หลายคนบอกชีวิตคือการเดินทาง
แต่ละคนล้วนมีเส้นทาง
มีความหวังทึ่แตกต่างกันไป
มุ่งมั่นก้าวเดินตามฝันกันไป

บางคน..ชีวิตเพิ่งเริ่มต้น
ชีวิตพากเพียร เรียนจบมัธยม
เริ่มต้นชีวิตมหาวิทยาลัย สิ่งดีๆน่าใฝ่รู้
โลกใหม่ๆ เพื่อนใหม่ๆ กำลังรอเราอยู่

บางคน..เรียนมหาวิทยาลัย
มีความรู้ มีประสบการณ์มากมาย
ชีวิตมีความหวัง เริ่มสมัครงาน
หวังมีงานทำ ตามส่ายที่เราเรียนมา

บางคน..ทำงานมาและเริ่มมีคู่ครอง
ชายหญิง สร้างฝัน ร่วมกันสร้างครอบครัว
ตั้งเป้าออมเงิน ดูแลลูกน้อยกลอยใจ
หมั่นเพียรในกิจการงาน ครอบครัวยั่งยืน

บางคน..เข้าสู่วัยกลางคน
ลูกเต้าเริ่มเติบโต เรียนจบมีการงาน
พ่อแม่หวนกลับมาดูแลสุขภาพตนเอง
ใช้ชีวิตหรรษา สังสรรค์กับเพื่อนฝูง

บางคน..เข้าสู่วัยชรา
เป็นปู่ย่าตายาย ไม่เงียบเหงา
ลูกหลานไปมาหาสู่
เพื่อนฝูงถามไถ่ทุกข์สุขกัน

เหล่านี้ล้วนเป็นวิถีชีวิต
ที่ดูราบเรียบ สงบ ยั่งยืน
แต่จริงๆแล้ว เราล้วนผ่านทุกข์สุข
ในแต่ละช่วงเวลา แตกต่างกันไป

ขอเราเรียนรู้ยอมรับ ปรับกายปรับใจ
เข้าใจตามวิถี ตามยุคสมัย
อยู่ให้เป็น อยู่อย่างมีความสุข
เข้าใจสุขทุกข์ ชีวิตเป็นเช่นนั้นเอง