‘สายฟ้าแห่งซุส’ ถูกมือดีขโมยไป มหาเทพทั้งสามซึ่งต่างก็คานอำนาจกันอยู่ในทีต่างกล่าวหาอีกฝ่ายว่าเป็นตัวการ ร่ำๆ จะบานปลายเป็นสงครามสามทัพ

ถึงคราว ‘เพอร์ซีย์ แจ็กสัน’ ต้องตามเอาสายฟ้าที่หายไปกลับคืน เพื่อยุติข้อบาดหมางระหว่างท้องฟ้า มหาสมุทร และนรกใต้พิภพ ก่อนที่โลกจะถูกใช้เป็นสังเวียนให้พี่น้องทะเลาะกันชนิดฟ้าถล่มดินทลาย

ภารกิจการเดินทางจากฝั่งหนึ่งข้ามไปยังอีกฝั่งของสหรัฐอเมริกาดูจะไม่ใช่เรื่องที่เด็กชายอายุเพียงสิบสองปีที่เพิ่งค้นพบว่าตนเป็นมนุษย์กึ่งเทพได้ไม่นาน แถมยังไม่ทันปรับตัวนั้นจะทำมันสำเร็จลุล่วงได้โดยง่าย ไหนจะเป็นที่เกลียดชังของเหล่าเทพและปีศาจเพราะกำเนิดของตน ไหนจะถูกอสุรกายดุร้ายในรูปลักษณ์อันยากจะมองออกคอยขัดขวาง

ภายในระยะเวลาอันกระชั้น เพอร์ซีย์จะนำสายฟ้ากลับคืนสู่ยอดเขาโอลิมปัสบนชั้น 600 ของตึกเอ็มไพร์สเตท (!?) สำเร็จและทันการณ์หรือไม่ นี่คือภารกิจแรกสู่หนทางแห่งวีรบุรุษของเด็กชาย

ต้องบอกว่าเราอ่านเซตนี้เลทมาก ถึงมากที่สุดค่ะ แถมยังดูหนังภาคนี้มาก่อนแล้วด้วย ก็รู้สึกว่าเนื้อเรื่องส่วนใหญ่ก็คงจะถูกสปอยไปบ้างแล้วล่ะนะ แต่พอมาอ่านจริงๆก็พบว่าจำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไหร่ คือจำได้ถึงแค่ช่วงฮาฟบลัดฮิลเองล่ะค่ะ แล้วก็อายุของตัวละครในหนังสือต่ำกว่าในหนังมากเลย ในหนังเป็นเด็กวัยรุ่นใช่มั้ยล่ะคะ แต่ในหนังสือเป็นเด็กชายอายุสิบสองเกรดหกเลยนะ 5555

ก็เราเองไม่ได้อ่านแฟนตาซีแปลมาค่อนข้างนาน โดยเฉพาะแนวนี้ที่แปลมาจากภาษาอังกฤษด้วย หลังๆอ่านเอเชียซะเยอะ ก็รู้สึกเหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอยู่นะคะ ในขณะเดียวกันเราก็รู้สึกว่าหนังสือชุดนี้ถ้าเราอ่านตอนที่เด็กกว่านี้คงจะสนุกกว่านี้

เรารู้สึกว่าพลอตค่อนข้างเดาได้ แบบมันเดาได้ว่าเออ ใครจะเป็นสหายคนนั้นที่ทรยศ หรือ ของขวัญอะไรที่ต้องระวังอะไรทำนองนี้ แต่รวมๆก็อ่านได้เพลินๆดีค่ะ ชอบมิตรภาพระหว่างสามสหาย ในเทพทุกคนชอบฮาเดสที่สุด น่ารักมากเลย บวกกับหมาสามหัวสุดขี้น้อยใจด้วย

ฤดูร้อนที่แล้ว เพอร์ซีย์ค้นพบความจริงอันน่าตกใจเกี่ยวกับกำเนิดของตัวเอง และได้ออกปฏิบัติภารกิจจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่เขาก็ทำสำเร็จ สามารถกลับมาใช้ชีวิตอย่าง ‘มนุษย์’ อีกครั้ง

เปิดภาคเรียนใหม่ กับโรงเรียนใหม่ เพอร์ซีย์ได้เพื่อนเป็นเด็กตัวยักษ์จอมทึ่มซึ่งดูแล้วออกจะ... พิเศษ... เกินเด็กธรรมดาไปสักหน่อย นอกจากนี้เขายังฝันถึงโกรเวอร์ แต่เป็นฝันที่แสนพิลึกกึกกือ... เพื่อนแพะของเขากำลังจะเป็นเจ้าสาว (!?) ส่วนแอนนาเบ็ธก็มาหาเขาพร้อมข่าวร้าย เมื่อค่ายฮาล์ฟบลัดเผชิญกับปัญหาใหญ่ เขตแดนเวทมนตร์ของค่ายกำลังจะสลายลง แถมไครอนยังมาถูกไล่ออกอีก

