นิทานเรื่องนี้สอนอะไร

1.ไม่จำเป็นต้องเดินทาง เพราะสิ่งที่คุณต้องการอาจอยู่ตรงหน้าคุณ หรือ

2.การเราต้องเดินทางค้นหาประสบการณ์ เราจึงจะเห็นคุณค่าของสิ่งใกล้ตัว หรือ 3 4 5

บทสรุปไม่จำเป็นต้องมีคำตอบเดียว อาจถูกทั้งข้อ 1 ข้อ 2 หรืออาจจจะมี 3 4 แล้วแต่สิ่งแวดล้อมและประสบการณ์ผู้อ่านที่ได้เรียนรู้ เพราะชีวิตไม่ได้เป็นเหมือนวิชาคณิตศาสตร์ ที่ถูกออกแบบมาให้ 1+1 = 2 เป็นสมการที่ตายตัว

จากหนังสือ ฟาสฟู๊ดธุรกิจ 32 ของ หนุ่มเมืองจันทร์

ส่วนตัวรู้สึกประทับใจกับ บทเรียนข้อ 2 คือ การเดินทางมันไม่เคยสูญเปล่า การล้มเหลว ผิดพลาด ก็ไม่ได้เป็นเรื่องเสียเวลา มันทำให้เรามีวันนี้ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ มันจะยังคงเป็นประสบการณ์ให้กับเราเสมอ

ใกล้เกลือกินด่าง หรือการมองข้ามสิ่งดีๆรอบตัว ก็เพราะเราอาจไม่เคยได้สังเกตเห็นมัน สุขภาพร่างกายอาจเป็นตัวอย่างหนึ่งที่ดีในเรื่องนี้ เรามักใช้ชีวิตโดยมองออกใช้ชีวิตอย่างเพลิดเพลินและสนุกมาตั้งแต่วัยเด็ก จนเมื่อเราใช้ชีวิตมาถึงจุดหนึ่งเรากลับเริ่มเห็นว่า ร่างกายสำคัญเพียงไร

พ่อแม่ คนรัก คนใกล้ตัว หรือคนที่ดีกับเรา ในชีวิตประจำวันยิ่งหากเป็นคนที่ดีกับเราทุกๆวันด้วยแล้วยิ่งกลับมองเห็นได้ยากบนพื้นฐานที่ว่ามันเป็นเรื่องปกติ ทำให้เรามองไม่เห็นคุณค่าที่อยู่ตรงหน้า จนเมื่อเราเริ่มออกเดินทาง พบเจออะไรในชีวิตมากขึ้น เริ่มออกห่างมาจากเขา เราถึงมองเห็นสิ่งดีๆและคุณค่าของคนเหล่านั้น ทบทวน เปรียบเทียบ จากประสบการณ์ที่ผ่านเจอ สิ่งใกล้ สิ่งเดิมๆที่เคยมีเหล่านั้นก็อาจกลับกลายเป็นของที่เราพยายามออกเดินทางไขว่คว้าตามหามาตลอดชีวิต

ดังนั้นการเดินทาง ประสบการณ์ต่างๆที่เราได้ผ่านพบจึงไม่เคยเสียเปล่า เราอยู่กับตัวเองตลอดแต่ก็ยังมีคอร์สสอนให้รู้จักตัวเองเกิดขึ้นมาอยู่เรื่อยๆ เราต้องให้คนอื่นเป็นผู้สอนให้เรารู้จักตัวเอง ให้ประสบการณ์ที่ผ่านเจอช่วยอธิบายให้เราได้รู้ว่าเราเป็นอะไรคืออะไร

ไม่ว่าเราจะไปเชียงใหม่เพราะอยากไปดอยสุเทพ แต่ดันขับผิดไปยะลา แล้วต้องวกกลับมา เสียเวลาไปหลายวัน โทษถึงความเขลาของตัวเอง แต่นั่นมันก็อาจทำให้เราได้รู้จักเส้นทาง ยะลา ถึง เชียงใหม่ วิ่งจากใต้ขึ้นเหนือ และอาจทำให้เรารู้ว่าที่จริงเราอาจอยากเที่ยว ทะเลแหวกมากกว่าภูเขาก็ได้ และทุกวันนี้ google map ก็ช่วยเราได้

เป็นการมองโลกสวยเกินไปมั้ย ในความเป็นจริงก็ใช่มันเปลืองน้ำมัน มันเสียเวลา แถมอาจโดนเพื่อนด่าด้วย และด้วยความเป็นจริงเราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรกับสิ่งนั้นได้เพราะมันเกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่เราทำได้คือการเก็บเกี่ยวจากประสบการณ์ที่เกิดขึ้น และเลือกที่จะให้คุณค่ากับมัน โลกสวยแล้วทำให้เรามีความสุขสบายใจ มันก็น่าจะเป็นเรื่องดี ทีเรื่องร้ายๆคิดว่าเขาต้องโกรธเราแน่ๆ คนนี้เกียจเราชัวร์ เราสู้เค้าไม่ได้หรอก เรื่องทุกข์ๆแบบนี้เรายังหลอกตัวเองได้เลย ดังนั้นก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร ที่บางครั้งเราจะลองหลอกตัวเองให้รู้สึกมีความสุขบ้าง

ออกเดินทางไขว่คว้าฝึกฝน เพื่อให้รู้และเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่แล้วตั้งแต่ต้น จึงอาจเป็นสิ่งจำเป็นก็เป็นได้

กว่าเราจะได้เห็นว่าเรามีอะไรบ้าง อาจต้องใช้เวลาเดินทางให้เราได้เห็นอะไรต่างๆมากมายเสียก่อน

กว่าจะเห็นหญิงสาวคู่ชีวิตซึ่งอยู่ข้างบ้าน เราอาจต้องออกจากหมู่บ้านเพื่อไปค้นหาดูก่อน