จริง ๆ ตอนแรกก็กังวลว่าการฝึกงานกับสาขาตัวเองแล้วเราต้องวาดรูปหรือเขียนงานตลอดหรือเปล่า เพราะเราไม่ถนัดทั้งสองอย่างนี้เลย แต่พอได้มาฝึกจริง ๆ เราก็ได้ทำในสิ่งที่เราถนัดแทนก็คือการถ่ายรูป ถึงแม้จะเหนื่อย ปวดคอ ปวดหลังแต่เราก็รู้สึกสนุกนะ 

ตั้งแต่มาฝึกงานเราชอบหลายอย่างมาก ชอบที่ได้รู้จักกับเพื่อน ๆ มากขึ้น ได้รู้จักเพลงใหม่ ๆ ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ ได้แรงบันดาลใจในการทำธีสิสจากการถ่ายงานของรุ่นพี่ ได้รู้ว่าเอกนี้จบไปแล้วสามารถทำอะไรได้เยอะมาก พอเห็นครูแจ๊พทำอะไรได้หลายอย่างเราก็อยากเก่งแบบครูแจ๊พนะ ครูแจ๊พเป็นคนที่ทำให้เราเห็นทางเดินอีกทางเลย ถึงแม้เราจะไม่ได้เก่งเหมือนครูแจ๊พแต่เราก็ได้รับไอเดียดี ๆ มา รู้สึกชีวิตตัวเองมีความหวังอีกครั้งแหละ

หลังจากการฝึกงานที่เป็นวิชายากของเอกแล้ว ต่อไปก็ต้องเจอการทำธีสิสซึ่งคงปวดหัวและปวดใจกว่านี้มาก แต่ตอนนี้เรามีไอเดียทำธีสิสเยอะมาก แอบใบ้ให้ว่าเป็นอะไรที่ยังไม่มีใครในเอกเคยทำ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะขายไอเดียกับครูผ่านไหมนะ 555555555
สุดท้ายแล้วการฝึกงานที่นี่ก็ทำให้เราได้อะไรดี ๆ เยอะแยะ ทั้งเพื่อน ความรู้ ความสามารถใหม่ ๆ และยังได้รู้จักเอกตัวเองมากขึ้นผ่านการทำเว็บ หากอ่านมาถึงตรงนี้แล้วยังสงสัยว่าพวกเราเรียนเกี่ยวกับอะไร หรือเอกเราเป็นยังไงสามารถเข้าไปดูได้ที่ http://www.childrenlitswu.com/  ถือว่าเป็นการฝากผลงานของสาขาที่มีที่เดียวในไทยไว้ในอ้อมอกอ้อมใจแล้วกันนะคะ ?