เพอร์ซีย์จึงต้องออกเดินทางอีกครั้งเพื่อกอบกู้ค่ายให้พ้นจากหายนะ มุ่งหน้าสู่ทะเลปีศาจ ตามหา ‘ขนแกะทองคำ’ ในตำนาน ตลอดจนต้องชิงตัวเจ้าสาวคืนมาจากยักษ์ไซคลอปส์ดุร้าย

ถึงเพอร์ซีย์จะเป็นบุตรแห่งจ้าวสมุทร แต่ก็อดประหวั่นต่อการเดินทางครั้งนี้ไม่ได้ ก็ทะเลที่เขากำลังมุ่งหน้าไปน่ะ มันคือสามเหลี่ยมเบอร์มิวดา... ดินแดนอาถรรพ์ที่มนุษย์ทั่วโลกต่างขนานนามเชียวนะ!

คือสารภาพว่าตอนอ่านเล่มหนึ่งเราเฉยมาก เหมือนมันยังต่อไม่ค่อยติด เราอาจจะไม่ได้อ่านแนวแฟนตาซีแบบนี้มานาน ไม่เราก็แก่เกิน แต่ตอนอ่านเล่มสองเรารู้สึกสนุกกับมันขึ้นมากๆเลยค่ะ ก็คราวนี้เพอร์ซีกลับไปที่ค่าย halfblood ก็พบว่าต้นไม้พิทักษ์ค่าย (ธาเลีย) กำลังจะตาย มีเหตุการณ์มากมาย ไครอนก็ไม่อยู่ มีคนใหม่มาแทนซึ่งแย่มาก สุดท้าย แอนนาเบธ เพอร์ซี และ ไทสัน ซึ่งเป็นตัวละครใหม่ในภาคนี้ก็ออกตามหาขนแกะทองคำกัน 

เหตุผลที่เราชอบภาคนี้อาจจะเป็นเพราะเราชอบไทสันก็ได้ คือไทสันน่ารักมากๆ ไทสันเป็นเบบี้ไซคลอปที่แบบน่ารักเท่าโลกเลยอะ มีความเป็นเด็กน้อย มีความซื่อๆ คือรู้สึกว่าแบบ so precious ไม่อยากให้ไทสันเสียใจเลย ตอนอ่านเราคิดเลยว่า ถ้าตรงไหนหรือเล่มไหนที่ไทสันตายขึ้นมา เราจะเลิกอ่าน 55555555 คือชอบมากๆเลย

ตัวละครเด่นอีกตัวในตอนนี้คือแคลรีสที่ยังคงคาแรกเตอร์เหมือนเดิมคือน่ารำคาญ แต่ก็คิดว่าในอนาคตน่าจะเป็นหนึ่งในตัวละครที่จะมีบทบาทมากขึ้น ตัวร้ายยังเป็นคนเดิมคือลุคและโครนอสค่ะ

สงครามครั้งใหญ่ระหว่างเทพโอลิมปัสกับเหล่ายักษ์ไททันกำลังจะอุบัติขึ้นอีกครั้งในศตวรรษที่ 21 โครนอสเพียงรอเวลาให้พละกำลังฟื้นฟู และซ่องสุมกองพลเตรียมโรมรัน ค่ายฮาล์ฟบลัดในฐานะที่เป็นสถานของลูกหลานเทพจึงต้องรีบรวบรวมสมัครพรรคพวกเช่นกัน

เมื่อโกรเวอร์ค้นเจอมนุษย์กึ่งเทพสองพี่น้อง แต่ไม่สามารถพาออกมาได้ เพอร์ซีย์เลยต้องออกไปรับด้วยตนเอง ทว่านี่กลับเป็นกับดัก! กว่าจะรู้ตัวเขาก็เสียคนสำคัญให้ศัตรูไปเสียแล้ว

การเดินทางหนนี้เพอร์ซีย์ต้องจับมือกับเหล่าพรานแห่งอาร์เทมีส... กลุ่มเด็กหญิงที่ตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอกและสุดแสนจะเกลียดชังผู้ชาย... ในการออกตามหาเทพีซึ่งสาบสูญ เพื่อให้การประชุมสภาโอลิมปัสสามารถมีขึ้นได้ ตลอดจนหาตัวอสุรกายลึกลับผู้กำหนดทิศทางของสงครามให้พบ ก่อนมันจะตกไปอยู่ในมือของโครนอส และทำให้เขาทรงพลังมากกว่าเดิม

เหนืออื่นใด คำพยากรณ์ที่ว่า... พวกเลือดผสมที่เกิดจากหนึ่งในสามเทพผู้ยิ่งใหญ่จะทำการตัดสินใจอันอาจนำมาซึ่งการล่มสลายของยุคแห่งเทพ.. .ยังเป็นสิ่งรบกวนจิตใจของเพอร์ซีย์อย่างที่สุด

