แนวหนังสือ : จีนแปลปัจจุบัน แฟนเก่า ครอบครัว ตัวละครเยอะ ความรัก ไม่ดราม่า สถาปนิกสาวกับท่านอาจารย์สอนนิติศาสตร์ 

______________________

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่านางเอก 'เฉียวฉู่' คบหาดูใจกับแฟนหนุ่ม 'เล่ยเอี้ยน' จนมาถึงขั้นผูกหัวใจฝากไว้ที่แหวนบนนิ้วนางข้างซ้าย หวังได้ใช้ชีวิตต่อจากนี้อยู่ร่วมกันดุจหยกคู่มงคลที่ทำมาเฉพาะเพื่อเขาและเธอ อีกทั้งครอบครัวทั้งสองฝ่ายเป็นคู่ค้าคู่ลงทุนทางธุรกิจ ปลูกบ้านติดรั้วเดียวกัน เด็กทั้งสองครอบครัวผูกพันฉันมิตร เติบโตมาด้วยกัน เดิมควรเป็นคู่สวรรค์สร้าง แต่แล้วกลับเปลี่ยนเป็นคู่ร้างเพราะการ 'นอกใจ' 

เฉียวฉู่เลยสะบัดแพขนตาเป็นฝ่ายเดินออกจากชีวิตแฟนหนุ่ม มุ่งหน้าสู่การเดินทางที่ไม่รู้วันหวนคืน เรียน ทำงาน อยู่ต่างประเทศ ประสบความเร็จในวงการนักออกแบบแปลนสร้างรีสอร์ต โรงแรม ห้างหรู มีความสามารถทั้งได้รับการยอมรับในวงกว้าง 

แต่ทุกครั้งที่ปิดตาลง เธอฝันถึงฉากการกลับมาพบกันกับ 'แฟนเก่า' หลายครั้ง ฉันต้องวางสีหน้าอย่างไร ทำตัวแบบไหน ใจยังเจ็บปวดเพราะเขาอยู่หรือไม่ 8 ปีแห่งรอยแผล ใช่!! มันอาจทำให้เธอโตขึ้น แต่มันก็ทำให้เธอเกลียดคำโกหกฝังหัว 

ความน่าสนใจสำหรับชายอยู่ที่ประเด็นนี้เอง... คนเราเมื่อเลิกกันแล้ว เรายังสามารถเป็นเพื่อกับแฟนเก่าได้หรือเปล่า สนุกแค่ไหน อะไรยังไง ชายจะนั่งพับเพียบกรีดปลายนิ้วเขียนให้อ่าน.

______________________

เริ่มต้นด้วยสไตล์การเขียนของเฉียนลู่ก่อน แกเป็นนักเขียนที่อยู่ในสายภาษาสำนวนสวย เด่นในเรื่องหลักบรรยาย ใช้คำยาว ใช้รูปมือ รูปคิ้ว สีหน้า ดวงตา ภาษากาย เน้นสื่อสารอารมณ์ตัวละครให้ออกมาชัด และ...เป็นคนที่เล็ก ๆ พี่ไม่ทำ พี่ชอบวางผังตัวละครเยอะ อันนี้คือเฉียนลู่ .อย่างเรื่องนี้วางโครงไว้คล้ายกับต้องการแยกภาค 4 ภาค เริ่มต้นด้วยภาคนี้ก่อน 'แฟนเก่า' วงเล็บ.. (ชายตั้งเอง) 

นางเอกเฉียวฉู่มีแก๊ง 4 สาวจตุรเทพแบรนด์ 

ประกอบด้วย : เฉียวฉู่ จั่วซี มั่นมั่น และหลานอิ่ง 

ประกอบอาชีพ : ทนาย นักดนตรี หมอ และนักออกแบบ ให้ความรู้สึกคล้ายตอนอ่าน นิยายชุดพรหมลิขิตรักกับตระกูลเพชร ตัวละครเชื่อมโยงกัน จึงมีโอกาสทำภาคต่อค่อนข้างสูง

ในส่วนของเนื้อหาหรือสิ่งที่เขานำมาขายยังเป็นนางเอกในบทบาทของผู้มีบาดแผลจากชีวิตรัก หลังจากหนีไปฝึกวิชาเลียแผลใจ 8 ปี พอกลับสู่แผ่นดินใหญ่ โจทย์แรกที่เธอต้องเผชิญหน้าด้วยก็คือแฟนเก่า ผู้ที่เคยเป็นให้เธอทุกอย่างในชีวิต และเป็นคนเดียวกับที่ทำให้เธอหมดสิ้นทุกอย่างในหัวใจ 

ซึ่งครั้งนี้.. เขากลับมาโสด พ่วงด้วยลูกติดหนึ่งคน เอาซี่!!! มันเลยเป็นความรู้สึกท้าทายอย่างหนึ่งในตอนที่ชายอ่านอยู่ ลุ้นหนักทีเดียว ไอ้วิชาที่นางฝึกมาจะได้ผลไหม เพราะนอกจากแฟนเก่าที่พยายามรุกกลับพร้อมแก้ตัวใหม่ เธอยังต้องเจอลูกของแฟนเก่าที่น่าเอ็นดู ประเด็นนี้วางไว้น่าสนใจ ชายไม่ขอแตะมาก 

