เอาเป็นว่าหลังจากที่ไปหาหมอมาได้สองเดือนละ

โปรแกรมเที่ยวเราก้เต็มหัวไปหมดเลย เดือนก่อนเที่ยวเยอะแม่บ่นไปอีก คือเดือนก่อนแม่ยังไม่รู้ว่าเราเป็นมากแค่ไหนไง เดือนนี้ดีหน่อยพ่อกับแม่เข้าใจเลยปล่อยให้เที่ยว สงสัยกลัวลูกตายห่า 555

      โปรแกรมแรก : ปีใหม่ม้ง การเต้นจะคึของชาวม้งพอดีเราจะขึ้นไปดอยผ้าห่มปกกับเพื่อนอีกคนพอดีเลยขอแวะดูปีใหม่ม้งสักหน่อย จากที่กำหนด จะออกจากบ้านวันศุกร์ตอนเช้าๆ เลยเปลี่ยนแผนออกจากบ้านพรุ่งนี้เพื่อที่จะไปดูเต้นจะคึ อยากรู้อยากเห็นอะไรใหม่ๆไปหมดเลย 55 (เดี๋ยวจะมาเล่าให้อ่าน)

       โปรแกรมที่สอง : ดอยผ้าห่มปก อ.ฝาง จ.เชียงใหม่นี่แหละ ไปกางเตนท์นอนสักคืนจะเป็นไรไป ไหนๆเพื่อนก้ชวนละ บอกก่อนเป็นรุ่นน้องผู้ชายมันเห็นเราป่วยเลยชวน เราก้ใจง่ายไปกับมัน ก้เพราะเราอยากหายจากไอโรคบ้าๆนี่ไง (เดะจะมาเล่าให้อ่าน)

         โปรแกรมที่สาม : ค่อยคิดกันหลังจากลงดอยผ้าห่มปก มีสองที่ เดินขึ้นดอยหลวงที่เชียงดาว กับขึ้นกิ่วฝิ่นที่เมืองปาน ค่อยว่ากัน อิ๊ 

         โปรแกรมที่สี่ : อันนี้ไม่คิดไม่ฝันว่าแม่จะเอ่ยปากถามว่า ไปออสเตรเลียมั้ย อื้อหือ ตอนเช้าแม่ชวนไม่คิดอะไรหรอก พอนอนกลางตื่นมาดาวน์นิดหน่อยเอามือชกกำแพงไปสองสามที แล้วน้องสาวที่ทำเรื่องส่งคนไปออสเตรเลียก้ทักมานี่แหละ มันอยากให้เราไปนะ เพราะมันอยากให้เราหาย ไปแค่สามเดือนเองไหนๆก้ไหนๆน้องชวนขนาดนี้บอกน้องว่าถ้าเราไม่มีตังออกให้ก่อนนะ 55 น้องก้บอกว่าได้ และเราจะเก็บส่วนของเราด้วยช่วยๆกัน แต่ไม่รู้จะได้ไปรึป่าวนะ 

         เรายอมรับว่าเราป่วยนะ แต่เราจะไม่อยากจมกับมันเท่าไหร่รู้ป่ะ เราแอบชกผนังห้องไปจนกระดูกตรงนิ้วแดงไปเลย ออกจากบ้านไปเจอคนเยอะก้ไม่ได้อีก เราเครียดมากนะ แต่ออกบ้านทีนึงเราจะพกกล้องไปด้วย 

เนี้ยคนแบบนี้เลย มาทำบุญให้กับพระงานไรไม่รู้ 

เลยทำบุญกับเขาไป อิ๊ วันนีิ้ได้บุญมาเต็มๆ 

นอนกันเถอะเราเริ่มเบลอแล้ว 

ไปเที่ยวเสร็จจะมารีวิวให้อ่าน ไปเที่ยวแบบใจหม่นเราก้ยอม ถึงมันไม่สุข แค่รู้สึกดีขึ้นก้ยังดีนะว่ามั้ย