ฉันรูัจักผู้ชายทั้ง7คนนี้เมื่อนานมาแล้ว ประมาณเกือบๆ6ปีได้ ในตอนนั้นฉันไม่ได้รู้จักพวกเขาอย่างลึกซึ้งเท่าไหร่นัก รู้จักพวกเขาในชื่อว่าวงบอยแบนด์จากประเทศเกาหลีชื่อว่า BTS ฉันรู้สึกว่าพวกเขามีแนวเพลงที่น่าสนใจ ดุดัน แปลกใหม่สำหรับฉัน รวมไปถึงเสน่ห์ที่ทุกคนมีอยู่ก็แตกต่างกันไป ฉันเลิกติดตามพวกเขาไปเพราะมีอะไรใหม่ๆที่เข้ามาแล้วอาจจะดีกว่าเล็กน้อย ฉันไม่ได้อยู่เป็นกำลังใจให้กับพวกเขาเหมือนในวันเริ่มต้น ฉันทิ้งพวกเขาไปกลางทาง แต่นั่นก็ไม่สำคัญเพราะถึงแม้จะมีใครทิ้งพวกเขาไปแต่พวกเขากลับไม่เคยคิดที่จะย่อท้อพิสูจน์ตัวเองบนถนนสายนี้ด้วยความสามารถของตัวเองที่มีอยู่อย่างท่วมท้นจนผลักดันพาตัวเองไปถึงฝั่งฝัน
ฉันรู้สึกภูมิใจในตัวพวกเขาเหลือเกิน ขณะที่พวกเขาแสดงภาพลักษณ์ที่สดใส แสดงความรู้สึกที่ดูสุขใจให้เหล่าแฟนคลับได้เห็น แต่ใครจะรู้เล่าว่าข้างในพวกเขาทรมานและเจ็บปวดมากแค่ไหนกับขวากหนามที่อยู่ตามถนนหนทางของการไปถึงฝั่งฝัน ฉันนับถือพวกเขามากๆที่ไม่เคยคิดย่อท้อกับอุปสรรค ฉันสัมผัสมันได้ว่าเส้นทางที่พวกเขากำลังเดินอยู่มันค่อยๆกลายเป็นถนนที่สวยงาม และเริ่มจะโรยไปด้วยกลีบกุหลาบ เพราะฉะนั้นฉันจึงเข้าใจแล้วว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น" คือเรื่องจริง
ณ ตอนนี้สิ่งเดียวที่ฉันอยากจะบอก คือ ภูมิใจในตัวผู้ชายทั้ง7คนนี้จริงๆ ไม่ว่าอนาคตข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ต่อจากนี้ไปขอให้รู้ไว้เลยว่า ใจดวงน้อยๆของฉันจะผลิตกำลังใจออกมาอย่างท่วมท้น และส่งให้กับพวกเขาเพื่อให้ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก ให้พวกเขาอยู่สร้างความสุขและเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนที่พวกเขารัก และรักพวกเขาตลอดไป
All around you, you are my passion
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in