หลังจากนั้นไม่นาน เหมือนว่าพี่อิจิโร่จะทะเลาะกับซามะโทคิหนัก....และทั้งคู่ก็มีปากเสียงกัน
"ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกอีก"
ซามะโทคิพูดด้วยน้ำเสียงเฉยชา
"ฉันก็ไม่อยากเจอแกอีกแล้วเหมือนกัน ไอ้XXX "
ทั้งคู่แยกกันเดินคนละทาง
สายฝนโปรยปรายลงดั่งอารมณ์ของทั้งคู่ในตอนนี้
"อิจินี่...." ผมรีบวิ่งเข้าไปกางร่มให้พี่ชาย แต่เหมือนเขาไม่รับรู้อะไรแล้วทั้งนั้นในตอนนี้...
ใบหน้าที่บ่งบอกถึงความผิดหวัง
นัยต์ตาที่กำลังกลั้นน้ำตาด้วยความเสียใจ
'ผมเกลียดเขา'
ทำไมเขาต้องทำให้พี่ชายของผมเจ็บปวดแบบเดียวกับผมด้วย....
ผ่านไปหลายเดือน
"จิโร่! ฉันฝากนายไปซื้อของหน่อยได้ไหม?"
"ได้เลยนี่จัง!" จิโร่กระดิกหางเหมือน'หมา'เวลาอยู่กับอิจินี่ (แกก็พอๆกัน) เห็นแล้วหมันไส้ชะมัด
"นี่ฉันลิสต์รายการไว้ให้แล้วนะ"
"รับทราบครับ!" จิโร่เตรียมตัวออกไปซื้อของ
"เน่—จิโร่ ฉันฝากซื้อไอติมด้วยสิ"
"ก่อนจะใช้ฉันไปซื้อ ช่วยเรียกฉันว่า'พี่'ก่อนสิวะไอ้เด็กเวร!"
"เฮอะ! เรียกไอ้โง่แบบแกว่าพี่ชาย ฉันยอมไปกระโดดคลองแสนแสบจะดีกว่าอีก"
"แกว่าไงนะ.."
"เฮ้อ...พวกนายเนี่ยนะ เป็นพี่น้องกันต้องรักกันสิ!"
"คะ..ครับ"
"เอาล่ะ ซาบุโร่นายเข้าไปเล่นเกมกับฉันดีกว่า"
"ได้เลยอิจินี่!"
"ดะ..เดี๋ยวสินี่จัง—ผมก็อยากเล่นเกมกับนี่จังนะ"
"แบร่!" ผมแลบลิ้นใส่จิโร่
"แกนั่นแหละไปซื้อของให้นี่จังเลย!"
"เฮ้ย!?"
จิโร่เอาลิสต์ของที่จะต้องซื้อใส่มือผมก่อนจะวิ่งตามอิจินี่เข้าห้องไป
"ไอ้จิโง่!! อย่าล็อคประตูสิวะ!"
ผมเตะประตูด้วยความโมโห
"ขอบใจมากไอ้น้องชาย~"
และสุดท้ายผมก็ต้องออกไปซื้อของอยู่ดี....
ตึก ตึก ตึก ตึก
ตึก ตึก ตึก
ระหว่างทางไปซื้อของผมเหมือนได้ยินเสียงฝีเทาของคนเป็นกลุ่มวิ่งกัน
วันนี้มีวิ่งมาราธอนหรือยังไง?
"เฮ้ย! มันหายไปไหนแล้ววะ?"
"เออแม่งวิ่งไวอย่างกับแมว"
ที่แน่ๆอย่าไปยุ่งด้วยคงจะดีกว่า....
ผมเดินผ่านซอกหลืบเล็กๆ และเห็นบางสิ่งบางอย่างกำลังยืนจ้องมาอยู่
"ซามะ—" ไม่ทันที่ผมจะได้เอ่ยชื่อของเขา เขาก็รีบกระชากแขนผมเข้ามาหลบอยู่ในซอกหลืบเล็กๆนี้ด้วย
"ขืนแกโพล่งอะไรออกไปฉันฆ่าแกแน่!" เขากระซิบด้วยความโมโห
"ผะ..ผมแค่ผ่านมาเองนะ"
"แต่แกจะเรียกชื่อฉันซะดังจนคนทั้งตำบลได้ยินไม่ได้โว้ย!"
"แค่ตกใจน่ะ..."
"เงียบซะ!" เขาเอามือปิดปากผม
"อื้ออออ"
"ดูให้หน่อยว่าพวกมันไปหรือยัง"
"อ่อยอมอ่อนอิ! (ปล่อยผมก่อนสิ)" เขาค่อยๆคลายมือที่ปิดปากผมออก
"มะ..ไม่เห็นแล้วนะ"
"เฮ้อ..." เขานั่งทรุดลงไปกับพื้น แต่นั่น....
"ละ..เลือดนี่?"
"เออ น้ำแดงมั้ง"
"เลือด...เลือด"
"ไอ้เวรนี่ ตาบอดหรือไงฮะ!?"
อันที่จริงผมจะรู้สึกเวียนหัว และอยากอาเจียนเมื่อเห็นเลือด...และตอนนี้ผมก็รู้สึกเช่นนั้น
สติของผมค่อยๆหายไป
"อ่าวเฮ้ย.."
ร่างเล็กของเด็กหนุ่มสลบไปต่อหน้าต่อตา
"โอ๊ยกูละปวดหัว นี่ต้องเรียกรถพยาบาลมาเก็บศพมันอีกหรือไงวะ?"
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in