"ครับ"
"เจย์"
"ครับพี่เตนล์"
กว่าครึ่งชั่วโมงที่ผมตื่นก่อนเขา นอนมองหน้าเขา ไล้ปลายนิ้วลงไปบนหน้าผากโค้งๆ เปลือกตาสีอ่อน แก้มนิ่มๆ และจบที่ปากกึ่งแห้งกึ่งนุ่มที่มีสัมผัสที่คุ้นเคย
ผมอดใจไม่ไหวกดจูบลงบนปากหยักนั่น
เขาลืมตาขึ้นมา
ตายิ้มๆ คู่นั้น
ผมขยับตัวออกมานิดหน่อยและเรียกเขาด้วยชื่อที่ผมชอบที่สุด
"วันนี้เจย์มีเรียนใช่ป่าว"
"ครับ บ่ายโมง"
"..."
"ก็ไปส่งคุณก่อน"
"งึ้ย"
"ไปอาบน้ำมั้ย"
"อืออออ ขี้เกียจ ง่วง"
"อาบด้วยกันก็ได้งั้น"
"อุ้มหน่อย"
"แหน่ะ"
"อุ้มหนูหน่อยน้า พี่เจย์"
แล้วก็จบที่หนึ่งยกในห้องน้ำเหมือนหลายๆ เช้าที่ผ่านมา แม้ว่าพวกเราเพิ่งจะอยู่มหาลัยปีสามแต่คบกันมาเกือบสองปีแล้ว มันก็ต้องมีกันบ้าง
เจย์บอกว่าอะไรที่ทำให้ผมมีความสุขและสบายใจเขาก็ยินดีจะทำให้ทุกอย่างเลย
เข่ามนสีไปกับพื้นตอนที่ผมนั่งลงแล้วทำอะไรบางอย่างให้เจย์
ผ่านไปไม่นาน เขาก็ดึงมันออกจากปากผม และจับมันถูไปบนแก้มให้ความรักที่พ่นออกมาไหลลงไปตามคางและคอ
"แวะซื้อแซนวิชปะ" เจย์ถามผมตอนที่เขาเดินมาส่งใต้ตึก
"อือ เอาน้ำเปล่าด้วย"
"เจย์เอามาให้แล้ว"
เขาหยิบกระติกน้้ำสตาร์บัคออกมาจากกระเป๋าผ้าของผมที่เขาเอาไปถือให้
ใส่ใจเก่งที่หนึ่ง
"มีหมากฝรั่งด้วยนะ เผื่อคาบเช้าง่วง"
เค้าพูดให้ผมฟังตอนที่เราเดินมาถึงร้านแซนวิช เจย์หยิบแซนวิชครีมเห็ดที่ผมชอบแล้วจ่ายตังค์ให้เรียบร้อย
"ส่งแค่นี้ก็ได้"
ตอนที่เดินมาถึงลิฟต์ เจย์ส่งกระเป๋าให้ผมพร้อมบอกลา
"ตั้งใจเรียนครับ เที่ยงเจอกัน"
คาบสิบโมงน่าจะเป็นคาบที่ผมชอบที่สุดในบรรดาช่วงเวลาเรียนทั้งหมด แน่ๆ ว่าแปดโมงนี่เช้าไปมาก แม้ว่าหอจะใกล้มอแค่ไม่กี่นาที แต่อย่างน้อยก็ต้องตื่นเจ็ดโมงกว่าๆ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่คนนอนหลังเที่ยงคืนจะไม่ง่วง ส่วนคาบบ่ายเอฟเฟคมันจะขึ้นอยู่กับมื้อเที่ยงที่ผมกินไป ความอิ่ม ความเผ็ดต่างๆ ส่งผลกับการเรียนคาบบ่ายทั้งหมด
ยิ่งเวลาเราจดจ่อกับสิ่งที่เรียนมากเท่าไร เวลาจะผ่านไปไวมากเท่านั้นเผลอแปปเดียวก็หมดเวลาสองคาบแล้ว ทั้งที่ผมยังไม่ได้แตะแซนวิชเลย
โดนบ่นแน่นอน
"เธออยู่ไหน"
ผมกรอกเสียงลงไปตอนที่อีกฝ่ายรับแต่ไม่ได้พูดอะไร เสียงรอบข้างของเจย์ตอนนั้นค่อนข้างจอแจ เหมือนอยู่ที่ไหนสักที่
"หน้ามอ ปรินท์งานอยู่อะ"
"จะเสร็จยัง จะไปกินข้าวด้วยกันก่อนปะ"
"เธอกินก่อนเลย นี่มีแก้อีกหน่อยด้วย ไอจอห์นมันเผางานเมื่อคืนเละเลยครับ"
