วันสอบไฟนอลของวิชาดรออิ้งเราโคตรดีใจ เพราะอาจารย์จะพาไปวาดภาพที่หมู่บ้านคีรีวง เช้าวันรุ่งขึ้นก็นั่งรถจากมหาลัยไปที่หมู่บ้านคีรีวง จังหวะนั้นสัมผัสได้ถึงโอโซนและอากาศที่สดชื่นสุดๆ แต่โชคร้ายหรือยังไง ฝนตกจ้า แต่ไม่ต้องกลัว เพราะตกนิดหน่อยแล้วแดดก็ออก สักพักตกปรอยๆอีก สลับกับแดดออก (เป็นหวัดแล้วอีด๋อย) แต่พอมองแล้วระยะทางไม่น่าจะใช้เท้าเดิน ก็เลยไปเช่าจักรยานปั่นหามุมวาดภาพ แบบชิลๆ ไม่สนใจเวลาเลย ปัญหาเดิมกลับมาอีกแล้ว คือ วาดมุมไหนดีวะ แม่งปัญหาโลกแตกมาก พอหามุมสวยเจอ เอ้าอีเดาะจุดตีฟอยู่ไหนวะ พอเจอจุดที่มีตีฟ อีผีแล้วองค์ประกอบภาพขาดๆเกินๆอย่างงี้ก็ได้หรอม? สุดท้ายก็หาจนได้แต่นั่นแหละการหามุมกินเวลาไปชั่วโมงครึ่ง ความบรรลัยจึงเกิดขึ้น ก่อนวันสอบนอนคิดนั่งคิดยืนคิดคุกเข่าคิดว่าไฟนอลจะทำให้ดี จะวาดเส้นแบบถาปัตย์ให้สวย จะสานเส้น ใส่เงา บลาๆ สุดท้าย จบที่การSTROKE ไม่ว่าก่อนหน้านี้การใช้เทคนิคstrokeของตัวเองจะแย่ จะวรนุชแค่ไหน วันนี้เราไม่สน เราเน้นงานเสร็จ ไม่ละเอียดช่างแม่ง เอาให้เสร็จไว้ก่อน และเราก็ได้แนวร่วมstroke

    

                     พอใกล้จะหมดเวลา อีนี่รีบปั่นจักรยานไปที่จุดส่งงาน เพราะถ้าไม่เผื่อเวลาอาจจะไม่ทัน พอถึงจุดส่งงานมันยังพอมีเวลาก็นั่งวาดต่อ แล้วยังไง ก็ไม่เสร็จอยู่ดี ในใจแม่งบอก จูนมึงทำใจหมดเวลาแล้วเว้ย หลังจากส่งงานก็มุ่งหน้ากลับมอทันที เพราะอาจารย์จะวิจารณ์งาน ระหว่างทางก็บ่นๆ กูได้D แน่ๆมึง 

                       ถึงตึกคณะอาจารย์ก็แยกกองงานไว้ 3 กอง แล้วเพื่อนๆก็ช่วยกันติด ปรากฎว่า เอ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาพระเจ้าช่วยยยยยยยยยยย อยู่กลุ่มแรก คือกลุ่มงานโอเค อีผี กูจะร้อง เหนือความคาดหมายมาก อาจารย์บอก "จูนให้ความสำคัญและความละเอียดกับtextureคอนกรีตเยอะไปนะ ถ้าแบ่งๆมาทำอย่างอื่น น่าจะลงเงาเสร็จ" (ตอนนั้นขำในใจ) 

                       สรุปสุดท้าย เกรด ดรออิ้ง ออกมา ก็โอเคกับมันมาก ไม่ C และไม่ A 55555555555555 อย่างน้อยก็ได้เห็นพัฒนาการของตัวเองที่เริ่มมาจากอะไรก็ไม่รู้ จนตอนนี้วาดได้ ไม่ได้เก่งแต่ก็พัฒนาจากเมื่อก่อนขึ้นมาเยอะมากๆ ขอบคุณอาจารย์และตัวเอง ที่ไม่ท้อจนซิ่วซะก่อน (อ่าวๆ) 

                                                              เอาล่ะ จบไม้เท่านี้ก่อนละกัน ไว้มาต่อ EP หน้าละกัน บัยย์