อุทิศเเด่วัยเยาว์อันอ่อนไหวเเละหมดจดงดงาม

"การละเมอเพ้อพกได้เช่นนี้ก็เพราะฉันยังเยาว์วัย"

"คงไม่เป็นไรหากจะปล่อยให้คุณมองความจริงใจฉั

นเป็นเรื่องตลกอีกสักหน"

โกสุมเป็นสตรีในยุคโมเดิร์นที่รักการอ่าน คิด เเละเขียน

 “ยุคนี้คนอ่าน fiction จากเว็บมากน้อยเเค่ไหนกันนะ”

engagement ของคุณนักอ่านจะเป็นคำตอบให้เธอค่ะ :)

โกสุมป่วยเป็นโรคหลงผิด (Delusional disorder)

หมอคนเเรกวินิจฉัยว่าเธอไม่ผิดปกติ ระหว่างการวินิจฉัยเธอไม่สามารถตอบคำถามใด ๆ ของหมอได้ ทำได้เพียงพูดว่า “ไม่รู้ค่ะ” เนื่องจากเธอไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต สมองไม่ประมวลผล

เวลาผ่านพ้นไปพร้อมกับสติสัมปชัญญะของเธอ (ที่ค่อย ๆ เหือดหาย)

หมอคนถัดมาเจอเธอในสภาพไม่สู้ดี เเละวินิจฉัยว่าเธอเป็นโรคซึมเศร้าเเละโรคหลงผิด สมองเธอรับรู้ผิดปกติ ประสาทหลอน เเละสร้างสรรค์จินตนาการเรื่องราวที่ไม่เป็นจริงขึ้นมา สาเหตุมาจากความเครียดสะสม เเละการพบเจอเรื่องราวสะเทือนใจ ระหว่างการเติบโต เธอไม่ได้ตกใจนัก ยุคนี้ใคร ๆ ก็เป็นกัน

หลังจากเธอได้รับการรักษาก็ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขดี สนุกไปกับการได้เจอผู้คนใหม่ ๆ 

วันหนึ่งเธอพบว่าระหว่างที่เธอป่วย เธอได้เขียนจดหมายฉบับหนึ่งเล่าถึงเรื่องราวจากโรคร้าย เเละเรื่องราวในจินตนาการชวนฝัน  มันเขียนไว้ว่า 

—------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เมื่อคุณได้อ่านตัวหนังสือเหล่านี้ ฉันหวัง reaction จากคุณเพียงสองประการ 

หนึ่ง ”ยิ้มเอ็นดู” 

สอง ”รู้สึกผิดต่อกันเสียบ้าง” ไหมนะ?...

—------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เหมือนจะเป็นเรื่องราวว่าด้วยความรัก 

เเละไม่รัก..

เเน่นอนว่าเป็น idealization of someone ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเช่นนั้น เเละเช่นนั้นเธอจึงเรียกบทเขียนนั้นว่า fiction 

เขียนถึงเพื่อนในจินตนาการ

เธอหวังว่าสิ่งนี้จะบรรเทาความโกรธเเละความผิดหวังต่อชีวิตที่คอยเล่นตลกกับเธอ

เเละช่วยให้เธอปล่อยวางได้มากขึ้น เเต่จุดประสงค์หลักเหนืออื่นใดก็เพราะเธอรักการเขียน

ได้โปรดอย่าเข้าใจผิด เพราะเเท้จริงเเล้วฉันให้อภัยกับชีวิตตัวเองได้อย่างง่ายดาย                                                                       

คุณเชื่อในพระเจ้าไหม ?

ฉันเชื่อนะ ไม่ใช่เยซู เเต่ฉันเชื่อว่ามีบางอย่างที่ Xenophanes (นักปราชญ์ยุคกรีก) เรียกว่า จิตจักรวาล ไม่ได้อยู่ในรูปลักษณ์ของสิ่งมีชีวิตใดเลย ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ 

(หากเเกะสร้างพระเจ้าได้ก็คงสร้างให้เป็นเเกะ Xenophanes เลยเชื่อว่าพระเจ้าที่มีรูปลักษณ์เป็นคนนั้นฟังไม่ขึ้น)

เชื่อกันว่าเป็นสิ่งที่เป็นอนันต์ ควบคุมความเป็นไปของสรรพสิ่ง 

“ไม่ได้เป็นคริสเตียนเเล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรเลย” คุณว่า งั้นก็คงไม่โปรดเยซู เเล้วที่กล่าวมาข้างต้นล่ะ 

