'We were just kids who grew up the way too fast'
ว่าด้วยเรื่องของแฟนเก่า...
เราเจอแฟนเก่าบ่อยมาก ด้วยเหตุผลบางประการ ทั้งบังเอิญเจอและเหตุการณ์ที่จำเป็นต้องเจอ
เราจะรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่เจอ เพราะเราทั้งสองต่างจะทำเหมือนระหว่างเราไม่เคยรู้จักกัน
มันไม่ใช่ความอาลัยอาวรณ์หรืออยากกลับไปรักกัน เราแค่อยากกลับไปแก้ไข...
ถึงแม้สุดท้ายจะจบลงแบบเดิม แต่มันคงจะแฮปปี้กว่าที่เป็นอยู่
เรารู้สึกผิดมากกับเค้าและเค้าไม่เคยให้อภัยเราเลย แม้ว่าเวลาจะผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว
แม้จะรู้ว่าเราทั้งสองต่างทำพลาด แต่เราก็ยังโทษตัวเองอยู่ดี
ตอนนั้นเรายังเด็ก เราคิดกันแบบเด็ก วางแผนแบบเด็ก...
ที่ไม่รู้ว่ากาลเวลามันเปลี่ยนทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย
เราโฟกัสแค่ความสุขตรงหน้า เรามีพื้นที่สำหรับเราสองคนเท่านั้นบนโลกใบนี้
เราไม่แคร์ใคร เราพยายามเร่งเวลาเพื่อให้ถึงสิ่งที่เราวางแผนกันไว้
เรารีบโต เพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน
แต่นั่นแหละ...ทุกอย่างมันคือระเบิดเวลา
เราไม่เคยปล่อยให้เวลามันไปตามทางของมันเองเลย
เราไม่เคยเอะใจว่าความสัมพันธ์นี้กำลังมีรอยร้าว เราปล่อยให้เวลาล่วงเลยผ่านความอึดอัดใจ
จนวันที่ทุกอย่างมาถึงวันของมัน เราทั้งสองต่างโทษกัน ต่างหาคนผิด
ทำเหมือนเราไม่เคยมีฝันร่วมกัน ไม่เคยมีเวลาดีดีร่วมกัน
วันที่เราเริ่มต้นเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน เราจำความรู้สึกวันนั้นได้ดีเสมอ
เหมือนโดนตบหน้าอยู่ซ้ำๆ ทุกครั้งที่ตื่นนอน ทรมานในทุกวินาทีของชีวิต
แต่เราก็ขอบคุณเธอนะ พอมันผ่านมาได้แล้วเราเลยเห็นความจริงของชีวิตมากขึ้น
เราพยายามรักษาความสัมพันธ์กับคนใหม่ๆ อย่างระมัดระวังเสมอ
แม้ว่าคำขอโทษของเราเธอจะไม่รับมัน แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราอวยพรให้เธอตลอดนะ
เราไม่โกรธอะไรแล้ว ขอบคุณเธอด้วยซ้ำ... อยากให้รู้ว่าเราไม่เคยเสียใจที่เคยรักเธอนะ
ทุกครั้งที่เจอกันเราอยากคุยกับเธอมาก...อยากเล่าเรื่องที่ผ่านมาหลายอย่างมาก
สบายดีมั้ย? ที่ผ่านมามีความสุขหรือเปล่า? เราสบายดี เราเติบโตมาอย่างดีเลย
ล้มลุกคลุกคลานบ้าง หลงทางบ้าง แต่เราก็ยังผ่านมันมาได้
เราทำความฝันบางอย่างที่เคยวางไว้เราสำเร็จแล้วนะ
เราใช้ภาษาอังกฤษได้ระดับดีเลยนะ ทำงานกับบ.ต่างชาติด้วย
เราเรียนโทจะจบแล้วนะ เธอเคยบอกไว้ว่าเราควรเรียน
เราเป็นคนใจดีขึ้นมากนะ แต่ยังคิดมากเหมือนเดิม
แม่เราสบายดี พ่อเราก็ยังเหมือนเดิม คนที่บ้านเรายังจำเธอได้นะ
หมาก็ยังอยู่นะ ยังแข็งแรงดีมากๆ แม้มันจะดูแก่ขึ้นมากก็ตาม
ตอนนี้เราโตกันแล้วนะ ให้อภัยเราได้แล้ว :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in