เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#ฉันจะมารีวิว : K-POP ALBUM REVIEWguemuihwanhyang
#ฉันจะมารีวิว : BoA ‒ Better
  • [#ฉันจะมารีวิว?]
    001. BoA ‒ Better
    Release: 2020/12/01
    Genre: Comtemporary R&B, Dance pop
    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    ควอนโบอา(Kwon Bo Ah) หรือที่รู้จักกันวงกว้างง่ายๆด้วยชื่อสเตจของเธอ BoA(보아) เห็นเธออยู่ในวงการมานานถึงสองทศวรรษนี้จริงๆอายุพึ่งจะแค่ 34 ปี(สากล)ด้วยซ้ำไป จากเด็กหญิงตัวน้อยๆผู้ตามพี่ชายไปออดิชั่นในค่าย SM Entertainment วัยเพียงแค่ 10 ปีแต่กลับมีความมุ่งมั่นที่จะเป็นนักร้องไม่ต่างจากพี่ชายเพียงแต่เธอคือคนที่ถูกเลือกเพื่อมาปั้นนักร้องเดี่ยวหน้าใหม่ให้กลายเป็น hallyu star ในวงการเคป็อบ ในเมื่อโอกาสเข้ามาขนาดนี้มีหรือคนอย่างเธอจะพลาด เธอเซ็นสัญญาเป็นเด็กเทรนหลังจากนั้นเป็นต้นมาทั้งเรียนร้อง เต้น และภาษาอังกฤษด้วยกัน(เผื่อตีตลาดอินเตอร์) จนในที่สุดเธอก็ได้เดบิวท์อย่างเป็นทางการในเดือนสิงหาคมปี 2000 ซึ่งเธอมีอายุเพียงแค่ 13 ปีเท่านั้นด้วยอัลบั้มชุดแรก ID; Peace B การเปิดตัวครั้งแรกทำให้เธอประสบความสำเร็จได้รับรางวัลหน้าใหม่ในปีนั้นไปครอง ต่อมาเธอก็ได้ปล่อยสตูดิโออัลบั้มออกมาเรื่อยๆตลอดห้าปีติดต่อกันทั้ง No.1, Atlantis Princess, My Name และ Girls on Top ซึ่งก็ทำให้เธอขึ้นแท่นเป็นศิลปินซุปเปอร์สตาร์ในเวลาอันรวดเร็วในทศวรรษแรกเริ่มของเธอ.. หลังจากที่ไปตีตลาดเอเชียอย่างแดนปลาดิบเป็นเวลานานจนประสบความสำเร็จหายหน้าหายตากลายเป็นนักร้องญี่ปุ่นเต็มตัวหรือการได้โกอินเตอร์อย่างเป็นทางการ self-titled อัลบั้มเต็มชุดแรกในประเทศอเมริกาปี 2009 ซึ่งก็ถือว่าเป็นความตั้งใจของค่ายที่เป็นจริงเลยทำให้เธอพอเป็นที่คุ้นหน้าคร่าตาบ้างในระยะเวลาอันสั้น.. แต่ใช่ว่าเธอจะละทิ้งผลงานในบ้านเกิดตัวเองไปซะทั้งหมด การกลับมาในปี 2010 ก็ทำให้เธอประสบความสำเร็จไม่แพ้กันในสตูดิโออัลบั้มชุดที่หก Hurricane Venus และ repackage อย่าง Copy & Paste และอีกสองปีให้หลัง Only One อัลบั้มเต็มชุดที่เจ็ดก็เป็นการทวงบัลลังค์อย่างสวยงามซึ่งเป็นเครื่องพิสูทธิ์ว่าต่อให้เธออยู่ในวงการนานแค่ไหนเธอก็ยังคงได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายและด้วยสกิลเต้นของเธอที่เป็นอันเลื่องลือหนาหูทั่วราชอาณาจักร ฉายา Queen of Dance K-pop คงไม่ได้มาอย่างโชคช่วย ทุกอย่างล้วนแต่พรสวรรค์ของเธอเองทั้งหมดในวงการจนถึงปัจจุบันครบรอบ 20 ปี

    • การกลับมาในสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 10 เลยเป็นสิ่งที่ไม่หวือหวาอะไรมากมายหรือคอนเซ็ปที่ตายตัวอยู่แล้วอย่าง Kiss My Lips(2015) ที่เธอได้ represent โชว์สกิลในการเป็นช้างเท้าหน้าขึ้นแท่นโปรดิวเซอร์หลักอย่างเต็มตัวแถมยังแต่งเพลงเองคนเดียวเกือบทั้งหมดหรืออย่าง Woman(2018) บ่งบอกความเป็นสาว feminist อย่างชัดเจน BETTER จึงเป็นเหมือนอัลบั้มครบรอบฉลอง 20 ปีของเจ๊คนนี้อย่างเรียบง่าย คงความเป็น dance pop, contemporary r&b ความชอบส่วนตัวลงไปเหมือนเช่นเคย