"อ่าวหรอ งั้นเค้ากินที่โรงอาหารคณะนะ ยังไงตามมาก็ได้"
"ครับๆ แค่นี้ก่อนนะ" เขาว่าไว้แค่นั้นก็วางสายไป
ผ่านไปเกินครึ่งชั่วโมงเจย์ถึงเพิ่งมาถึงคณะ เขาดูรีบๆ รนๆ เหมือนที่บอกไว้ ผมโบกมือให้เขาแล้วเขาก็ยิ้มทันที
"เดี๋ยวเจย์ขึ้นห้องก่อนนะ ต้องไปลงเพาเวอร์พอยท์"
"อ่าว แล้วข้าวอะ"
"ไว้ค่อยกินก็ได้ สองสามชั่วโมงอะ"
"เอ้ย งั้นเอาแซนวิชไปกิน" ผมหยิบแซนวิชเมื่อเช้าที่ผมไม่ได้กินยื่นให้เขา
"เธอไม่ได้กินหรอเนี่ย"
"อือ จดสไลด์ยิกเลยไม่มีเวลากินอะ เจย์เอาไปดิ"
"ครับผม งั้นไปก่อนนะ"
เขาก้มลงจูบที่หัวผมก่อนจะเดินไปที่ลิฟต์
ตอนเย็นของวันนั้นผมที่เลิกเรียนก่อนกลับมาที่หอแล้วหลับยาวตื่นมาอีกทีเกือบจะหกโมงแล้ว ห้องมีไอเย็นของแอร์อยู่เบาๆ ตัวผมที่ห่มผ้าอยู่บนเตียงก้าวลงมาจากที่นอนแล้วเดินไปปิดแอร์
เจย์ไปไหน?
ห้องเงียบมากและที่ผมรู้ว่าเจย์มาแล้วเพราะก่อนนอนผมไม่ได้เปิดแอร์และห่มผ้าแบบนี้ แต่เป็นเจย์ที่มักจะทำให้ทุกครั้ง เขามักจะบอกว่านอนก็ต้องนอนให้สบาย เปิดแอร์ไม่กี่ชั่วโมงมันแค่ไม่กี่สิบบาท เราเสียตังค์กับอย่างอื่นเยอะกว่าอีก ถ้าเรานอนสบาย เราก็จะมีแรงตื่นมาทำอะไรมากมาย
เสียงนาฬิกาปลุกที่มือถือผมดัง บอกเวลาหกโมง
ก็เป็นเจย์อีกนั่นแหละที่ตั้งไว้ให้ เจย์บอกว่าคนเราไม่ควรนอนกลางวันจนค่ำเกินไป ตอนนั้นผมบอกเขาว่าที่เราไม่ควรนอนตอนผีตากผ้าอ้อมใช้มั้ย แม่บอกมา แต่เจย์ส่ายหัวแล้วบอกผมว่า มันจะทำให้ผมไม่ง่วงตอนกลางคืนและเช้าวันต่อไปจะง่วงจนเพลียต่างหาก
เจย์เนี่ยนะ มันเจย์จริงๆ
ผมลุกไปล้างหน้าล้างตา ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา
"ไปไหนมาอ้วน"
ผมตะโกนถามออกไป คนอ้วนๆ ที่ผมว่าก็เดินมาหน้าห้องน้ำ ในมือถือถุงกับข้าวมาเต็มไปหมด
"ซื้อข้าว นุ่นนี่นั่นด้วย"
"นุ่นนี่นั่นคืออะไร"
"คือของชอบของคุณ"
เขาตอบและยิ้มอีกแล้ว ก่อนจะเดินไปวางถุงลงบนโต๊ะกลางห้อง
มื้อเย็นวันนั้นผมอิ่มมาก ไม่ใช่เพราะกินเยอะอะไร จริงๆ กินไปแค่อย่างละหน่อย แต่ทุกอย่างเป็นของชอบผมหมดเลย ผมมานอนผึ่งพุงอยู่บนเตียงส่วนเจย์ก็นั่งยิ้มแป้นเล่นเกมอยู่ข้างๆ
"เจย์"
"หืม"
"เจย์"
"ว่าไงคะ"
"ขอบคุณ"
"หืม"
"เจย์ดีกับนี่เหมือนนี่เป็นลูกเลยอะ"
เขาหัวเราะออกมาแล้วกดพอสเกม ก่อนจะเลื่อนตัวเอาหัวไปหนุนต้นขาผม
"อยากเป็นลูกเจย์หรือไง"
"หึ อยากเป็นคนที่มีลูกให้เจย์"
"ร้าย"
"ทำลูกกัน"
"พี่เตนล์!"
