นิทานที่ชวนถกถามถึง “ระ ‘เบียบ’ การศึกษาไทย” เมื่อกระต่ายน้อยสีเทาและฝองเพื่อนหลากหลายสีต้องตกอยู่ภายใต้อาณัติของผู้เฒ่าเต่า(ล้านปี) ซึ่งบีบบังคับให้กระต่ายรุ่นหลังต้องคอยสกัดขนตัวเองให้เป็นกระต่ายสีขาวให้จงได้ ท้ายที่สุดแล้วเหล่ากระต่ายและเต่าวัยเยาว์จะเลือกทางเดินชีวิตอย่างไร ติดตามอ่านได้โดยเลื่อนดูแต่ละภาพได้เลยค่ะ #อ่านคิดเขียน #การศึกษา #ครูรุ่นใหม่ #ก่อการครู #พลเรียน 

ติดตามเฟซบุ๊กแฟนเพจ "อ่าน-คิด-เขียน" ได้ที่ https://www.facebook.com/arts.readthinkwrite/

“แรงบันดาลใจของนิทานเรื่องนี้ มาจากวิดีโอเรื่อง "#เด็กหญิงดั่งใจ" และเรื่องสั้น "#กว่าจะเป็นแบบกู" ของลูกแก้ว โชติรส โดยทั้ง 2 เรื่อง เป็นเรื่องที่ได้ถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับระบบการศึกษาของไทย การใช้อำนาจนิยมในลักษณะต่าง ๆ ที่ไม่เหมาะสมจนเกิดเป็นความบอบช้ำภายในจิตใจของนักเรียน...ในฐานะผู้ที่อยู่ในแวดวงการศึกษาและอยากให้ระบบการศึกษาเป็นระบบที่โอบอุ้มนักเรียนทุกคนให้ได้ รวมทั้งไม่ต้องการให้ใครส่งต่อหรือสร้างความบอบช้ำให้เกิดขึ้นอีก จึงตั้งใจสร้างสรรค์งานเขียนชิ้นนี้มาเพื่อเป็นพื้นที่ในการปลดปล่อยสิ่งที่คิด และเพื่อย้ำเตือนตัวเองให้มุ่งมั่นในแนวคิดนี้ไว้ให้ได้ รวมทั้งอยากให้ผู้อ่านไม่ลืมความโหดร้ายของระบบอำนาจนิยมในสถานศึกษา ตั้งคำถามกับการกระทำหรือกฎเกณฑ์บางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล และตั้งคำถามต่อระบบการศึกษาไทยที่เป็นอยู่ในปัจจุบันว่าเรากำลังเดินไปถูกทิศทางหรือไม่”-- จอแจ่ม (นามปากกา)