เพิ่งพูดไปในบันทึกหน้าก่อน ว่าเรื่องงานทำอะไรกุไม่ได้แล้ว เพิ่งพูดไป เพิ่งพราวไปว่า กุช่างจัดการรับมือทุกอย่างได้อย่างสวยงาม วันนี้ก็ประเดประดังมาเลยจ้าาาาา 

วันนี้เป็นวันทำสัญญาธุรกรรมขององค์กร และเป็นวันที่เรามีธุรกรรมที่ต้องออกไปจัดการที่ธนาคาร จริงๆคือจะฝาก แมสไปทำแต่ เอกสารไม่ทันแมสจ้า แค่ห้านาที ทุกอย่างฉิบหายในพริบตาจ้า ทำทุกอย่างผิดชีวิตเปลี่ยนไปหมด และ เหมือนวันนี้ทุกอย่างไม่เป็นใจเลย ส่วนตัวตัวเองก็ใจร้อนด้วย เหมือนอารมณ์เราร้อนเองก็เกรี้ยวกราวกับทุกอย่างง่าย ความนรกเลยวนมาด้วยประการฉะนี้

ต้องเอาเชคเอาบัญชี ยอมเสียส่วนต่างไม่ไปสาขาใหญ่ เพราะตั้งใจว่าเอาเงินเข้าละเดี๋ยวโอน E-banking เอา ฮัดช่า เจอค่าธรรมเนียมไปซิบๆ ไม่เป็นไรๆ ยอมซื้อเวลา เอาเชคเข้าเสร็จ โอนเงินไปได้แสนเดียว เพราะไม่รู็ว่าเค้าตั้งค่าไว้เบื้องต้นเท่านี้ อยากโอนมากกว่านี้ ต้องไปตั้งค่าที่สำนักงานใหญ่ของจังหวัด อิฉิบหาย วันต้นเดือนเยี่ยงนี้  เข้าไปว่าระบบจะอนุมัติเจ้าหน้าที่อธิบายคล้ายต้องรอ 24 ชั่วโมง อิบ้าใครจะรอ ตัดสินใจถอนเงินสดทั้งหมด แล้วจะไปโอนที่แบงค์ต้นขั้ว( ปลายทางเป็นคนละแบงค์คนละจังหวัด) ยอมเสียค่าธรรมเนียมเบิ้ล เวลาก็เสีย แต่ต้องทำ  รอคิวถอนยังไม่ถึงไหนสมาชิกโทรตามว่ามาคอยเพื่อคุยเรื่องชำระหนี้แทนลูกหนีั้ คอยเรามาสักพักแล้ว แจ้งท่านขอสิบนาทีไปถึงออฟฟิตแน่นอน ปลายสายก็บ่นเรื่องรอเรานาน มีธุระต่อ เราถามท่านว่างั้นท่านสะดวกจัดการธุระอื่นก่อนหรืิอไม่ช่วงบ่ายจะได้คุยกันยาวๆ โอ้ยย คราวนี้ ปลายทางอาละวาดจ้าาา 

เบิกเงินเสร็จ รีบถอยรถ ขับไปออฟฟิต เบียดเสาด้านข้างเพราะรีบจ้าาา และกลับมาคุยธุระกับลูกค้า 5 นาที เพื่อจะค้นพบว่า ไอ้ธุระที่ท่านสมาชิกต้องทำต่อ คือหน่วยงานซับของที่ทำงานเรา เดินห่างจากโต๊ะกุไป 2 นาที และท่านก็นั่งคอยไอ้ธุระที่ว่าจนบ่ายสอง อารมณ์กุตอนนั้นแบบ ท่านนนนนน ท่านรีบมาก ท่านโวยวายมาก เพื่อคุยกับกุแค่ 5 นาที และไม่อินังขังขอบกุ ก่อนจะไปนั่งคอยธุระที่ห่างจากโต๊ะกุ 2 นาที จนบ่ายสอง!!!! เริ่ดดดด

ที่นี้ หันกลับไปงานตัวเอง วันนี้ ลูกหนี้ก็จะชำระหนี้เยอะ เมื่อเช้าเคลียร์สิบกว่าเจ้า ก็จะมีกรณีโอนที่ต้องตามชำระหนี้ให้จังหวัดอื่นๆ และ มีการเปลี่่ยนย้ายงานกันเป็นการเงินที่มาจากอำนวยการ (เจ้าเดิมที่เราเคยมีปัญหาด้วยนะ) ปกติการตามงานโอนนี่ เราจัดการเอกสารให้ การเงินจะเป็นคนดำเนินต่อ ปรากฎวันนี้ หัวหน้าการเงินตอบเราเรื่องค่าธรรมเนียมบางรายการว่า " ไม่รู้" เป็นคำตอบที่นึกถึง ภัสสร ในเลือดข้นคนจางขึ้นมาเลยว่า " เฮงซวย" ไม่เป็นไร ถามมึง มึงไม่รู้ กุไปถามสินเชื่อ สินเชื่อรู้จ้า 555555  สัส!!!! 

รายการชำระยังประเดประดังเข้ามาเรื่อยๆ เคาเตอร์มีกำหนดเวลา 15.00 น. เคสโอนกุก็ทำ ชำระหนี้กุก็ทำ ลูกหนี้พิพากษากุก็ดูแทนหัวหน้าฝ่ายกุ น้องการเงินใหม่มาขู่ฟู่ๆว่า ทำไมไม่รีบออกใบเสร็จ จำหมดเวลาแล้วนะ มัวทำอะไร มัวรำไทยมั้งคะ สัส!!! ตอบกลับไป ถ้าหมดเวลาตัดยอดเลย พรุ่งนี้จะออกใบเสร็จใหม่เอง เสียงกุก็นิ่งแบบ แล้วแต่มึงเลย มาเร่งห่าอะไร เร่งเป็นคนเดียวหรือไง จนมีคนมาแยกว่า พอๆ รายการมันหย่อนได้ เป็นเงินแห้ง ออกช้าหน่อยได้ อิน้องการเงินใหม่ถึงทำหน้าฮาๆว่า ขู่กุเล่น หยอก หยอกพ่อมึงสิ!!!! เงินเป็นล้าน มาหยอกเหี้ยอะไร ข้างในนี่เดือดปุดๆๆๆๆ คือมันเข้ามาพร้อมกันในวันเดียวเกิ๊นนนน สุดท้ายน่ะเหรอ

เลิกงานเก็บกระเป๋า เปลี่ยนเสื้อผ้า ไปวิ่ง ยักไหล่สองที พอ กุเบื่อ กุจะไม่เอาอารมณ์จากงานมานอยด์ต่อในเวลารื่นรมย์กุ กุจะผลักออกไปเป็นเหงื่อ แล้วกุจะหาข้าวกิน กุจะนอน ซึ่งตอนแรกก็นึกว่าทำไม่ได้ ทำได้เว้ยย ยักไหล่ใส่สองที วิ่งเสร็จเหนื่อย หาอะไรกิน มาเขียนบันทึก เออ หมดละอารมณ์นอยด์ ช่างแม่ง หมดแพชชั่นกับงานอย่างเต็มรูปแบบ ช่างแม่ง ทำๆไปตามหน้าที่ พอ