ในหนึ่งพันปีมานี้...ทั่วทั้งสามพิภพไม่มีผู้ใดกำเนิดทายาทได้เลย จวบจนกระทั่ง "จ่งเสินเฟิงจง" ผู้ควบคุมดูแลการกำเนิดเติบโตของสรรพชีวิตตื่นขึ้นจากนิทรา เฟิงจงพบว่าพิภพมนุษย์ในยามนี้ได้กลายเป็นดินแดนรกร้างไปแล้ว นางที่เคยเป็นถึงมหาเทพบรรพกาลผู้ยิ่งใหญ่กลับกลายเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา

จากรูปโฉม "พิลาสหยาดเยิ้ม" ก็กลายเป็นเด็กสาวผอมแห้งคนหนึ่ง! แต่มหาเทพหนี่ว์วาคงยังพอเห็นใจนางอยู่บ้างกระมังจึงส่ง "ตงจวินซีกวง" ผู้คุมอาทิตย์ขึ้นอาทิตย์ตกซึ่งเลื่องชื่อว่าเป็นจอมเกียจคร้านมาช่วยเหลือนาง ไม่เพียงเนื้อที่ย่างด้วยเพลิงกสิณจะหอมอร่อยยิ่งแล้ว เรื่องอื่นๆ เขาก็ล้วนตามใจนางไปเสียทุกอย่างขาดเหลือสิ่งใดเขาก็จะหามาให้ ทั้งยังต่อกรกับปราณอินที่คอยคุกคามมนางอยู่เสมอ

เนื่องจากการฟื้นฟูพลังเทพของนางจำเป็นต้องใช้วิสุทธิ์โลหิตของเทพเซียนหลายคนและวิธีการนี้จะสามารถให้กำเนิดทายาทขึ้นมา ซีกวงผู้นี้ก็ช่างดีนักนะ อะไรก็ล้วนดี เว้นเสียแต่ใจแคบไปสักหน่อยเพราะทุกครั้งที่นางพยายามยืมวิสุทธิ์โลหิตของใครเข้า เขาเป็นได้มาขัดขวางสุดชีวิตอยู่ร่ำไป!

งานของเทียนหรูอวี้เราเคยอ่านมาคือ อาจารย์หญิง กับ อัครเสนาบดีหญิง เรื่องแรกนี่ดูเหมือนอ่านแล้วแต่ไม่ได้รีวิวไว้แฮะ หาแล้วไม่เจอ ก็คิดว่าทั้งสองเรื่องเราก็อ่านสนุกแต่ไม่ได้ชอบขนาดนั้น ตอนอ่านอัครเสนาบดีหญิง เล่มตื่นเสียทีนี่ก็ออกแล้วแต่ยังไม่ได้เอามาสักทีล่ะค่ะ

จริงๆ เรื่อง ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว นี่คือชอบตั้งแต่เห็นหน้าปกเล่มแรกแล้วล่ะค่ะ ซึ่งเป็นหน้าปกที่เรารู้สึกว่าสวยมากๆ ชอบมากๆ หน้าปกเล่มสองคือ อวี้ถู กับ พญามาร ใช่มั้ยนะ ส่วนหน้าปกเล่มสามแน่นอนว่าซีกวงกับเฟิงจงแน่นอน ซีกวงมีพื้นที่ในปกน้อยจัง 555555

ก็หลังอ่านแล้วรู้สึกว่า เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดของเทียนหรูอวี้เลยก็ว่าได้ค่ะ เนื้อเรื่องเป็นแนวเทพเซียน ที่หวานแหววพอสมควร แต่แน่นอนว่าขึ้นชื่อว่าเทพเซียนก็ต้องดราม่าอยู่แล้วสิเนอะ มีซีนที่ทำให้เราน้ำตาไหลอยู่เหมือนกัน ก็คือฉากที่ซีกวงตายนั่นเองค่ะ (ถึงจะรู้ว่าเรื่องนี้น่าจะแฮปปี้เอนดิ้งก็เถอะ)

เราค่อนข้างชอบพระนางมาก โดยเฉพาะพระเอก ที่มีถึงห้าภาค ห้าตัวละครที่จริงๆบุคลิกไม่ซ้ำกันเลยด้วย แล้วผลัดกันมาอยู่กับนางเอกตลอด เราสงสัยตั้งแต่ตอนเจอจิ้งจอกแล้วล่ะค่ะ ว่าคนนี้ต้องเป็นพระเอกแน่เลย แล้วก็ใช่จริงๆด้วย คือชอบไอเดียนี้มากๆเลยค่ะ พระเอกเป็นคนน่ารักมาก แบบว่าทุ่มเท ใส่ใจ แล้วก็อ่อนหวาน อ่อนโยน มีความซุกซนแบบเด็กๆ แล้วก็เป็นคนที่คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ทำให้เรารู้สึกว่าสองคนนี้ไม่มีความเข้าใจผิดโง่ๆที่ชวนหงุดหงิดมาเป็นประเด็น

ส่วนนางเอก ด้วยความเป็นจ่งเสิน ก็ทำให้นางเอกดูเย็นชาอยู่บ้างในทีแรก แล้วก็สงสารพระเอกที่ได้รับความรักจากนางเอกไม่มากเท่าที่ควร แต่พอนางเอกรักแล้วก็รักเลยเหมือนกัน

ตัวละครเสริมอื่นๆก็ค่อนข้างน่ารักเลยทีเดียวค่ะ อย่างมังกรน้อยสองตัวหรือจี้หมิง ลูกชายนางเอก อีกคนนึงที่เราชอบก็คือเสี่ยวเฮย ฉากที่เสี่ยวเฮยนอนตายข้างร่างของเฟิงจงเราเศร้ามากก ยิ่งบรรยายถึงตอนที่เฟิงจงตื่นขึ้นเหยียบฝุ่นดินที่เคยเป็นร่างของเสี่ยวเฮยยิ่งทำให้เราเศร้ามากๆ รู้สึกว่าคนคนนี้ควรได้รับอะไรดีๆน่ะค่ะ

ส่วนคู่รองอย่างคู่จิ้งจอก หรือคู่นก เราชอบคู่จิ้งจอกมากกว่านิดหน่อย ส่วนคู่นกอย่างชิงหลี กับชิงเสวียน เราเฉยๆ (ค่อนข้างไม่ชอบชิงหลี 5555)

มีตัวร้ายแบบอวี้ถูที่เรารู้สึกว่าค่อนข้างเป็นตัวร้ายแบนๆไปหน่อย พร้อมกับแรงจูงใจที่ดูไม่ค่อยแข็งแรง ก็คือเข้าใจแหละว่ารักเฟิงจงตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่เข้าใจอุดมการณ์ตัวร้ายของอวี้ถูเท่าไหร่

สรุปรวมแล้วเราค่อนข้างชอบมากกก คิดว่าเป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่องได้เพลิดเพลิน พระเอกน่ารักมากๆๆๆ ชอบค่ะ!