“เอาไปทิ้งไว้ไหนอีกล่ะ / กุญแจห้องหายอีกแล้วอะ”

            เสียงพูดจากคนที่เปิดประตูดังขึ้นพร้อมเสียงเจื้อยแจ้วของซึงกวาน ทำให้คนที่อยู่หน้าประตูห้องของซึงชอลตอนนี้ยิ้มแห้ง ก่อนจะเดินผ่านเข้าประตูที่เปิดต้อนรับอยู่

            รู้ทันจริงนะ

            “โถ่ ฮยองอะ... ไม่รู้ดิ หายังไงก็หาไม่เจอ”

            ซึงกวานเดินเข้าไปข้างในพลางขยี้หัวของตนแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวยาว

            “ว่าแต่... ฮยองเห็นกุญแจห้องของผมบ้างป้ะ?”

            “ก็ไม่นะ... ตัวเองลืมทิ้งไว้ในห้องหรือเปล่า” ซึงชอลเอ่ยถามก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ อีกคน

            “ฮืออ... จำไม่ได้ เสียค่ากุญแจไปเท่าไหร่แล้ววะเนี่ย ToT” ซึงกวานโหยหวน (?) ก่อนจะทิ้งหัวลงบนตักของคนพี่

            “คราวหลังก็เอามาเก็บไว้กับฮยองด้วยดิ”

            “เออว่ะ...ทำไมคิดไม่ได้” 

            แต่ไม่เอาล่ะ เดี๋ยวไม่ได้นอนกับฮยอง

            “ช่างเห้อะ”

            “....”

            “...คืนนี้นอนด้วยนะขี้เกียจลงไปหาคุณลุงยามละ”

            นายรู้ไหมว่านายลืมกญแจไว้ที่นี่ 4 ดอกแล้ว กวานา :)

            “ได้สิ”

Lost  #fictober