เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเราได้สนทนากับเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่รู้จักกันมาตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้ไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด ปกติกับเพื่อนคนนี้เราจะคุยกันบ่อย แต่เป็นแค่การพิมพ์คุยกันเท่านั้น เราพูดคุยกันหลายเรื่องมากเพราะตอนนี้เราจะพบเจอกันได้แค่เสียงเท่านั้น แต่ครั้งนี้เป็นการคุยที่เราใช้เวลา 1ชั่วโมง 38 นาที กับอีก 10 วินาที นับได้ว่าเป็นการสนทนาที่นานที่สุดแล้วที่คุยกับเพื่อนสนิทคนนี้ (ผ่านทางโทรศัพท์)

แต่… การคุยครั้งนี้เราสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงและการเปลี่ยนไป (ในทางที่ดี) ของเขา ตั้งแต่ได้เริ่มสนทนากัน เรารู้สึกได้ว่า…จากที่แต่ก่อนเขาจะแลดูเป็นเด็กผู้หญิงใสซื่อ ยิ้มแย้ม สดใสแต่ครั้งนี้เราสามารถรู้สึกถึงความเข้มแข็งของเขาที่เพิ่มเข้ามา เรากับเพื่อนมีข้อแตกต่างกันตรงที่เราจะเป็นคนที่ค่อนข้างไม่ยอม จริงจัง และจุกจิก แต่เขาจะเป็นคนที่สบาย ๆหรือเรียกได้ว่าตรงกันข้ามกับเราอย่างสิ้นเชิง

หากถามว่าเราได้อะไรจากการคุยกับเพื่อนสนิทคนนี้เขาทำให้เรารู้ว่า ณ วันนี้ฉันเองยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่พอ โดยปกติแล้วฉันจะเป็นคนที่ให้คำปรึกษา(อย่างเต็มใจ) กับเขาอยู่เสมอ… แต่พอเวลาผ่านไป เราเรียนในระดับชั้นปีที่สูงขึ้น การเจอกันของเราก็น้อยลงและการสนทนาครั้งนี้เป็นการ “บ่น”ในเรื่องของชีวิตและสังคมที่เราต่างต้องประสบพบเจอ…

ต้องบอกว่าเพื่อนสนิทของฉันคนนี้คือคนที่เจอสังคมมาแล้วแทบจะทุกรูปแบบ หรือแม้กระทั่งการถูกใส่ร้ายที่รุนแรงเกินว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะรับได้และมันสามารถส่งผลกระทบต่ออนาคตของเธอได้ … แต่เธอก็ผ่านมันมาได้ เราถามเพื่อนว่าทำไมถึงทนขนาดนี้ เขาตอบเรากลับมาว่า“พูดไปแล้วจะได้อะไร พูดไปแล้วมันอาจจะแย่ลงกว่าเดิม” เราจำได้ว่าตอนครั้งที่เขาเล่าเรื่องปัญหาให้ฟังเราโมโหมาก อยากจะไปพูดแทน เถียงแทน แต่มันทำไม่ได้ …

มาถึงวันนี้เราประสบกับปัญหาบางอย่าง… เราถามเพื่อนไปว่า

“ทำไมคนเราถ้าไม่ชอบกันแล้วทำไมต้องมาระรานคนอื่นทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่กันไปว่ะ” เพื่อนตอบเรามาว่า…

“แกก็ไม่ต้องไปสนใจสิเฉยๆไป”

“ฉันก็เฉยๆนะไม่ได้ไปยุ่งอะไรด้วย”

“เฉยๆ อ่ะมันมีหลายแบบนะ 1. เฉยๆ แล้วก็ไม่สนใจไปเลย กับ 2. เฉยๆแต่ก็ยังไปสนใจ ให้ความสำคัญ แกอาจจะยังให้ความสำคัญกับเขาอยู่ก็ได้แกเลยเครียด และรำคาญ ฉันรู้จักแกดี”

ณตอนที่คุยกันเรานิ่งไปพักนึง แล้วก็คิดว่า อือ เราเป็นแบบนั้นจริง ๆ น่ะแหละและหลังจากจบบทสนทนากัน เราก็รู้สึกได้ว่าเพื่อนฉันคนนี้ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแต่ไม่ได้เปลี่ยนไปในทางที่แย่ลง ฟังแลดูเหมือนก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่สำหรับเราเพื่อนที่เราเห็นว่าเป็นคนซื่อ ๆ หัวอ่อน มาถึงวันนี้เขากลับกลายเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น“โตขึ้น” ได้เรียนรู้จากคนที่ใกล้ตัวเรามาตั้งแต่ม.ต้น และกลายเป็นเพื่อนสนิทของเราเขาอาจจะไม่ได้เป็นคนที่รู้จักฉันดีที่สุด แต่เขาจะเป็นคนทีเขาใจฉันดีที่สุด ….