เหมือนแมว...
คนอะไรจะเหมือนแมวได้ขนาดนี้
“อย่าหยุดดิ...”
เจ้าแมวที่นอนหันหลังขดตัวกลมอยู่ข้างๆ กันเอ่ยขึ้น พลางจับมือของเขาที่เพิ่งละจากกลุ่มขน(ผม)สีเข้มให้กลับไปลูบดังเดิม
ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้หันกลับมามองสักนิดแต่กลับจับมือเขาไปวางแม่นเสียยิ่งกว่าอะไร
ผิวนุ่มนิ่มที่ไม่ต่างจากขนฟู ๆ อีกทั้งเสียงขู่ฟ่อ หรือแม้แต่แววตาหงุดหงิดและท่าทางพร้อมข่วนยามที่เจ้าตัวไม่พอใจ
แต่ที่สุดของที่สุดก็คงจะเป็นตอนที่อีกฝ่ายเข้ามาคลอเคลียเขาเองนี่แหละ:)
ซึงชอลกำลังเลี้ยงแมวอยู่หรือเปล่านะ?
"กวานา... วันเกิดเดี๋ยวฮยองซื้อกอด้ายให้นะ”
Like a cat #fictober
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in