ในโลกอนาคต การได้เข้าโรงเรียนดีๆ
สอบเข้าคณะดีๆ อาจไม่มีความหมายอะไรต่อไป
หลายๆอาชีพ ทหาร ตำรวจ หมอ วิศวกร
สถาปนิก ผู้พิพากษา ทนายความ นักบัญชี
นักวิเคราะห์หลักทรัพย์ นักคณิตศาสตร์
อาจจะถูกแทนที่ด้วยหุ่นยนต์
มีสมองเทียม (Artifitial Intelligence, AI)
ที่ดีกว่าสมองมนุษย์

ยุคต่อไปมนุษย์อาจจะมีชิพฝังอยู่ในตัว
ไม่ต้องพกบัตรหลายๆใบ ID, ใบขับขี่ ต่างๆ
ใช้จ่ายซื้อของ รักษาพยาบาล ทำธุรกรรมได้หมด
.
.
ถาม :
เราจะช่วยลูก..เตรียมตัวเขาใช้ชีวิตของเขา
อย่างไร ในโลกอนาคต

ตอบ :
เราต้องหาทางให้เขาได้เข้าถึงปัญญาญาณ
อันเป็นศักยภาพสูงสุดของมนุษย์ด้วยตัวเขาเอง

เราปูพื้นฐาน ด้วยการใช้ชีวิตของเรา..
ให้เขาเห็นเป็นตัวอย่างว่า..
ชีวิตประกอบด้วยสามส่วนคือ
? ร่างกาย (Body)
? ความคิด (Thought)
? ความรู้ตัว (Awareness)

โดยมี ? ความสนใจ (Attention)
เป็นแขนอันสำคัญของความรู้ตัว

เราอย่าเลี้ยงเขาให้เติบโตในแบบที่ให้เขา
จมอยู่กับ "องค์" อันคับแคบ
แค่ความเป็นปัจเจกบุคคลคนหนึ่ง
เป็นชาวบ้านหมู่บ้านหนึ่ง จังหวัดหนึ่ง
ประเทศหนึ่ง เรียนจบโรงเรียนหนึ่ง
คณะหนึ่ง มหาลัยหนึ่ง
นับถือศาสนาหนึ่ง เท่านั้น

วิธีการเลี้ยงดูแบบนั้น
จะทำให้ความสนใจของเขา
จมอยู่ในความคิดหรืออีโก้ตลอดเวลา
จนลืมไปว่าชีวิตนี้ยังมีองค์ประกอบหลัก
ที่ไร้ขีดจำกัดคือ "ความรู้ตัว"

เราต้องเลี้ยงดูเขา..
ให้เป็นพลเมืองของจักรวาลนี้
โดยไม่ไปติดกับองค์เล็กองค์น้อย

ให้ความสนใจ (Attention) ของเขา
ได้มีโอกาสถอยออกจากความคิด
และความจำอันคับแคบ

กลับเข้าไปอยู่กับความรู้ตัว
ในภาวะที่ปลอดความคิด
ให้เขาได้มีชีวิตตื่นเต้น
อยู่กับสิ่งเร้าของจริง ณ ปัจุจุบันขณะ
โดยไม่ถูกครอบด้วยความจำเก่าๆ
ที่ใส่ให้โดยโรงเรียนและสังคม 

ความรู้ตัวในปัจจุบันขณะ
จะนำพาความสงบเย็นให้กับชีวิตของเขา
เป็นที่ ที่ปัญญาญาณจะฉายแสงออกมา
นำทางชีวิตให้เขา..
เห็นภาพใหญ่ของจักรวาลนี้อย่างที่มันเป็นจริง

การศึกษาสูง จบปริญญาสูงๆ
แต่จำกัดการเห็นโลกที่แท้จริง
หมดความหมายแล้วสำหรับโลกอนาคต