เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
อ่านแล้วเล่าFayathi Sorap
อ่านแล้วเล่า : ครองคู่ ให้อยู่นาน
  • ผู้เขียน : ศ. ดร. นพ.วิทยา นาควัชระ
    สำนักพิมพ์ : goodbook
    จำนวนหน้า : 170 หน้า
    ราคา : 180 บาท


         สวัสดีวันทหารผ่านศึก และสวัสดีเดือนแห่งความรักค่ะคุณผู้อ่าน

         ไหนๆก็เดือนแห่งความรัก มาอ่านหนังสือเกี่ยวกับ "ความรัก" บ้างดีกว่าค่ะ

         อันที่จริงก็ไม่ใช่ความรักในมุมมองหวานแหววอะไรหรอกค่ะ เป็นหนังสือจิตวิทยาความรัก เขียนโดยนักเขียนอีกท่านหนึ่งที่เราชอบอ่านงานของเขา นพ.วิทยา นาควัชระ (ส่วนที่คุณหมอมีข่าวไม่ดีขอไม่พูดถึงนะ ขอสนใจแค่ "งานเขียน")  

         เจอหนังสือเล่มนี้โดยบังเอิญในห้องสมุดที่ทำงานค่ะ เลยลองหยิบมาอ่านดู


         "ครองคู่ ให้อยู่นาน" เล่มนี้ เป็นหนังสือที่เกี่ยวข้องกับความรัก และการมีคู่รัก (ชื่อก็บอกอยู่แล้ว) ในตัวเล่มจะแบ่งออกเป็นสี่หัวข้อใหญ่ด้วยกันค่ะ นั่นคือ กฎทองเพื่อการครองคู่ให้อยู่นาน(๑) สิ่งดีๆที่ทำให้รักยืนยาว(๒) ยิ้มรับธรรมชาติของความรัก(๓) และอุปสรรคที่ทำให้ความรักโรยรา(๔) เนื้อหาจะประกอบไปด้วย ข้อคิดเป็นข้อๆเกี่ยวกับหัวข้อที่กล่าวถึง ตัวอย่างเคสจริงที่คุณหมอเคยเจอมา(เท่าที่อ่าน ผู้เขียนน่าจะเป็นจิตแพทย์ คงจะมีคนมาปรึกษาปัญหาชีวิตของตนเองไม่น้อย) สลับกับบทความต่างๆตามแต่หัวข้อที่เขียนขึ้น

         ที่น่าแปลกใจตั้งแต่เปิดอ่านเนื้อหาบทแรกคือ พบว่า หนังสือเล่มนี้เป็นจิตวิทยาความรักผสมหนังสือท่องเที่ยว เพราะคุณหมอใส่รูปสถานที่ต่างๆจากประเทศออสเตรียอยู่ในเล่มด้วย(สี่สีด้วยนะ ภาพสวยเชียว) อ่านๆไปก็ เอ๊อะ ภาพนี้เกี่ยวอะไร แต่ภาพสวยดีนะ ชอบๆ


         อีกเรื่องหนึ่งที่ชอบคือ คำถามที่ว่า ทำไมถ้ำและน้ำตกถึงสวย ก่อนคุณหมอจะเล่าถึงถ้ำและน้ำตกในต่างประเทศที่เคยไปมา แล้วให้คำตอบแนวเปรียบเปรยว่า เพราะหินงอกตามถ้ำนั้นเปรียบได้ดั่งความอ่อนโยน และการที่น้ำตกปล่อยน้ำลงสู่ธรรมชาตินั้นคือความเอื้ออาทรมีน้ำใจ เพราะมีความอ่อนโยนและความมีน้ำใจนี่เอง ที่ทำให้ธรรมชาติเหล่านี้สวยงาม สบายตา สบายใจ
         ชอบจัง

         มีเนื้อหาบทหนึ่งที่น่าคิด เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับผู้หญิงเจ้าชู้และชอบข่มสามี เมื่อค้นลึกไปถึงต้นตอ พบว่า เธอมีพ่อที่เจ้าชู้และคอยข่มแม่ตลอดเวลา อ่านแล้วให้ความรู้สึกว่า โอ้ รากเหง้าของปัญหาส่วนตัวของคนบางคนบางทีก็มีที่มาจากพ่อแม่เลยนะเนี่ยะ
         ทั้งน่าสนใจและน่าหดหู่ไปพร้อมๆกัน

         หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่เปิดกว้างไม่น้อย เพราะได้กล่าวถึงความรักของคู่รักหญิง-หญิง และคู่รักชาย-ชาย ด้วย ว่าเป็นอย่างไร และมีแนวโน้มจะมีปัญหาประการใดบ้าง
         อ่านแล้วก็ เอ้อ เนอะ ทุกคู่มีปัญหาหมด และก็จริงอย่างว่า คู่รักหญิงกับหญิงได้รับการยอมรับจากสังคมมากกว่าคู่รักชายกับชาย จริงๆเสียด้วย


         โดยภาพรวมแล้ว หนังสือเล่มนี้ก็มีเนื้อหาไม่หนักมากนะคะ จัดรูปแบบเนื้อหาเป็นข้อๆ และแต่ละย่อหน้าก็ไม่ได้ตะพึดตะพือไปด้วยตัวหนังสือทั้งหน้าแบบหนังสือสาระหลายๆเล่ม ทั้งยังมีข้อคิดต่างๆที่หลากหลาย ชวนคิดตาม ทำตาม เพื่อคงความรักให้ยังอยู่กับเราเสมอ ส่วนถ้าจะถามว่าเหมาะกับใคร แน่นอนว่าต้องเหมาะกับคนที่มีคู่แล้ว เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่ล้วนกล่าวถึงการครองคู่ให้อยู่รอดเป็นหลัก

         ส่วนคนโสดก็อ่านได้ค่ะ(ไม่มีกฎหมายห้าม ฮ่า) จะมีที่เกี่ยวๆกับคนโสดบ้าง ก็ตรงเรื่องการอธิษฐานอย่างไรให้เจอความรักดีๆ กับส่วนที่อ่านแล้วเอาไว้ถามตัวเองเล่นๆได้ว่า ไอ้ที่เราไม่มีคู่อยู่ทุกวันนี้ เพราะเรามีปมกลัวการผูกมัด หวงอิสระ หรือเปล่า?

         แต่ถ้าจะอ่านแค่อยากเห็นสถานที่ท่องเที่ยวในประเทศออสเตรีย อันนี้แนะนำว่า หาหนังสือท่องเที่ยวประเทศออสเตรียอ่านให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลยดีกว่า ได้เนื้อได้หนังกว่ากันเยอะ

         และหากเป็นพวกเหม็นความรัก เห็นชาวบ้านมีคู่แล้วมันขวางหูขวางตา อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วอาจจะเกิดความรู้สึกสองอย่าง ถ้าอ่านถึงส่วนที่เขียนเกี่ยวกับรักหวานซึ้ง ก็อาจจะอ่านไปเบ้ปากไป แต่ถ้าอ่านถึงตรงความรักของคู่ที่มีปัญหา ก็อาจตบเข่าฉาดด้วยความสะใจ 'นั่นไงล่ะ เห็นไหม โสดดีกว่าไม่ทุกข์' ก็เป็นได้
         อย่าไปรู้สึกรู้สาอะไรกับชาวบ้านเขานักเลย ทุกคนมีความทุกข์ในแบบของตัวเองทั้งนั้น ถ้าเลิศเลอ
    เพอร์เฟค ป่านนี้นิพพานไปนานแล้ว 


         ถึงอย่างไรความรักก็เป็นสิ่งสวยงาม และก็เป็นปรากฏการณ์ธรรมดาอย่างหนึ่งของมนุษย์เรา ใครสนใจอยากศึกษาข้อมูลการครองคู่เพิ่มเติม ก็ไปลองอ่านหรือซื้อมาอ่านดูแล้วกันนะคะ

         ส่วนจะหาอ่านได้จากไหนนั้นนนนนน 


         กูเกิ้ลเอาละกันค่ะ แหะ

         สวัสดีนะคะ


     
         ก่อนจบ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ เนื่องจากตั้งแต่ประมาณ 2 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นมา ทาง minimore เปลี่ยนรูปแบบเว็บใหม่ ผลที่เกิดขึ้นคือ งานเขียนเรา...ไม่มีคนอ่านเลย (คาดว่าหาเจอยาก)ตั้งแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2566 เป็นต้นไป เราจึงตัดสินใจกลับไปเขียนเรื่องราวในบล็อกเดิมของเราแทน คุณผู้อ่านที่ถูกจริตในงานเขียนของเรา สามารถติดตามไปอ่านได้ที่     https://alwaysfay.blogspot.com/2023/02/blog-post.html
         ขอบพระคุณสำหรับการติดตาม และขอบคุณทาง minimore ที่ให้พื้นที่เราได้ขีดๆเขียนๆเรื่องราวตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
         จนกว่าจะพบกันใหม่
         สวัสดีค่ะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in