เมื่อวันพฤหัสที่แล้ว เราไปออล็อกหยุ่นกับเพื่อนสนิท
มันเป็นร้านอาหารเช้าเก่า ๆ แต่คนกลับเยอะกว่าที่คิด

พวกเรากินชุดมื้อเช้ากับขนมปังชุบไข่
เหมือนเพื่อนจะไม่อิ่ม มันเลยสั่งข้าวโอ๊ตมาถ้วยหนึ่ง
ใช้เวลาไม่นานกว่าที่ชามข้าวโอ๊ตเล็ก ๆ จะถูกวางลงบนโต๊ะ

"คนจีนปีนังกินข้าวโอ๊ตเป็นมื้อเช้า"
มันพูด คว้าช้อนเราไปตักข้าวขึ้นมาเต็มช้อน
"แกลองกินดู"

เราเอาเข้าปาก สัมผัสแหยะ ๆ ไม่ชอบสักนิด
ไม่รู้หมาแดกไหม
แต่เราไม่แดกเจ้านี่ิีอีกเป็นครั้งที่สองแน่ๆ

"อร่อยอ่ะดิ"
มันยิ้ม ไม่ดูหน้าเราสักนิด

"ไม่"

มันหัวเราะ กินต่อจนหมดถ้วย

"คนจีนปีนังกินข้าวโอ๊ตเป็นอาหารเช้า"
มันพูดอีก

ทั้งอาม่าและอากงของมันเป็นคนจีนปีนัง
อาจจะเป็นเหตุผลที่มันกินข้าวโอ๊ตจนหมดได้