ใบหน้ากลมนวลเนียน

            ดาวสามดวงข้างใบหู

            ดวงตาใสสุกสกาว

            ริมฝีปากหยักหยุ่น

            รอยจูบที่ยังคงตราตรึงใจ

            เสียงของเขาที่ดังก้องอยู่ในหัวผม มันดังก้องเพราะจับจิต

            แต่ตอนนี้เขาจากผมไปแล้ว

            ซึงกวานจากไปแล้ว...

            ...ทว่า ร่างกายของเขายังอยู่กับผม

            กำลังนอนนิ่งอยู่ข้าง ๆ ผมนี่ไง

            แต่น่าเสียดายที่มันเต็มไปด้วยรอยแผล

            รอยแผลเหล่านั้นคงไม่มี ถ้าจู่ ๆ ผมไม่เกิดกลัวว่าเขาจะทิ้งผมไป

            ผมยิ้มทั้งน้ำตาเพราะซาบซึ้งกับภาพงดงามตรงหน้าในตอนนั้น

            มีดคม ๆ ที่เสียบทะลุเนื้อหนังคนรักของผม

            เลือดสีแดงพุ่งกระฉูดไปทั่วเตียงที่เราร่วมหลับนอนด้วยกัน

            แม้แต่รอยแผลบนตัวเขายังดูสวยงาม

            ซึงกวานสวยงามจริง ๆ

            ผมสลักชื่อผมไว้ตรงหัวใจของเขาด้วยนะ

            'ชเวซึงชอล' 

            ซึงกวานจะได้ไม่ลืมผม

            ผมไม่ให้เขาทิ้งผมไปไหนหรอก

Gone  #fictober