คนคนนั้นมักจะคลุกอยู่ที่ร้านทำของเล่นเสมอรายได้จากการขายของเล่นไม่แน่นอน บางครั้งก็มากอย่างเหลือเชื่อ บางครั้งก็น้อยเหลือเกิน
คนคนนั้นมักสวมเสื้อยีนส์ที่มีกลิ่นจางๆเพราะไม่ค่อยได้ซักและเขามักจะบ่นเรื่องนี้ทุกครั้ง
ภาพนั้นเลือนรางอย่างเหลือเชื่อแต่รายละเอียดบางอย่างกลับชัดเจน
เขาได้ยินเสียงกึงกังของรถไฟ
ได้ยินเสียงหัวเราะ รู้สึกได้ถึงอ้อมกอด
ถ้าหากเป็นภาพหลอน ก็ออกจะน่ากลัวไปสักหน่อยในความชัดเจนแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็อดคิดไม่ได้ว่าหรือชายหนุ่มคนนั้นอาจจะเป็นตัวเอกในนิยายของเขาในช่วงที่เขาลืมเลือนไปหรือเปล่า
เขาเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมาเขาเคยตรวจดูงานเขียนของตัวเองรอบหนึ่งแล้ว ไม่มีเรื่องใดที่ไม่คุ้นหรือแปลกตาโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีชายหนุ่มคนนั้นเขาพลันเห็นแฟ้มอีกแฟ้มหนึ่งที่เขาไม่คุ้นนักปรากฏอยู่ในแฟลชไดรฟ์
เขาขมวดคิ้ว มันเป็นงานที่ทำเสร็จแล้วหลายเล่มทุกเล่มเป็นหนังสือรักโรแมนติกหวานเลี่ยนแบบที่เขาไม่เคยเขียนเขามองนามปากกาที่อยู่บนหน้าปก...นั่นก็ไม่ใช่นามปากกาของเขา
แต่เมื่อเขาเปิดไฟล์อ่านดูไม่มีคำไหนเลยที่เขาไม่คุ้นเคย ทุกคำล้วนออกมาจากปลายนิ้วของเขาและชายหนุ่มคนนั้นโลดแล่นอยู่ในนี้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in