"ฮ่าๆๆ ล้อเล่น"
"เดี๋ยวนี้ร้ายขึ้นนะ"
"ธรรมดาน่า เจย์ แต่ว่าขอบคุณจริงๆ นี่รู้สึกว่าชีวิตนี่สะดวกกาย สบายใจขึ้นเยอะเลยตั้งแต่มีเจย์ปีสองปีนี้มา"
"ก็ดูแลกัน คุณก็ดูแลผม ผมก็ดูแลคุณ มันก็แค่นั้นเอง"
เขาใช้หลังมือถูแก้มผมไปมา ก่อนจะมาหยุดที่คาง
"อื้อ ขอบคุณนะ"
"ครับผม"
คืนนั้นเราเข้านอนกันตอนตีหนึ่งหลังจากที่ต่างคนต่างเคลียร์งานอ่านหนังสือ
โอเค ก็อายุเท่านี้ ก็วัยเจริญพันธุ์น่ะนะ บางทีต่อให้เหนื่อยแค่ไหนแต่ถ้าได้ปลดปล่อยมันก็จะสบายตัวไงเมื่อกี้ผมไปคลอเคลียเจย์ตอนเขานั่งอ่านหนังสือมาด้วย กลิ่นของเจย์ทำให้ผมรู้สึกมวนท้องแบบบอกไม่ถูก กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ที่รวมกับกลิ่นแอร์ในห้อง ไหนจะแก้มขาวๆ ที่ชอบพองลมตอนอ่านหนังสืออีก
เจย์ลงมานอนข้างๆ หลังจากปิดไฟห้องแล้วเป็นจังหวะเดียวกันกับผมที่เอาหัวไปมุดคอเขา
"เจย์"
"หืม"
"ง่วงยัง"
"นิดหน่อย ว่าไงคะ"
"เค้าแบบ อยากสบายๆ"
ผมบอกไว้แค่นั้น แล้วช้อนตาขึ้นมองอีกคนเจย์ทำแค่ยิ้มแล้วก้มลงมาจุ้บ
เขาขึ้นมาคร่อมผมเอาไว้ แล้วไล่จูบไปตามข้างแก้ม คาง ซอกคอแล้วขึ้นมาจุ้บที่ปากหนึ่งที มือหนาที่คุ้นเคยดึงเสื้อของผมขึ้นจนถึงหน้าอก เจย์จูบเบาๆ ลงบนส่วนที่เต่งตึง ลิ้นนุ่มบรรจงเลียลงไปแล้วช้อนตามองผม
"อื้อออ เจย์"
เขารู้ว่าทำแบบนั้นแล้วผมจะเสียว เขารู้ทุกอย่างรวมถึงสายตาที่ส่งมานั่นด้วย จริงๆ แล้วเราก็ศีลเสมอกันเหมือนกันนั่นแหละ
เจย์ถอดกางเกงของผมทันทีหลังจากที่เขาเล่นกับหน้าอกผมจนพอใจ ปลายนิ้วโป้งของเขาไล้วนอยู่ที่ส่วนหัวก่อนจะชักขึ้นลงตามความยาวของมัน ในวินาทีนั้นที่ผมก้มลงไปมอง เขาก็ใช้ปากครอบลงบนส่วนกลางลำตัวแล้ว ผมลูบไปบนกลุ่มผมสีน้ำตาอ่อนของเขาแล้วสวนเอวขึ้นตามแรงอารมณ์
"อ่าาา เจย์"
ผ่านไปเพียงอึดใจเดียว ผมก็เสร็จคาปากของเขา เจย์เช็ดปากของตัวเองก่อนจะทำความสะอาดส่วนที่เปื้อนให้ผม เขาลุกไปเข้าห้องน้ำก่อนจะมาล้มตัวลงนอนข้างๆ ผมอีกที
"จูบหน่อย จะนอนแล้ว"
"ปากเจย์มีแต่กลิ่นของเตนล์เต็มไปหมดเลยครับ"
"เจย์"
เขาหัวเราะแล้วก้มมาจูบผมหนึ่งทีที่ปาก อีกหนึ่งทีที่แก้มและจบที่หน้าผาก
"ฝันดีนะครับ"
"ฝันดีเจย์"
end.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in