"เวลาแกเห็นแดดตอนเย็นแกเหงาบ้างปะ ?"
เป็นคำถามที่ถามทุกคนที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตตลอด
บ้างคนก็ตอบว่า
'เหงานะแต่ก็ไม่ได้ขนาดนั้น'
'มึงเป็นอะไรของมึง'
หรือบ้างคนก็ไม่เข้าใจคำถามแล้วก็เริ่มบทสทนาอื่นไปเลย
เพราะทุกครั้งที่ผมเห็นแดดตอนเย็นแล้วผมรู้สึกเหงามากอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อตอนเด็กการเห็นแดดแบบนี้
จะเป็นเวลาเลิกเรียนและรอพ่อแม่มารับกลับบ้าน
มันเป็นความรู้สึกที่การเฝ้ารออะไรซักอย่างที่ไม่มาถึงสักที
มันเป็นความเหงาเวลาไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเรา
จนแดดเริ่มหมดไปเรื่อย…
จนไม่มีใครนั่งตรงนั้นข้างๆ เราอีกแล้ว
ทุกคนกลับกันหมดแล้ว
แต่ทำไมผมยังอยู่ที่เดิม
ไม่มีใครมา
แสงนั้นได้แดดหมดไปเหลือเพียงแสงไฟนีออน ความมืด และผม
จนทำให้ผมรู้สึกไม่อยากอยู่คนเดียวเวลามีแดดตอนเย็นอีกแล้ว
"แล้วคุณล่ะเห็นแดดตอนเย็นแล้วรู้สึกเหงาบ้างไหม ?"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in