-SWIFT-
ความสัมพันธ์ของเราสอง ช่างรวดเร็วเหมือนพายุพัดที่โหมกระหน่ำกลางพลบค่ำของฤดูร้อน
เสียงฝนซาไปนานแล้วเหลือแค่กลิ่นไอดินที่อบอวลอยู่รอบๆ อากาศยังคงชื้นอยู่ยิ่งทำให้เจ้าของร่างเล็กบนเตียงนุ่มเลือกที่จะปิดเปลือกตาสีมุกแล้วมุดเข้าซุกอกแกร่งของคนข้างๆแทนที่จะลุกออกไปอาบน้ำตามที่ตัวเองตั้งใจไว้ ซึ่งนั่นยิ่งสร้างความพอใจให้กับหนุ่มสัญชาติอเมริกันไม่น้อย
"แบม..หนาวเหรอ?"
"อื้อ มาร์คกอด .."
เจ้าของเสียงหวานพูดอู้อี้อยู่ในลำคอชั่วครู่ก็หลับตาต่อ มาร์คยิ้มขำในความขี้อ้อนปนขี้เซา แขนแกร่งกระชับกอดร่างนั้นให้แน่นขึ้น ใช้มือเกลี่ยผมที่ปรกออกพร้อมกับสำรวจดูใบหน้าของคนรัก ตั้งแต่หน้าผากมน ไล่ลงที่ดวงตากลมโตเมื่อเจ้าตัวยิ้มมันมักจะหยีเป็นสระอิเห็นแล้วละสายตาไม่ได้ทุกครั้ง หรือแม้กระทั่งจมูกนิดที่รับกับปากอวบอิ่มคล้ายเยลลี่สีสดที่เขาเคยฝังรอยจูบไว้ ทุกอย่างดูน่าหลงใหล และใช่เขาชอบ... ไม่สิ เรียกว่าคลั่งไคล้คงจะถูกกว่า
เราทั้งสองเพิ่งเจอกันได้ไม่กี่เดือน
ใครต่อใครจึงมักตั้งคำถามจำพวกว่า 'ทำไมถึงตัดสินใจคบกันเลยไม่คิดจะศึกษาดูใจกันหน่อยเหรอ เร็วไปรึเปล่า ถ้ารับนิสัยกันไม่ได้บอกเลิกกันจะเสียเวลาเปล่าๆ'
เป็นคำถามที่ถูกจัดในหมวด คำถามโง่ๆ
และใช่มาร์คกับแบมแบมเลือกที่จะเลี่ยงไม่ตอบ ทำแค่ส่งรอยยิ้ม เดินจูงมือกันผละออกมาจากสถานการณ์ตรงนั้น เพราะถึงจะบอกเหตุผลไปคนเหล่านั้นก็คงไม่เข้าใจวิธีการก่อหวอดของพายุหรอก
แรกเริ่มนั้นมาจากสายลมที่แผ่วเบา...
ความบังเอิญในร้านกาแฟตอนที่บริษัททั้งสองโคกันเพื่อทำโปรเจ็คใหญ่
แบมแบมฝ่ายมิเดียร์อาร์ต นั่งตรงข้ามกับ มาร์คต้วนฝ่ายกราฟฟิค
ทั้งสองทำความรู้จักกัน
แบมแบมชวนคุยพลางยิ้มให้เขาจนตาหยี มันเป็นยิ้มที่กระตุกหัวใจให้วูบลง
มันเป็นยิ้มที่สดใสเหมือนกับแสงอาทิตย์แรกแย้มในช่วงปลายฤดูหนาว
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มาร์ครู้สึกสมองมึนเบลอไปครู่ใหญ่ตลอดบทสนทนาทั้งหมดเขาจับใจความได้แค่เสียงหวานๆ ใบหน้าที่มองแล้วไม่เบื่อ และรอยยิ้มนั่น
เขาจึงตั้งชื่อรอยยิ้มนี้ว่า
That damn smile
แบมแบมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนไหนที่มาร์คเริ่มใกล้ชิดมากขึ้นเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีก็ตอนเจ้าตัวบ่นว่าเหนื่อยพร้อมทิ้งตัวซบหัวลงที่ไหล่เขา ไม่นานก็ย้ายหัวทุยๆมาที่ตัก เพราะงานที่ยังคาอยู่ทั้งสองจึงตัดสินใจนอนเบียดบนโซฟาสีอ่อนในห้องสตูดิโอ คืนนั้นทำให้มาร์ครู้อีกอย่างหนึ่งว่าตัวของแบมนั้นหอมและนุ่มนิ่มมากแค่ไหน การห้ามใจตัวเองไม่ให้เผลอเนียนกอดจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำเมื่อสบโอกาส
นั่นคือวันที่เมฆฝนเริ่มก่อตัว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in