เราเริ่มใช้ 'เด็กดี' ตั้งแต่อายุ 13 ตอนนั้นเพื่อนแนะนำว่าอ่านนิยายจากที่นี่สนุกนะ เลยได้มีโอกาสเข้าไปใช้ชีวิตอยู่ในนั้น ไม่ว่าจะเป็นการอ่านนิยาย เขียนไดอารี แปลเพลง (นิยายก็เคยลอง แต่ไม่รอด 5555)  6-7 ปีนั้นเป็นอะไรที่มีค่ามากๆ เรารู้จักเพื่อนใหม่ที่มีความชอบเหมือนกัน เปิดโลกทัศน์ใบแคบของเราให้กว้างขึ้น ค้นพบว่าในชีวิตยังมีอะไรให้ค้นหาเต็มไปหมด

หลังจากที่เข้ามหา'ลัย ชีวิตเราก็ไม่ได้แตะกับการเขียนไดอารี่หรือการแปลเพลงอีกเลย การเรียนได้พรากกิจกรรมประจำไปโดยปริยาย เราก็ยังคิดถึงอยู่ตลอดนะ เพียงแต่เวลาไม่เอื้ออำนวยเลย แค่นอนให้เพียงพอก็ถือว่าดีแล้ว เด็กดีเลยค่อยๆจางหายไปจากสารบบ