อีกพาร์ทหนึ่ง เขาได้นำหน้าที่การงานด้านออกแบบของนางเอกมาเป็นองค์ประกอบเรื่อง เธอต้องเจอตัวร้ายที่คอยขัดขา เคร่งเครียดกับการเขียนงานแก้งาน-นำเสนอผลงาน รวมแก๊งเพื่อนมีเรื่องนั้นเรื่องนี้เข้ามาแทรก 

ส่วนประเด็นที่ชายอยากเอามาปิดท้าย ยังเป็นตัวแฟนเก่าอย่างเล่ยเอี้ยน เพราะดูแล้วน่าจะเป็นไฮไลท์ของเรื่องก็ว่าได้ 

เฉียนลู่วางบทของเล่ยเอี้ยนไว้เด่นมาก เด่นจนรู้สึกว่ามัน.......มากไป เด่นจนรู้สึกว่า เราในฐานะคนอ่านยังหลงชอบไปชั่วขณะ ทั้งแอบเห็นใจสงสาร จนลืมความเลวที่มันฝังรากอยู่ในตัวของเขา โดยเฉพาะคดีกับเมียเก่าและสิ่งที่เคยทำไว้กับนางเอก อ่านแล้วอิน อินในแง่... ทำผิด นอกใจ แต่ก็วางตัวเหมือนไม่รู้ว่าผิดอะไร เฉียนลู่เองก็ใส่ความละเอียดในตัวละครมาไม่ครบ ปกติเขาจะวางบทพระรองดีทุกเรื่อง ยกเว้นเล่ยเอี้ยนในเรื่องนี้ 

จุดต่อมาที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ ด้วยความที่เล่ยเอี้ยนมีบทบาทต่อเรื่องเยอะ แต่...พระเอกตัวจริงกลับค่าตัวแพงเหลือเกิน บทไหนที่อยากเห็นพระเอก เขาไม่มา ไปกระจุกอยู่ท้าย ๆ เรื่อง และเด่นในขอบเวลาสั้น ๆ เขาเลยกลายเป็นตัวละครระดับเดียวกับตัวละครประกอบในเรื่อง ซึ่งมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ 

นอกจากพระเอกแล้ว... นางเอกคือตัวละครที่ทำให้ชายผิดหวังมากที่สุดตั้งแต่อ่านงานของเขามา มุมดีของตัวละครตัวนี้มีอยู่แค่ในเล่มแรก สะท้อนตัวตนของผู้หญิงธรรมดา ถึงคราวอ่อนแอก็อ่อนแอจนน่ารำคาญ ถึงคราวเข้มแข็งก็เข้มแข็งจนน่ากลัว

แต่พอพ้นจากเล่ม 1 ปุ๊บ... เฉียวฉู่คือตัวละครไบโพล่าร์เกิร์ล มีความลำไยสูง ยิ่งจับมาชนกับลู่เหยา ตัวร้ายในคราบน้องสาวฝั่งแฟนเก่า ผสมกับน้องแอน ตัวร้ายในคราบของคนที่แอบรักพี่ชายอย่างพระเอก บวกวิธีรับมือกับนางร้ายของนางเอก รวมเข้ากับพระเอกที่มีบทอยู่กระจึ๋งหนึ่ง ชายเองก็ไปต่อไม่เป็นเหมือนกัน 

ชายเป็นแฟนเฉียนลู่ เขาไม่เคยมีตัวร้ายแบบผีบ้าแบบนี้ ไม่เคยทำนางเอกสมองเพี้ยน ส่วนใหญ่จะเป็นนางเอกมีของ หรือถ้าเราไม่รอดกับนางเอก พระเอกจะรับหน้าที่ช่วยหามต่อได้ แต่เรื่องนี้ต้องพัก เหมือนกับเขาใส่ตัวละคร 10 ตัว เนื้อหา 10 บท แล้วเฉลี่ยเนื้อหากับทุกตัวละครมันอยู่ในระนาบเดียวกัน อาจมีพระรองที่พุ่งขึ้นสูงกว่าเขาหน่อย ๆ ซึ่งเผอิญว่าเขาไม่ใช่ตัวละครที่น่าจดจำ แค่ทำให้เราหลงทางชั่ววูบได้ แต่ขออนุญาตไม่อินกับการนอกใจ 

สำหรับชาย ความชอบจึงอยู่ในเกณฑ์กลาง ๆ อ่านได้ ความประทับใจมีให้น้อยหน่อย เพราะชายไม่ชอบตัวละครที่หลุดกรอบ สามวันดีสี่วันประสาทกิน บทจะรักกันก็เหมือนลืมว่า... เฮ้ยแกร แกรลืมเขียนหรือเปล่าจะจบแล้วนะ ใส่ ๆ ซะเดี๋ยวอีคุณชายมันจับผิด ซึ่งมันก็ไม่ทันแล้ว 

คนที่แย่งซีนที่สุดในเรื่องนี้คือเพื่อนนางเอกจั่วซี บทดี แต่ถ้ามีภาคแยกจริง ๆ ยังไม่ค่อยไว้ใจเฉียนลู่ในร่างนี้เท่าไหร่ ชอบร่างจีนโบราณมากกว่า หรืออาจต้องรอดูอีกที 

#คุณชายรีวิวหนังสือ #ไม่ต้องเชื่อชายจนกว่าจะได้อ่านเอง

ติดตามพูดคุยกันเพิ่มเติมได้ที่ : Facebook Fanpage คุณชายรีวิวหนังสือ