เอาจริงๆ เราชอบเล่มสองมากกว่า อาจจะเป็นเพราะลำเอียงชอบไทสันก็ได้ แต่เล่มสามก็ค่อนข้างเข้มข้นมาก ซ้ำยังแบบว่าค่อนข้างเศร้านิดนึง เป็นอารมณ์ที่ต่างออกไปจากสองเล่มแรกมาก เล่มนี้เริ่มต้นอย่างรวดเร็ว เรียกว่ากระโจนเข้าฉากแอคชั่นเลยก็ได้ แต่ว่าค่อนข้างแบบ...ยังไงดี เราอ่านๆหยุดๆอะค่ะเล่มนี้

แล้วก็มีคนตายค่อนข้างเยอะ อย่างโซอี้ หรือ พี่สาวของนิโค ที่เอาจริงๆก็ไม่คาดคิดว่าจะมีคนตายตั้งสองคนแน่ะ เล่มนี้ยังเปิดตัวตัวร้ายคนใหม่ประจำภาคอย่างแอตลาส ที่ก็ดูเหมือนถูกจัดการอย่างรวดเร็วไปหน่อย แถมเทพโอลิมเปียนยังมีซีนกันแทบทุกคนเลยล่ะ

นับวันจ้าวแห่งยักษ์ไททันโครนอสยิ่งเข้มแข็ง คงอีกไม่นานที่เขาจะผงาดขึ้นอย่างสมบูรณ์ หากการจะท้าทายโอลิมปัส โครนอสต้องขจัดเสี้ยนหนามที่เป็นมากกว่าความรำคาญเสียก่อน นั่นคือค่ายฮาล์ฟบลัด

แม้จะมั่นใจว่าเขตแดนของค่ายแน่นหนา แต่ถ้าเป็นการเจาะเข้ามาจากภายในล่ะ? นี่คือแผนการครั้งใหม่ของศัตรูเมื่อล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของเขาวงกตใต้ดินซึ่งมีโครงข่ายโยงใยไปทั่ว รวมถึงใจกลางค่ายฮาล์ฟบลัด

ทว่าเขาวงกตมีความคิดของมันเอง อีกทั้งเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา หากปราศจากการนำร่องก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไปยังจุดหมายใดๆ มีเพียงเดดาลัสผู้สร้างเขาวงกตเท่านั้นที่รู้วิธี

เพอร์ซีย์ต้องยับยั้งไม่ให้เขาเข้ากับศัตรู เด็กชายและเพื่อนๆ ต้องหาห้องทำงานของมหาสถาปนิกให้พบก่อนอีกฝ่าย เท่ากับพวกเขาต้องลงไปในทางวกวนอันเป็นคลังเก็บกับดักและอสุรกายโดยไม่มีวิธีนำร่อง เขาวงกตแห่งเดดาลัส... สถานที่ที่คนซึ่งพลัดเข้าไปในนั้นถ้าไม่ตายก็ไม่พ้นกลายเป็นบ้า!

เราอ่านภาคสามจบในตอนที่ประกาศแคสของภาคซีรีส์พอดีค่ะ ก็ดูคนแล้วก็น่าจะโอเคอยู่นะ ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเห็นว่าภาคซีรีส์จะออกมาเป็นยังไงเลยล่ะค่ะ

ก็ภาคนี้เป็นการผจญภัยในเขาวงกต มีเดดาลัส ไมนอส และ อื่นๆที่เกี่ยวข้องกับตำนานนี้ อันที่จริงตำนานกรีกโรมันเราค่อนข้างรู้มากกว่าตำนานอื่น (แต่ก็ไม่ได้แปลว่ารู้ดี /ฮา) พอมาอ่านซีรีส์นี้ก็รู้สึกว่าเป็นสีสันดีค่ะ

เล่มนี้ก็สนุกสนานดี เรายังแอบคิดว่ามีฟีลเรื่อยๆอยู่เหมือนกัน แบบมันไม่ได้บีบคั้นขนาดนั้น ถึงจะเป็นช่วงสงคราม และในท้ายเล่มนี้โครนอสก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้วล่ะค่ะ เล่มต่อไปก็จะเป็นเล่มจบแล้วล่ะ

‘การเตรียมความพร้อม’ ของโครนอสต่อการหวนคืนสู่อำนาจได้บังเกิดเป็นผลสำเร็จแล้ว ด้วยความไม่คาดหมายของทุกผู้คน ทำลายความหวังที่จะได้ ‘เพื่อน’ คนเดิมคืนมาลงหมดสิ้น

