“เขินหรอ”

            “เงียบไปเลย”

            “ชอ----”

            “บอกให้เงียบไง”

            ซึงกวานที่ถูกรุกรานทั้งทางกาย ทางวาจาและใจ(?)ใช้มือทั้งสองข้างของตนปิดปากของคนพี่ไว้ทันทีที่รู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร

            คำพูดอันตรายต่อหัวใจแบบนั้นไม่อยากได้ยินบ่อย ๆ หรอกนะ

            เพราะซึงกวานก้มหน้าไว้ ซึงชอลจึงสังเกตเห็นเพียงใบหูแดง ๆ ของคนตรงหน้า

            และคนพี่ก็คว้ามือของอีกคนลงด้วยมือเดียว แล้วเอื้อมมืออีกข้างไปลูบศีรษะของซึงกวานอย่างเอ็นดู ก่อนจะเลื่อนไปจับใบหูขึ้นสีของคนน้องเบา ๆ พร้อมเอ่ยให้อีกคนได้ยินด้วยน้ำเสียงจริงจัง

            “ชอบจริง ๆ นะ”

Don't say it  #fictober