8-12 Aug 2016

คำถามแรกหลังจากเสริช์หาที่เที่ยวประเทศใกล้บ้านเรา ด้วยความอยากออกเที่ยวต่างประเทศแต่งบจำกัดเขาว่ากันว่าพม่าเป็นเมืองที่ยังใช้ชีวิตในรูปแบบดั้งเดิมไว้ วิถิชีวิตที่ไร้การปรุงแต่ง มันน่าสนุกที่จะให้เราได้เข้าไปเรียนรู้  ไอ้เราก็เลยตัดสินใจ เอาก็เอาวะ พม่าเนี่ยแหละ  

ไม่ต้องเตรียมอะไรมากมีแค่ตัวและหัวใจพร้อมกับฟีล์มจำนวนนึง 

 

เมื่อได้ยินคำว่า พม่า สิ่งแรกที่ขึ้นมาในหัวคือ วัด วัด วัดและก็วัด ไปพม่าจะได้อะไรนอกจากไปเที่ยววัด

พอได้หาข้อมูลเยอะๆก็ทำให้เราคิดผิด นอกจากเที่ยววัดมันมักจะได้อะไรกลับมาโดยไม่รู้ตัว มันไม่ใช่แค่เที่ยววัด แต่มันได้มากกว่าวัด และอะไรที่มันได้มากกว่าเที่ยววัดล่ะเดี๋ยวเราก็จะได้รู้กัน

ภาพแรกที่เราเข้าสู่เมืองมัณฑะเลย์คือมันดูไม่มีอะไรเลยเว่ย แต่พอเช็คอินเข้าที่พักเก็บกระเป๋าพร้อมออกมาลุย มองออกไปรอบๆตัว เห้ย! มันดูแปลก มันดูน่าสนุก อย่างแรกเป็นเพราะว่าผู้คน คนที่นี่จะใส่เสื้อผ้าที่แตกต่างจากเราไอ้เราก็เคยเห็นมาบ้างจากในเนตและทีวีแต่พอมาเจอเข้าจริงเอาเป็นว่าตะลึงอยู่เหมือนกัน ที่นี่เกือบจะทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนพม่าเชื้อสายไหนๆก็ล้วนใส่ลองจี(โสร่งพม่า)กันทั้งนั้น 

เราเริ่มต้นการเที่ยวในวันแรกโดยการเดิน เดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย แต่ต้องบอกเลยว่าถนนที่นี่นั้นเดินง่าย เพราะถูกออกแบบและวางผังเมืองที่ดี โดยถนนถูดตัดออกเป็นบล็อกๆ หมายเลขถนนมีทั้งภาษาอังกฤษและภาษาพม่าทำให้คนต่างแดนนอย่างเราเข้าใจได้ไม่ยาก

หลังจากเดินมาเรื่อยๆก็ทั้งเหนื่อยและทั้งหิวเนื่องจากเดินตามหาร้านไม่เจอ เดินไปถามกับเพื่อนไปว่า แกคนที่นี่เค้าไม่กินข้าวกันหรอวะ? ทำไมไม่มีร้านข้าวโผล่มาสักร้าน เดินไปบ่นไปตลอดทางจนมาเจอกับอาบังขายโรตีเลยจอดแวะอุดหนุนซะหน่อย โรตีจิ้มแกงรสชาติดี อาบังคนขายเป็นมิตรสุดๆ โรตีจิ้มแกงชุดนึงมาในราคาแค่ 7 บาทนั้น ทั้งถูกทั้งอร่อย ปลื้มมม

ขอบอกเรื่องอาหารการกินในพม่ากันหน่อย จากการอ่านรีวิวเกือบ 80% คนส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยวไม่สามารถกินอาหารพม่าได้เพราะด้วยมีลักษณะที่มันๆ รสชาติบางอย่างอออกไปทางปะเเล่มๆ แต่เอาเข้าจริงพอได้มาลองพูดเลยว่าติดใจมากๆ ใครมาที่นี่ห้ามพลาดเลยสำหรับเมนูยอดฮิต โมฮิงกะ (ลักษณะคล้ายก๋วยเตี๋ยวบ้านเราแต่น้ำซุปมันจะมีรสชาติหอมหวาน)  

