ในห้วงชีวิตหนึ่ง เรามีหลายคนทึ่ผ่านมาในชีวิต มีความผูกพัน แล้วก็จากไป เหลือไว้เพียงความทรงจำที่สวยงาม อยู่ในใจเรา..ตลอดมา

พี่สาวใจดี.. สมัยทำงานใหม่ๆ เช้าๆก็นั่งรถรุ่นพี่ที่เป็นเลขานายใหญ่ไปด้วยกัน ต่อมาก็นั่งรถไฟที่หัวลำโพง ไปบางซื่อด้วยกัน ทำงานแผนกใกล้ๆกัน กลางวันทานข้าวด้วยกัน เย็นก็กลับด้วยกัน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ คำแนะนำต่างๆ ก้องอยู่ในโสตประสาท.. และเราก็นำมาปรับใช้ได้ผลดีนะ

ต่อมาเราแยกย้ายไปทำงานที่อื่น มีครอบครัว ผ่านไป 20 ปี ..โลกนี้ไม่มีความบังเอิญ.. ก็ยังได้เจอพี่ที่ตลาดแถวศรีราชาบ้าง หัวหินบ้าง เวลาไปเที่ยว ดีใจมาก ได้กลับมาพูดคุยกัน อยู่ใน line กลุ่มเพื่อนบริษัทเก่าด้วยกัน

ทราบว่าพี่เค้าไม่ค่อยสบาย รักษาตัวหายดี แล้วก็ early retired มาพักผ่อนที่บ้าน ยังพบปะสังสรรค์กันปีละครั้ง พี่เค้าเป็นศูนย์กลางของกลุ่มเลยนะ

มีวันหนึ่งพี่เค้าทำงานอดิเรก ทำดอกไม้ประดิษฐ์แล้วอยู่ดีๆ ก็ล้มลง ญาติพาส่งโรงพยาบาล
ปรากฎว่าสมองหยุดทำงานแล้ว ..พี่เค้าทำเรื่องบริจาคอวัยวะให้กับโรงพยาบาลรามาธิบดีไว้ มีผู้ป่วยได้อานิสงส์ จากอวัยวะของพี่เค้า 3 อย่างด้วย..เป็นบุญของพี่เค้าจริงๆ แม้วาระสุดท้ายก็ยังได้ทำประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ..

พี่เค้าไปสบายแล้ว และตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมา พี่เค้าใจบุญ อารมณ์ดี มีแต่รอยยิ้ม และทำดีเสมอมา พี่คงเป็นนางฟ้า มีความสุขแล้ว

รักพี่เสมอนะ ..