เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
shortt_1_3
บทความความรัก
  • เราจะหลงรักใครสักคนได้อย่างไร?

         ฉันปิดหนังสือบทความเกี่ยวกับความรักลง นวดขมับเบาๆ ปิดไฟเตรียมเข้านอน 

    ในห้องนอนที่เงียบสงบ มีเเต่เสียงจากเครื่องปรับอากาศที่ดังอยู่ในห้อง เเละฉันที่กำลังนอนมองเพดานอยู่ เกิดคำถามขึ้นมาในหัวของตัวเองว่าเราจะหลงรักใครสักคนได้อย่างไรจากหนังสือที่เพิ่งอ่าน 

    ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยมีความรัก ฉันเคยมี เเต่พอเลิกลากันไปก็ไม่เห็นจะรู้สึกเศร้าเสียใจ ไม่ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนที่เคยเห็น มันเลยทำให้ฉันสงสัยว่าที่ผ่านมามันคือความรู้สึกอะไร หรือจริงๆเเล้วฉันรู้สึกปลื้มเฉยๆไม่ได้รู้สึกรัก 

    ฉันต้องเป็นหนูทดลองเกี่ยวกับบทความนี้!

    ฉันใช้ชีวิตปกติทั่วไป เดินห้าง ขึ้นรถเมล์ ไปกินข้าว ดูหนัง หรือกิจกรรมต่างๆนานาที่ต้องพบปะผู้คน ฉันยังไม่เห็นที่ถูกอกถูกใจฉันสักคน

    ฉันคาดว่าฉันเจอคนๆนั้นเเล้ว

    ฉันเห็นเธอยิ้มหัวเราะกับเพื่อนของเธอจนฉันเผลอมองเธออยู่นานจนเธอรู้สึกตัว เธอหันมามองฉันคล้ายสงสัย เเละเธอไม่ได้สนใจฉันอีก 
    เเต่ก็เเปลกดี ฉันรู้สึกอยากเจอเธออีกครั้ง อีกครั้งเเละอีกครั้ง ตอนที่ฉันเห็นเธอยิ้มฉันรู้สึกเขินขึ้นมาซะดื้อๆทั้งที่เธอไม่ได้ยิ้มให้ฉัน ความรู้สึกเเบบนี้คงเป็นความรู้สึกชอบหรือเปล่า?

    ฉันหลุดจากอาการเหม่อลอย ก้มมองนาฬิกา ตอนนี้เย็นมากเเล้วเเละฉันควรกลับบ้านสักที!

    ถ้ามีโอกาสเราคงได้พบกันอีก

    ฉันขึ้นรถเมล์นั่งติดหน้าต่าง ใส่หูฟังเปิดเพลงคลอเบาๆเพื่อเป็นการตัดการรบกวนจากคนรอบข้าง
    ฉันไม่ได้ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าใครนั่งข้างฉัน

    กลิ่นหอมอ่อนๆจากคนข้างๆทำให้ฉันเคลิ้มจนเผลอหลับไป ฉันเอนไปซบไหล่คนข้างๆอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนเจ้าขยับตัวเล็กน้อยฉันจึงตื่น

    ฉันสะดุ้งเมื่อมองหน้าคนที่นั่งข้างๆมาตลอดทาง เธอคือคนที่ฉันเจอเมื่อตอนนั้นนี่ 
    พอมองเธอใกล้เธอสวยเหมือนกันเเหะ ฉันไม่รู้ว่ามองหน้าเจ้าตัวนานเท่าไหร่จนเจ้าตัวเเตะเเขนฉันเบาๆ

    ฉันรู้สึกได้ว่าใจเต้นเเรง รู้สึกหวิวๆในท้อง 
    นี่เธอนั่งข้างฉันมานานเเค่ไหนเเล้ว?  ฉันถึงบ้านตัวเองหรือยัง?  เธอลงที่ไหน? เกิดคำถามเควสชั่นมาร์คเต็มหัว ฉันทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ข้างเธอ ไหนจะกลิ่นหอมๆนั่น เสียงหวานๆ ยิ้มของเธอนั่นอีก

    ฉันนั่งเกร็งมาตลอดทางจนถึงที่หมาย ฉันไม่หันกลับไปมองรถเมล์คันนั้นอีกจนกระทั่งได้กลิ่นของคนที่นั่งข้างๆบนรถเมล์อยู่ข้างหลังฉันจึงหันกลับไปมอง

    เรายิ้มให้กัน

    ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเธออยู่คอนโดเดียวกับฉัน ห้องข้างๆฉัน เเต่ทำไมฉันไม่เคยรู้เลย เรามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันตั้งเเต่วันนั้น เราตัดสินใจคบกัน เธอย้ายมาอยู่ห้องฉัน ทุกครั้งที่ฉันมองหน้าเธอทำให้ฉันนึกถึงบทความความรักที่เคยอ่าน "เราจะหลงรักคนๆได้อย่างไร" ฉันได้คำตอบเเล้ว

    คำตอบของบทความความรักเล่มนี้คือเธอ :)



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in