เราเป็นคนที่ มีคนชอบบอกว่า

หน้าไม่รับแขก เป็นใบ้ แต่จริงๆ

แล้ว แค่เป็นคนขี้อายไม่ชอบผู้คนมากๆ

ถ้าถามว่าไม่พูดคือ ก็คือไม่พูดจริงๆ

ถ้ามองดูภายนอกเหมือนเราเป็น

คนโลกส่วนตัวสูง แต่จริงๆเราแค่

เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเท่าเอง

ชีวิตปกติของเราค่อนข้างเรียบเฉย

ไม่ได้ดูหวูหว่าเหมือนใครๆมีเพื่อน

ก็ไม่มาก ถ้าชีวิตเหมือนรูปทรงก็คง

เป็นเส้นตรงที่ตรงและไม่มีอะไร

เราใช้ชีวิตไปเรียน วันหยุดเราก็ไปโบถ์

เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆแต่ก็มีความสุขนะ

ถึงปัญหาเขามากมายแบบมากมายจริงๆ

จนถึงขั้นท้อและอยากทำร้ายชีวิตแต่

เพราะเจ้าที่อยู่กับฉันพาฉันผ่านเรื่อยๆ

เราเป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าเผชิญสิ่งใหม่เท่าไร

รวมถึงผู้คนด้วย มันก็คงไม่แปลกที่เราจะไม่มี

ใครจนไม่ได้หวังอะไรในเรื่องของความรัก

จนลืมไปว่าจริงๆแล้วมีใครคนหนึ่งกำลัง

เข้ามาในชีวิตเราอย่างไม่รู้ตัว

มันเริ่มในช่วงๆมัธยมปลาย เขา

เป็นเพื่อนต่างห้อง สิ่งที่เขาทำคือ

การซื้อขนมมาให้ทุกพักเที่ยง

แอบมารอเวลาเลิกเรียน 

ช่วงนั้นเป็นยุคบีบี เขาก็ทำเนียน

มาพินบีบี เราก็คุยกับเขาเรื่อยๆ

แต่เราก็ยังไม่กล้าลงเอยเป็นแฟนกับเขาสักที

ไม่รู้เพราะอะไรอาจเพราะกลัวพี่ชายตัวเองรู้555

จนมีช่วงหนึ่งที่เราตีตัวออกห่างเพราะก็ไม่

อยากให้ความหวังกับเขา

จนจบมอปลายเราก็ต่างไปใช้ชีวิตของตัวเอง

แต่สิ่งหนึ่งที่เขาบอกกับเราคือ

“เขาจะรอเรา”

ตอนนั้นเราก็ไม่คิดว่าเขาจะรอได้จริง

พอเขามาลัยเรายังคงใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม

เราเจอคนมากขึ้นมีความรู้สึกมากขึ้น

มีคนเขามาบ้างแต่ล่ะที่เข้ามาก็แค่

คุย แล้วจากไปบางคนมีแฟนอยู่แล้ว

ก็ยังมาคุยมาทำให้เรารู้สึก แต่ขอบคุณ

พระเจ้า ที่เราไม่ได้หลงตามไป

เรารู้สึกหน่ายกับความสัมพันธ์

แต่ว่ามีคนหนึ่งที่เราไม่รู้สึกหน่าย

ใช่ คนนั้นเขายังรอเราอยู่รออยู่จริงๆ

เขาไม่มีใคร ขนาดผ่านมาหลายปี

เรากลับไปคุยกับเขาและสุดท้าย

เราก็ตกลงเป็นแฟนกัน เราก็ไม่รู้

หรอกว่าผู้ชายอย่างเขาทนรอเรา

ได้ยังไงเรา แต่จะบอกว่าไม่ว่ายังไง

ผลของการรอมันสำเร็จแล้วนะเธอ

ตอนนี้เราก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน

แต่ว่ามันเลยวัยที่กุ๊กกิ๊กแล้ว

ด้วยว่าเรามาเป็นแฟนกันตอนเรียนจบ

คบกันก็ทำงานเลย มันเลย

ไม่ค่อยมีช่วงเวลาน่ารักๆเท่าไร

แต่สิ่งที่เราทำให้เขาคือคอย

เป็นกำลังใจให้เขาในเรื่องงาน

เพราะเขาเป็นคนจริงกับงานมาก

เราไม่อยากเห็นเขาเหนื่อยจนลืม

ความสุขของชีวิตเราอยากให้

เขาได้เจอความสุขในชีวิตได้เจอ

กับคนที่เปลี่ยนใจเราในวันที่เรา

คิดจะจบชีวิตนั้นคือพระเจ้าที่เป็นความสุข

และสิ่งดีงามในชีวิตฉัน หากเรารักใคร

สักคนก็อยากมอบสิ่งดีๆให้กับใครคนนั้น

เราก็เช่นกัน 

“พระเจ้า ขอพระองค์สำแดงความรักของพระองค์

ให้กับเขา ของพระองค์ทรงดูและนำเขาให้พบความสุข

จากพระองค์ขอให้เขารู้ว่าพระองค์ทรงมาเพื่อเขา ลูกอยากให้เขา

ได้รับความรักยิ่งใหญ่จากพระองค์ เพราะลูกอยากตอบแทน

ที่เขารอคอยลูกและก็ให้เขาได้พบพระเจ้าผู้สร้างเราทั้งสอง อาเมน”

#สายลมเสรี

#ความรู้สึกเรื่องสั้น

#ท้องนภาที่เรียบเฉย