กำลังพูดอยู่ก่อนหน้านี้ชะงักค้างไป เมื่อดงฮันนึกครึ้มใจฉวยมือมากุมไว้หน้าตาเฉย





“ย่าห์! คิมดงฮัน”





โวยวายดังลั่นแผนกไอทีกับยกขาขึ้นมาเตะเขาแบบนั้น แต่ก็ยอมให้จับมือไม่ปล่อยอยู่ดี





คิมดงฮยอนนี่น่ารักจังเลยนะ









#มนต101