    • อย่างไตเติ้ลแทร็ค Better ก็เห็นชัดถึงความเรียบๆไม่สะดุ้งโหยงเท่าซิงเกิ้ลโปรโมทเพลงอื่นๆ R&B Dance ที่ได้ sample bass เพลง Like I Do ของนักร้องสาวขาวสวีเด็น AWA พอกระชุ่มกระชวย first impression วง TVXQ ลอยมาแต่เนิ่นโดยเฉพาะไลน์ประสานและเบสท่อนฮุค โคตรใช่เอามากๆ, Cut Me Off ซาวน์ด minimal ชวนโยกพอกรุบกริบ, L.O.V.E disco funky bass เหยาะด้วย future-bass เบาสมองพร้อมเดินขึ้นฟลอร์แดนซ์โชว์สเต็ปเท้า, Honey & Diamonds แซมบีท hip-hop ด้วยป็อบน่ารักๆเหมือนเจอคนที่ใช่แล้วตกหลุมรักเหมือนกับเพชรที่มีความเปล่งประกายหรือดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม, Start Over เริ่มต้นใหม่กับความสัมพันธ์ที่จบกันไปแล้ว ซาวนด์ป็อบเก่าๆกลิ่นอายฟุ้งไปด้วยซินธ์อันเรียบง่าย.. จริงอยู่ที่ mood อัลบั้มชุดนี้มันไม่ได้หวือหวาจัดเต็มแดนซ์หนักๆแต่ใช่ว่าจะไม่มีเลย อย่าง Temptations และ Got Me Good ก็สาด electronic dance-pop ตามสไตล์เอสเอ็มเขาแหละ


    • ถึงจะเป็น queen of dance ฝั่งเคป็อบแต่ใช่ว่าสกิลโวคอลของเธอก็ไม่เป็นที่พูดถึง เธอก็ไม่พลาดที่จะนำเพลงสไตล์ตามความถนัดส่วนตัวลงไปด้วยเช่นกัน Cloud ที่ได้ร่วมงานกับโปรดิวเซอร์คนสนิทของสาวๆวง Apink(เอพิ้งค์) อย่าง BXN(BEOMxNANG) lo-fi R&B ช้าๆปลอบประโลมความรู้สึกของคนที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบมาตั้งแต่เกิด ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยเพราะทุกคนบนโลกในนี้ก็ไม่ได้เพอร์เฟ็คไปซะทุกสิ่ง เราทุกล้วนแต่มีข้อผิดพลาดของตัวเองทั้งนั้น, All the Jazz อินโทรเปิดมาแบบ bossa-nova ก่อนจะกลายเป็น jazz pop เบาๆ, Gravity ในชีวิตการทำงานยี่สิบปีเจ๊ก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณเหล่า Jumping BoA(ชื่อแฟนคลับ) และทุกๆคนที่คอยสนับสนุนและอยู่เคียงข้างจนกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์สาวจวบถึงตอนนี้, Little Bird แทร็คปิดท้ายในสไตล์ Brit pop กับนกตัวน้อยๆที่พร้อมโบยบินเพื่อยังคงสานต่อความฝันของตัวเองต่อไปเรื่อยๆ เป็นแทร็คที่ทำให้ได้เห็นความทะเยอทะยานของเจ๊แกที่ไม่หยุดพยายามเพื่อค้นหาสิ่งใหม่ๆให้ตัวเอง


    • ในอาชีพนักร้องของเจ๊โบอาถึงจะเริ่มต้นด้วยกลีบกุหลาบสวยๆแต่ในระหว่างทางมันก็มีอุปสรรค์ไม่ต่างอะไรกับคนที่พึ่งเริ่มต้นแล้วล้มไม่เป็นท่า อัลบั้มชุดนี้จึงไม่ได้ประกาศศักดาความเป็นเจ๊ใหญ่ที่ยังอยู่ยงคงกระพันเท่านั้น ใช่แหละที่คอนเซ็ปมันจะไม่ได้ชัดเจนแบบตายตัวเท่าสองอัลบั้มก่อน เนื้อหาบางส่วนมันก็เหมือนคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวกับความยากลำบากไม่ต่างอะไรกับคนทั่วไปที่กว่าจะประสบความสำเร็จเป็นที่พูดถึงซึ่งต้องแลกมาด้วยอะไรหลายๆอย่าง ฉลองครบรอบ 20 ปีจึงเป็นคำขอบคุณขอบเจ๊แกซะมากกว่าที่ทำให้ตัวเองก้าวขึ้นเป็นซุปตาร์ queen of dance k-pop ที่ใครต่างยกย่องและคอยเป็น role model ให้เหล่ารุ่นน้องที่มีความฝํนเหมือนเจ๊แก.. มันคงเป็นเรื่องน่าเศร้าหน่อยที่เจ๊โบอาก็ไม่ได้มีกระแสมากมายเท่าเมื่อก่อนแล้ว ด้วยยุคสมัยที่มันเปลี่ยนไปมากสุดท้ายในเมื่อคลื่นลูกใหม่มา คลื่นลูกเก่าก็คงต้องหลีกทางให้รุ่นน้องได้ฉายแสงกันต่อไป

    .
    .
    .

    “ใครว่าแก่แล้วต้องหยุดทำเพลงไปตลอด ใช้ไม่ได้กับเจ๊คนนี้นะ”

    (7/10)
    Top Tracks: Better, Cloud, L.O.V.E, Start Over, Gravity, Little Bird

    thank u for reading ?
    ถ้ามีคำหรือประโยคไหนที่ใส่มาเพื่อความอรรถรสแล้วไม่ถูกใจผู้อ่านทุกท่านขออภัย ณ ที่นี้ด้วยจ้า


    ขออนุญาตฝากเพจตัวเองเล็กน้อย ถือว่ากดไลก์เป็นกำลังใจอันเล็กน้อย
    https://facebook.com/chanjamareview


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in