นัมอินซุก

.

.

คนเก็บตัวไม่ได้ว่าเป็นคนไม่ชอบพูดขนาดนั้น แต่จะชอบพูดกับคนที่คุ้นเคยและวางใจได้ และรู้ว่าคนนั้นจะตอบสนองกับเรายังไงบ้าง เพราะบางทีการต้องคุยกับคนที่ไม่คุ้นเคย ทำให้ยิ่งต้องระมัดระวังและคอยสังเกตปฏิกิริยาว่าอีกฝ่ายโอเคกับการสนทนากับเราหรือเปล่า ซึ่งเอาจริงๆมันดูดพลังไปเยอะมากเลย ในใจมันจะแบบ เราจะพูดแบบนี้ดีมั้ย เราพลั้งปากพูดแบบนั้นไปนี่นา ทำไมเค้ารีแอคกลับมาแบบนี้ เค้าไม่โอเคหรือเปล่า

เคยมั้ยที่จะมีวันที่ไม่อยากจะทำอะไรเลย สิ่งที่เคยคิดว่าทำได้ ทำไหว มันก็แย่ไปซะหมด แทบจะไร้ความรู้สึก อาจจะเพราะว่าปุ่มการทำงานของเรามันเริ่มพังล่ะมั้ง อาจจะต้องลองหาดูว่ามันมีอะไรที่ทำให้ปุ่มพัง แล้วเสียพลังงานหมดไปง่ายกว่าปกติ ถ้าได้เจอแล้วซ่อมแซม ได้พักฟื้นเต็มที่ อาจจะกลับมาสดชื่นขึ้นก็ได้ (คิดว่านะ แต่เอาจริงๆก็หา cause ไม่ได้เจอตลอดหรอก)

.

.

ความสุขง่ายๆที่อาจจะดูน่าเบื่อสำหรับใครบางคน ของเราแค่ได้นอนอยู่ในห้องตัวเอง มีกาแฟ เตียงนุ่มๆ เน็ต คอม ไอแพด กองหนังสือ เกมส์ แค่นั้นเราก็พร้อมใจจะขังตัวเองอยู่ในนั้นได้แล้ว

.

.

การไม่สร้างความอึดอัดให้อีกคนเป็นการใส่ใจแบบหนึ่ง จริงๆแล้วการเทคแคร์ เอาใจใส่แบบแสดงออกชัดๆมันก็ดี แต่มันก็ขึ้นกับอีกฝ่ายที่เราอยู่ด้วยนะ แบบกับคนที่เราสนิท รู้ว่าเค้าโอเคกับการเทคแคร์แบบไหน เราก็ทำปกติ แต่ถ้าคนที่รู้จักแค่ผิวเผินการไม่ทำตัวว่าเอาใจใส่อีกฝ่ายมากเกินไป ก็ถือว่าเป็นการใส่ใจที่ดีแบบนึงนะ

.

.

สำหรับคุณ เวลาร้องไห้คุณจะทำยังไง? ส่วนเราถ้าร้องไห้ แค่อยากอยู่ร้องไห้คนเดียวไม่ให้ใครเห็น รู้สึกว่ามันเป็นความส่วนตัวขั้นสุดจริงๆที่จะให้ใครเข้ามา(แทบจะไม่อยากมห้ใครเห็นเราสภาพนั้นเลยจริงๆนะ) อย่างมากแค่ปล่อยเราไว้ให้หายเอง พอตาหายบวมค่อยชวนไปกินของอร่อยๆก็ได้ กาแฟสักแก้วก็เพียงพอแล้ว แต่สำหรับคนที่คอยถามไถ่เสมอก็อยากจะขอบคุณนะ เพราะรู้ว่าตัวเองมีมุมแบบนี้ล่ะมั้งเลยรู้สึกว่าถ้าหากมีคนต้องการการปลอบโยน ก็อยากลองถามว่า ‘อยากให้อยู่เป็นเพื่อนไหม’ ถ้าเขาอยากอยู่คนเดียว เราก็อยากจะบอกว่าถ้าพร้อมเมื่อไหร่เราอยู่ตรงนี้นะ :)

Butterfly ? -