เขานั่งเคาะแป้นพิมพ์อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ด้วยใจเหม่อลอยรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปบางอย่าง คาเฟอีนในกระแสเลือดทำให้เขายังคงตื่นอยู่ได้
เขาถอนหายใจอย่างเนือยๆบรรณาธิการซึ่งเป็นมารดาผู้ห่างเหินของเขาเองส่งข้อความมาเตือนเป็นครั้งที่สิบของวัน
ชายหนุ่มพรมนิ้วลงบนแป้นพิมพ์อีกครั้ง
คิดในใจว่า ถ้าหากเลี้ยงแมวอ้วนๆสักตัวคงคลายเหงาได้ดี
หรือบางทีเขาอาจจะหาแฟนสักคน
แต่ถ้าแม่มาเจอเขาอยู่กับผู้ชายล่ะก็
เขาอาจจะหัวขาดแน่ๆ
ชายหนุ่มดันแว่นตาให้กระชับมากขึ้นก่อนจะพาให้สมองจมอยู่กับคดีฆาตกรรมอันลึกลับซับซ้อนในคอมพิวเตอร์เขาหยิบกระดาษขึ้นมา วาดแผนผังง่ายๆแบบที่ชอบทำเสมอ
เสียงดินสอขูดขีดกับกระดาษทำให้เขาผ่อนคลายลง
ในใจอดนึกถึงช่วงเวลาที่หายไปไม่ได้
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in