บางวันผมรู้สึกตึงเกินไป
เหมือนกับมีใครมาหมุนลูกบิดสายกีตาร์
ผม กระโดดจาก E ไป F
รู้แล้ว วันนี้ผมต้องการบัตเตอร์
"คุณทำอะไรอยู่" ผมถามบัตเตอร์
ประโยคที่เราใช้ถามเมื่อต้องการกันและกัน
บางคนอาจจะไม่ชอบ ผมก็ไม่ชอบ
แต่ผมรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เมื่อบัตเตอร์ snap รูปท้องฟ้ามา
ผมเดาว่าหล่อนอาจกำลังเดินเล่นริมหาดในหัวหิน
หรือจะอยู่บนเรือที่แล่นข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก
หรือจะเดินหลงทางในทะเลทรายซาฮารา
ไม่สำคัญทั้งนั้น
เมื่อบัตเตอร์ snap รูปเตาอบหรือไมโครเวฟ
ผมรู้แล้วว่าหล่อนกำลังทำขนม
เมื่อบัตเตอร์ snap รูปหนังสือที่หล่อนอ่าน
ผมรู้แล้วว่าหล่อนกำลังคิดจะชวนผมอ่าน
.
.
"คุณทำอะไรอยู่" ผมเป็นฝ่ายถูกถามบ้าง
ผม กระโดดจาก F ลงมาที่ E
ผมคิดว่าจะ snap รูปหมาแถวนี้ไป มันน่ารักดี
"ขอบคุณนะ ฉันจะไปแล้วนะ โชคดี"
ผมกระโดดขึ้นไป จาก E ไป F
F#
G G# A
ที่จริงแล้วมันก็สำคัญนี่นา
ผมไม่สามารถอยู่กับหล่อน
ไม่ว่าจะที่ริมชายหาด มหาสมุทร หรือทะเลทราย
ที่จริงแล้ว ไม่ว่าในใจจะรู้สึกใกล้ชิดกันแค่ไหน
เราไม่เคยอยู่ใกล้กัน
ในระยะทางที่ต่ำกว่า 118 กิโลเมตร
รูปท้องฟ้าที่บัตเตอร์ snap มา
ก็ดูเหงาลงไปถนัดตา
วันนี้ผมตึง และผมต้องการบัตเตอร์
แต่ผมกลับยินยอมให้หล่อนเป็นคนหมุนลูกบิด
มากที่สุด มากเกินไป
มันอาจจะหย่อนลงมา
หรือมันจะตึง จนขาดสะบั้น
ผมจะคิดถึงบัตเตอร์
.
ปล. find me here https://www.facebook.com/dorkmainaisummer/
ผมเปิดเพจไว้ลงเรื่องทั้งเก่าทั้งใหม่นะครับ ฝากติดตามด้วยนะครับ :) ทักข้อความเข้ามาคุยกันได้้นะครับ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in