“ เธออยู่ไหนแล้ววะ ”

( ไอ่ร้านอาหารที่เธออยากนี่มันชื่ออะไรนะ )

“ ช่างเหอะเธอ ไว้เค้าเคลียร์เอง ”

เป็นอีกปีที่วันครบรอบผมเป็นคนจัดการทุกอย่าง ทั้งสถานที่ อาหาร เวลา และต่างๆ สิ่งที่เขาให้ผมอาจจะเป็นแค่ช่อดอกไม้เหมือนทุกปี เหมือนเดิม

( เธอเลิกงานกี่โมงอะ เค้าไปรับ)

“ เจอกันนู่นเลย ”

( งอนป่ะเนี่ย )

‘ Rosso di Sera ‘ ร้านอาหารอิตาเลี่ยนชื่อดังที่ผมอยากลองมาหลายปี วันนี้ผมเดินผ่านหน้าร้านอีกครั้ง กลิ่นเหม็นไหม้มันยังคลุ้งอยู่แม้บริเวณรอบๆไม่มีวินมอเตอร์ไซค์หรือแม่ค้าขายไก่ย่างใดๆทั้งนั้น

เหตุการณ์เหล่านั้นมันย้อนกลับมา

ย้อนมาเหมือนวันนี้เป็นวันนั้น

     คุณ: เอ้อเธอ ทางมันไปยังไงนะ

     คุณ: เค้าหาเบอร์ในเน็ตเจอแล้วนะ เค้าอ่านชื่อร้านผิดด้วย โคตรอายเลย ฮ่าๆ

     คุณ: เค้าจองให้แล้วนะเธอ

     คุณ: งานยุ่งหรอ

     คุณ: งั้นไม่กวนแล้ว เจอกันนู่นนะครับ

ทุกข้อความที่ถูกส่งมาปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ และใช่ ผมเห็นแล้ว แต่ไอ่งานที่มันก็อยู่บนโต๊ะผมก็ไม่ใช่ย่อยเลย 

     คุณ: เธอ เค้าหาทางไปไม่เจอว่ะ แม้งหลงอยู่ทางเดิมมาหลายชั่วโมงแล้ว

     ผม: เอ้า เปิดแมปดิเธอ เค้าทำงานแปป

     คุณ: โอเค เดี๋ยวเค้าลองหาทาง

17.57

     ผม: เธอ มันเลยเวลาที่นัดกันจะชั่วโมงแล้วอะ เปลี่ยนแผนกันมั้ย เค้าขอโทษ

     ผม: เธอ ตอบหน่อย

18.45

“ เธอ เค้าโทรไปเป็นสิบสายไมไม่รับวะ ”

“ เธอ ตอบดิ ”

“ เนี่ย เค้าซื้อของมาไว้ที่บ้านละนะ มาฉลองที่บ้านแทนแล้วกัน “

( เธอ )

“ ว่า ”

( เธอโกรธมั้ยวะที่เค้าซื้อให้แต่ดอกไม้ช่อเดิมๆในวันครบรอบอะ )

“ อะไรของเธอ กลับบ้านมาเหอะ ” 

( เค้าแค่อยากให้เธอรู้ว่าเค้ารักเธอ ในแบบเดิม ที่เท่าเดิม ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะตั้งแต่วันแรกที่เค้าบอกจะจีบเธอ )

“ นี่อะไร สารภาพรักหรอ ไม่เขินนะ ”

( เปล่า เค้าจะขอโทษ 

 ปีนี้เค้าอาจจะไม่ได้ให้ดอกไม้ช่อเดิมแล้วนะ แย่กว่าคือเรายังไม่ได้ไปกินไอ่ร้านนั้นด้วยกันเลย ร้านไรนะ นี่ก็ยังจำชื่อไม่ได้ซักที ฮ่าๆ )

“ เธอ ไม่เล่น ”

( ฮ่าๆ ปีนี้ปีที่เท่าไหร่แล้ววะ ครบ 7 ปีแล้วดิ )

( เค้ารักเธอนะ )

กลิ่นเหม็นไหม้ที่มันลอยคลุ้งราวกับว่าทะลุผ่านหน้าจอมือถือออกมา 

แล้วเธอ    ก็จากไปแล้ว

ไอ่ร้านอิตาเลี่ยนที่เค้าอยากกินเค้าไม่อยากกินแล้วนะ ดอกไม้ที่ช่อหน้าตาเดิมๆเค้าก็กลับมาชอบมันแล้วนะ เค้าซื้อมันบ่อยจนเจ้าของร้านลดราคาให้ด้วย10% แต่เค้าพยายามแล้วนะ เค้าพยายามจะซื้อมันในราคาเดิม อยากให้ทุกอย่างมันเหมือนเดิม เหมือนที่เธอยังอยู่

ผมเดินผ่านหน้าสิ่งต่างๆที่มันเหมือนเดิมในทุกวันจนผมสามารถปิดตาเดินยังได้ กลิ่นไหม้ในวันนั้นมันก็ยังอยู่ ภาพจำที่เธอคนนั้นนอนนิ่งในรถยนต์คันเก่งที่เราไปช่วยกันเลือกมันก็ยังอยู่ คืนนั้นเธอยังหัวเราะอยู่เลย อะไรกันวะ เธอหัวเราะท่ามกลางกลิ่นเหม็นแบบนั้นได้ไง

ปีนี้ก็เป็นวันครบรอบอีกปี

ปีที่ 8 แล้วไง

คิดถึงเธอว่ะ