นอกจากอาหารคาวก็ยังมีชา ชาพม่าเป็นที่ขึ้นชื่อมากๆ พอได้ลองเป็นติดใจ กินแล้วหยุดกินไม่ได้อีกเลย คนพม่านี่เค้ากินชากันทุกเวลานะ เช้า สาย บ่าย เย็น มืด จะเห็นร้านชายังเปิดอยู่ตลอด ทุกที่ทุกเมืองเราต้องแวะไปตามหาร้านจิบชาอร่อยๆ แต่หลังจากได้ลองชาของทุกเมืองเราก็ขอลงมงให้กับร้านชาที่ มัณฑะเลย์ กลิ่นมันยังหอมติดใจมาถึงทุกวันนี้

หายหิวแล้วก็เดินกันต่อจนเจอกับเด็กพม่าพอกทานาคา ความน่ารักของคนพม่าคือ เห็นกล้องเป็นไม่ได้ต้องเก็กให้ซะหน่อย 

จุดหมายในวันแรกของเราในมัณฑะเลย์คือจะต้องไป Mandalay hill ให้ได้ เหมือนฟ้ามาโปรดเดินไปคนแถวนั้นเค้าคงจับจุดความเอ๋อของเราได้เลยมีลุงคนนึงเข้ามาสอบถามว่าจะเดินทางไปที่ไหน พร้อมแนะนำโปรทัวร์ของแกให้ ตอนแรกเราก็ไม่สนใจเดินถอยห่างออกมาคิดกับเพื่อนกลัวว่าเราจะโดนโกง แต่สุดท้ายห้ามใจความอยากไปไม่ไหวเลยเดินกลับไปหาลุงเปิดประตูขึ้นรถพร้อมไปขึ้นเขา

เดินทางมาไม่ไกลมากลัดเลาะตามเขา เราก็ถึงแล้ว Mandalay Hill ภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งเมืองมัณฑะเลย์ ก่อนขึ้น Mandalay Hill ธรรมเนียมปฏิบัติของที่นี่คือ ถอดรองเท้า ทุกที่ที่เราไปถ้าเป็นวัดเกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาจะต้องถอดรองเท้าทั้งสิ้น ทั้งนี้บางวัดไม่ใช่แค่ถอดก่อนเข้าไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นแต่ต้องถอดตั้งแต่หน้าวัด!!  ใช่แล้ว หน้าวัด แดดจะร้อนแรงเพียงใดเราก็ต้องไม่หวั่น เที่ยวไปสักพักเริ่มจะชินถอดรองเท้าไว้ในรถมันเลยเพื่อความสบาย

บรรยากาศด้านบนมีทั้งชาวพม่าเอง ชาวต่างชาติอย่างเราๆ เยอะแยะเต็มไปหมด รวมถึงลูกเด็กเล็กแดงไปยันคนแก่วัยชรา เราเชื่อแล้วแหละว่าวัดคือที่พึ่งพิงของชาวพม่าจริงๆ เราจะเห็นชาวพม่าบางคนมาทำกิจกรรมต่างๆภายในวัด 

เราได้เห็นว่าวัดมันคือพื้นที่สาธารณะที่มีไว้เพื่อทุกคนอย่างแท้จริง 

เราได้เห็นชาวพม่านั่งเล่นไปยันนอนเล่น พูดคุยเม้าท์มอย 

เราได้เห็นกลุ่มวัยรุ่นที่มาจับกลุ่มกันเพื่อดูวิดิโอในมือถือที่พกมา เล่นเกมส์ ฟังเพลงและร้องเพลง 

แสงสุดท้ายจาก Mandalay Hill

วิวจากที่พัก ที่พักที่แสนดีบริการน่ารักแถมโลเคชั่นติดกับพระราชวังมัณฑะเลย์ใกล้เพียงแค่ข้ามถนนและคูน้ำนั้นไป. 

ปล1. กล้องฟีล์มมันก็ดีงี้แหละ จำได้ทุกภาพว่าตอนกดถ่ายได้มันมาได้ยังไง