คุณจะซื้อไหมนะ หรือจะบอกว่ามันเสี่ยว หรือดูถูกฉันว่าโง่ หรือเอาฉันไปล้อเล่นตลกใฝ่ต่ำกับเพื่อน

ฉันก็โกรธไม่ลงอยู่ดี

ใจจริงฉันหวังให้มันเป็นเรื่องราวโรเเมนติคดั่งติดฝน เเต่

เเค่เพียงได้พบสบตารู้เลยว่าวุ่นวาย — Toxique, Pixxie 

โมเดิร์น (เสียงในหัว)

การเขียนคือการเปิดโป๊เปลือยเปล่าทางความคิด ฉันเขินอายนิดหน่อยที่จะต้องทำเช่นนี้ 

ก่อนที่คุณจะเข้าใจผิดว่าเรื่องราวนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ซึ่งไม่ใช่เลย ภาวนาไม่ให้คุณคิดเช่นนั้น ฉันขอฝันหวานถึงท่วงทำนองชวนให้คุณเพลิดเพลิน จากนี้ก็...ไม่ใช่เพลงรักอีกเเล้วล่ะ เเต่จริงใจ

It's the terror of knowing what this world is about

Watching some good friends screaming, let me out

Pray tomorrow gets me higher

Pressure on people, people on streets

Why can we give love give love give love give love…

Under Pressure, David Bowie เเละ Queen

คุณว่าฉันเปลี่ยนไป เเต่ว่าทุกคนต้องเติบโตไง 

ความไร้เหตุผลหรือเบี่ยงเบนไปจากความสมดุลจากจิตใจคือความปกติที่เเท้จริง ส่วนสมดุลทางจิตใจไม่เปลี่ยนเเปลงต่างหากคือความเจ็บป่วย

The Alienist, Machado de Assis

เเต่จะให้กล่าวอย่างจริงใจคือ เราต่างยึดติดกับ Idealization เสียมากกว่า 

ทุกอย่างเปลี่ยนเเปลงเสมอยกเว้นพระเจ้า 

 “เข้าใจใช่ไหมว่าหมายถึงอะไร” 

คุณอยู่ในจุดที่ทำให้ต้องพูดประโยคนี้อยู่บ่อย ๆ ตอนนี้ฉันอยากลองบ้างล่ะ 

ทุกคนคงเห็นตรงกันว่าฉันนั้นยุ่งเหยิง ไม่ก็คิดมากจนเป็นประสาท เป็นอาการของโรคร้ายน่ะ

ฉันร้องไห้ซ้ำเเล้วซ้ำเล่ากับความจริงที่ว่า ฉันเองก็ไม่ได้อยากเป็นเช่นนี้ ฉันขอโทษหากทำให้คุณ

ไม่ว่าจะใครก็ตามเจ็บปวด ไม่ใช่ด้วยเจตนาเป็นเเน่

รู้สึกยังไงบ้างที่ได้เป็น muse ตลกดีไหม เเละหมายถึงเรื่องราวนี้ด้วยมันตลกไหมนะ?

ฉันว่าคุณตลกดีมาโดยตลอด เเต่มองจากที่ไกล ๆ เท่านั้นเเหละ ใกล้เข้ามาหน่อยจึงได้รู้ว่าตลกร้าย 

เหมือน Rom-com gone wrong  เเฟนเพลง Matt Maltese คงหนีไม่พ้นเสน่ห์ของอารมณ์ขันของเขา

พูดเเล้วตลกดี

งานเขียนชิ้นนี้พอจะเป็น contemporary art ได้ไหม หากมันร้อยเรียงไปด้วยสิ่งที่มีอยู่มาก่อนเเล้ว (ready made) เรื่องนี้ก็ตลกดี

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

โกสุมเขียนเรื่องราวนั้นไม่จบ

เป็นวิธีที่เธอถนอมเรื่องราวไว้ให้เป็นอนันต์

ขอบคุณทุกเรื่องร้ายที่จากไป

ขอบคุณสำหรับเเรงบรรดาลใจ 

หวังว่าจะไม่พบกันอีก

เเต่เเม้เหลวเเหลกเช่นนี้ก็งดงาม โดยเฉพาะฉัน เเละคุณ ซึ่งไม่อาจเป็นเรา 

รวมถึงชีวิต เเละทุก ๆ คน

—------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

โกสุมอ่านเเล้วตลกตัวเองเลยพิมพ์บทเขียนสู่สาธารณะ

กลายเป็นว่า She wrote a big one and will fly around 

yayy :D

เสียใจด้วย สิ่งนี้ไม่ได้เป็นอนันต์ 

END.