สงครามอุบัติ จ้าวแห่งยักษ์ไททันผู้ควบคุมกาลเวลาออกนำทัพเอง ร่วมด้วยอสุรกายมากมาย ยักษ์ไททันตนอื่นๆ และเหล่ามนุษย์กึ่งเทพแปรพักตร์ ขณะที่ด้านเทพโอลิมเปียนมีเพียงชาวค่ายฮาล์ฟบลัดเท่านั้นเป็นขุมกำลังหลัก ซึ่งก็นับว่าน้อยนิดและอ่อนแอเสียเหลือเกิน

สภาวการณ์ด้อยกว่าเป็นทุน ยังจะมี ‘สปาย’ คอยให้ข่าวความเคลื่อนไหวแก่ศัตรูอีก ท่ามกลางเพื่อนพ้องที่ร่วมฟันฝ่ามาด้วยกัน ใครนะคือคนทรยศผู้นั้น

นี่คือศึกสุดท้ายของเพอร์ซีย์ แจ็กสัน เดิมพันด้วยการล่มสลายของอารยธรรม วันแห่งคำพยากรณ์บทใหญ่... เด็กชายจะเป็นผู้พิทักษ์หรือทำลายโอลิมปัส... กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า

เล่มนี้เราอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ แบบไม่ได้วางเลย อันที่จริงก่อนอ่านเล่ม 5 เราแอบรู้สึกว่าหรือว่าเราจะอายุเยอะไปสำหรับการอ่าน percy นะ แต่พอได้อ่านเล่ม 5 แล้วก็รู้สึกว่าเครื่องติดแบบสุดๆ คือสนุก เรียกว่าประทับใจเลยก็ได้ เรารู้สึกว่าสงครามในเล่ม 5 คือมาถึงจุด climax มากๆเลย เปิดตัวด้วยการตายของสมาชิกบ้านเฮเฟสตัสที่เห็นกันมาตั้งแต่เล่มแรกๆอย่างเบคเคนดอฟ ซึ่งเราแอบรู้สึกใจสลายไปด้วยเลย ฉากที่เพอร์ซีลงไปหาเพอร์ไซดอนด้านล่างเราก็ชอบมาก มาจนถึงฉากสงครามที่แมนฮัตตัน ก็รู้สึกว่ามันเป็น signature ของ percy jackson มากๆ คือเทพกรีกกับอเมริกา ทุกฉากสนุกมาก แบบโอเคมากๆ 

ตัวละครที่เรารู้สึกว่ามีเสน่ห์มากๆแล้วเป็นตัวละครใหม่ในภาคนี้ก็คือ โพรมีธีอุสค่ะ เป็นตัวละครที่แบบถ้านี่เป็นอนิเมะญี่ปุ่น ตัวละครนี้จะต้องหล่อ มีเสน่ห์ แล้วก็เป็นที่ฮอตมากๆในหมู่แฟนคลับแน่ๆเลยค่ะ

นิโคก็เป็น MVP ของภาคนี้มากเหมือนกัน ส่วนตัวเราค่อนข้างชอบนิโคนะ ไทสันยังคงน่ารักเหมือนเดิม เป็นตัวละครที่ adorable ที่สุดของเรื่อง ไทสันผู้ปลุกพลังมัมหมีในตัวคุณ (ฮา)

ส่วน climax scene ของเรื่องเอาจริงแอบเหนือความคาดหมาย คือเราไม่คิดว่ามันจะมาลงทางนี้เลย คือคิดว่ายังไง percy ก็ต้องเป็นคนลงมือ อันนี้เหมือนยกฉาก climax นี้ให้ลุคไปเลย (ซึ่งก็ดีนะ) มันเป็นไปในทางที่เราค่อนข้างชอบ ตัวละครลุคแบบ tragedy มาก ซึ่งเราชอบ 555555

ก็เป็นเล่มสุดท้ายที่ตอนท้ายๆปูมาภาคสองเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ อยากอ่านต่อแล้วล่ะ

ชุดนี้มี Ebook แต่จริงๆสำหรับชุดนี้เราอ่านแบบเล่มกระดาษ ละฉบับที่เรามีค่อนข้างเก่าแบบมีจุดสีน้ำตาลเล็กน้อย เลยไม่กล้านอนอ่านบนเตียง TT^TT เราเองอ่านแบบ E-book มาจนชินมากๆแล้วเหมือนกัน คือทุกครั้งที่อ่านเล่มกระดาษเราแอบรู้สึกว่าไม่ค่อยสะดวกทุกครั้งเลยค่ะ 555555 คนทั่วไปที่อ่านเล่มกระดาษมาตั้งแต่เด็กๆจะชอบฟีลลิ่งของการพลิกกระดาษใช่มั้ยล่ะค่ะ แต่เรารักความสะดวกสบายของการนอนคว่ำอ่านบนเตียงกับเครื่องอ่านน่ะ