ร้านที่ว่านิยามตัวเองว่าเป็น Flowers & Café เพราะพื้นที่ 1 ใน 4 ของร้านคือส่วนขายดอกไม้ มีดอกไฮเดรนเยียช่อใหญ่หลายช่ออยู่ในตู้แช่เย็นพร้อมส่งถึงมือคนที่เดินเข้ามาในร้านแล้วถูกอกถูกใจ ทั้งยังมีกระถางดอกกุหลาบเล็ก ๆ ราคาน่าคบหาวางติดกระจกร้านไว้คอยล่อลวงลูกค้า (พนักงาน (ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าของร้าน) บอกว่า จริง ๆ ต้องให้น้องเจอแดดเยอะ ๆ แต่เอามาตั้งไว้ในร้านโชว์ด้วย เลยเลือกโต๊ะติดกระจกให้น้องได้แสงด้วย ลูกค้าได้เห็นด้วย)

แต่จริง ๆ ทั้งหมดนั่นคือส่วนท้าย ๆ ของกิจกรรมวันนี้เลย อย่างแรกคือ วันนี้เป็นวันแม่ แม่เกิดนึกอยากพาเรา น้องชาย และแฟนน้องไปหาอะไรอร่อย ๆ กินที่ร้านใกล้ ๆ บ้าน (ก็ไม่ถึง 20 นาที เรียกว่าใกล้ได้อยู่หรอก...) เป็นร้านที่แม่กับเพื่อนมากินเมื่อสัปดาห์ก่อนนู้นแล้วเห็นว่าร้านสวย พวกเราน่าจะชอบ -- ซึ่งก็สวยจริง ๆ ด้วย เสียดายไม่ค่อยได้ถ่ายบรรยากาศร้านมา

ที่บอกว่า "ร้านลับ" เพราะจริง ๆ ก็แอบสงสัยนิยามคำนี้ว่ามันต้องเบอร์ไหนถึงจะเรียกว่าลับ ร้านนี้อยู่ห่างจากถนนใหญ่พอสมควร ต้องเลี้ยวเข้าซอยเล็กซอยน้อยหลายรอบ ซอยสุดท้ายก่อนถึงร้านก็เรียกได้ว่าทำเอางงเหมือนกันว่ามันมาตั้งอยู่ตรงนี้ได้ยังไง พื้นที่ร้านกว้าง (มาก) อย่างที่บอกว่ามีทั้งโซนขายดอกไม้ ขายกาแฟและอาหาร และด้านหลังเป็นสระน้ำที่มีอีกอาคารแยกออกไปเป็นโซนจัดเลี้ยง ใหญ่มากจริง ๆ (และบรรยากาศดีมาก)

สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถ่ายมาจากในร้านมีไม่กี่อย่าง อย่างแรกคือหน้าร้าน (ฮา) ร้านชื่อ Boonta (บุญตา) ก็นับว่าตัวร้านเหมาะสมกับชื่อนัก เพราะรู้สึกเป็น "บุญตา" จริง ๆ ที่ได้เห็น

จริง ๆ สิ่งที่ทำให้อิ่มท้องวันนี้คือ กะเพราเนื้อสับ ซึ่งดันเป็นจานเดียวที่ไม่ได้ถ่ายรูปมา (หิวจนลืม) แต่จานเครื่องดื่มกับของหวานถ่ายมาหมด

ด้านบนคือเมนูไวต์ช็อคมินต์ลาเต้ (White Choc Mint Latte) แบบหวานน้อย แน่นอนว่าเราเห็นอะไรช็อค ๆ มินต์ ๆ ก็พุ่งใส่ก่อนอยู่แล้ว (...) รสชาติดี แต่ไม่ค่อยรับรู้ถึงช็อคโกแลตเท่าไหร่แฮะ...

หลังจากจบจานหลักซึ่งเป็นข้าว เราก็อยากกินของหวาน (มาก ๆ เพราะหน้าตู้มันสวยงามน่ารับประทานเหลือเกิน) เห็นในเมนูมีบานอฟฟี่หน้าตาสวยงามกว่าปกติเลยสั่งมา และใช่ ด้านบนคือบานอฟฟี่พาย เป็นบานอฟฟี่ที่หน้าตาเวอร์วังที่สุดเท่าที่เคยกินมา อร่อย ไม่หวาน มีความสุขตอนกิน แต่กินไม่หมดเพราะต้องช่วยแม่กินจานล่าง

สิ่งที่หน้าตาเหมือนวาฟเฟิลฮ่องกงคว่ำ (เขาจัดจานมาแบบนี้!) คือ บุญตาการ์เด้น ดูเหมือนจะเป็นจานซิกเนเจอร์ของร้าน เป็นวาฟเฟิลฮ่องกงท็อปด้วยไอศกรีมโฮมเมดรสวานิลลา เสิร์ฟพร้อมผลไม้ต่าง ๆ ให้รสเปรี้ยวตัดความหวานของแป้งและไอศกรีม ราดด้วยน้ำผึ้ง เป็นจานที่อร่อยมาก แป้งวาฟเฟิลดีมากกกก กรอบนอกนุ่มในสุด ๆ กินกับไอศกรีมวานิลลาแล้วก็หยุดไม่ได้ แต่ก็นั่นแหละ แม่สั่งมากินคำเดียวแล้วที่เหลือให้เราช่วยกิน ก็คือกลิ้งออกจากร้าน อิ่มจนอีกนิดอาจจะตายอยู่ในร้านเพราะท้องแตก

หน้าตาสวยงามแบบนี้แน่นอนว่าราคาก็--แรง เอาเรื่อง ทุกจาน ทุกแก้วข้างบน 100 THB ขึ้นไปหมด แต่ก็ถือว่าอร่อยคุ้มค่า ให้วัตถุดิบแบบไม่กั๊ก น้องชายเราสั่งผัดไทยมาก็ปลาบปลื้มใจมาก เพราะกินได้แบบไม่ต้องปรุง (แปลว่าอร่อย) เมนูอื่น ๆ ที่กินกันก็โอเคเลย (แต่ราดหน้าแอบเฉย ๆ มีร้านราดหน้าในละแวกใกล้เคียง (?) ที่เคยกินแล้วอร่อยกว่าอยู่)

เป็นวันแม่ที่กินเสร็จก็กลับบ้านเลย ไม่มีกิจกรรมอื่นใดอีก จบวันแล้ว กลับมานอนอืดรอกระเพาะย่อยวาฟเฟิล ?