เราชื่อ ไข่ตุ๋น ปัจจุบันนี้เป็นครีเอทีฟโฆษณา แต่เรื่องในปัจจุบันไม่สำคัญหรอก นี่คือบันทึกเรื่องในอดีตของเรา ที่ไปพเนจรใช้ชีวิตอยู่อยู่ซะหลายประเทศ ขอใช้ที่นี้เป็นที่บันทึกไว้ ก่อนจะลืมกันไป
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
มีรูมเมทคนแรกตอนไปเรียนปี 10 ที่นิวซีแลนด์ นางเป็นชาวเกาะ (จำไม่ได้แล้วว่าเกาะไหน) เพราะนิวฯมีโปรแกรมพิเศษ ที่สนับสนุนให้ชาวเกาะแถบนั้นได้มาเรียนที่นี่กัน นางเป็นคนน่ารักดีนะ แต่มักมีความงงๆ กับอะไรที่ไม่คุ้นเคย ปล่อยโก๊ะครั้งแรกเลย คือไปอยู่กันได้สัปดาห์แรก หรือเดือนแรกเนี่ย จู่ๆมีวันหนึ่ง นางสติแตก คลุมโปง ครางหือ ไม่กล้าออกจากห้อง เพื่อนนางที่เป็นชาวเกาะก็มาพยายามเจรจาปลอบกันใหญ่ ปรากฏว่ามีคนเอาวีซีดีหนังผีมาเปิดดูกันในหอ แล้วนางมานั่งดูด้วย แล้วดั๊นเสือกเป็นหนังผีเรื่องแรกที่นางเคยดูในชีวิต นางรับไม่ได้ นางสติหลุด นางโวยวายใหญ่ว่าผีมันจะมาหานางจริงๆ เพื่อนๆ นางก็พยายามปลอบกันใหญ่ กึ่งขำๆ กึ่งสงสาร อาจารย์ก็ถูกตามมาคุยด้วย จำไม่ได้ว่าสุดท้ายใครเป็นคนปลอบนางสำเร็จ หลังจากนั้นนางก็โอเค เราก็ไม่กล้าทักอะไรนางเรื่องนี้อีกเลยเหมือนกัน เพราะเป็นกู กูก็คงอายตัวเอง (และเอาจริงๆ ขนาดเรารู้ว่าผีมันไม่ออกจากหนังมาหาแน่ๆ เราก็ดูหนังผีไม่ได้เลย ดูทีไร เป็นบ้า กระจอกกว่านางอีก)เราเป็นรูมเมทกับนางแค่เทอมเดียว หลังจากนั้นไม่ค่อยได้เจอนางอีก จนเกือบลืมๆไปแล้วเหมือนกัน ยุคนั้นมันก่อนเฟซบุ๊ค นางไม่มีอีเมล์ ไม่มีมือถือ ไม่มีข้อมูลติดต่อกันเลย ไม่รู้ทุกวันนี้นางเป็นไงบ้าง ผ่านมาสิบห้าปีล่ะ (นานจนสะเทือนขวัญ) ไม่รู้นางอยู่ที่เกาะ หรืออยู่ที่ไหน โลกร้อนแล้วน้ำท่วมเกาะรึเปล่า ทุกวันนี้ดูหนังผีได้ไหม หวังว่านางสบายดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in