แล้ววันที่ถึงนัดหมอ ฉันก็ขอเข้าไปคุยคนเดียวก่อน หมอถามอะไรฉันหลายเรื่องจนในที่สุดฉันก็ร้องไห้ออกมา ความทรมาณที่ไม่มีใครเข้าใจของฉันกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว ฉันเล่าให้หมอฟังเรื่องที่กรีดต้นขา เล่าเรื่องที่กินยาลดความดันไปสองแผง เล่าถึงการอยากกระโดดลงจากสะพานลอยของตัวเอง มันเจ็บปวดที่ต้องเล่าอะไรแบบนี้แต่ฉันก็รู้ดีว่าถ้าไม่พูดออกมาก็คงไม่มีใครรับรู้

และก็เป็นไปตามที่คาด ฉันเป็นโรคซึมเศร้า

ได้ยาต้านเศร้ามากิน 1 ตัว แม่สัญญาว่าจะคุยกับพ่อให้และนั่นก็ทำให้พ่อไม่ค่อยเข้ามายุ่งและทำให้ฉันสบายใจ พูดเหมือนจะจบแต่ไม่

ผลข้างเคียงของยาที่ฉันได้คือถ่ายเหลวและไม่อยากอาหาร  ในสองสัปดาห์น้ำหนักฉันลดไปสองกิโลเพราะกินได้นิดหน่อยก็อยากอ้วก เช้ากินข้าวแค่นิดเดียวก็อิ่มและพะอืดพะอม กลางวันถ้าไปโรงเรียนก็กินได้มากขึ้นหน่อยเพราะเรียนหนักใช้พลังงานเยอะ แต่ก็กินข้าวไม่หมดอยู่ดี ตอนเย็นฉันก็ปฎิเสธการทานอาหารด้วยความไม่หิว สุดท้ายฉันเลยน้ำหนักลดฮวบ

และการรักษายังมีต่อไป