เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Novelber 2017Glacierjan
Novelber2017: กรีดร้อง
  • ไม่ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเริ่มหันหลังให้
    ผมทำได้เพียงจ้องจองแผ่นหลังนั่น
    เดินห่างออกไป ห่างออกไป

    ผมยังคงวนเวียนไปในที่ที่เราเคยเดินด้วยกัน
    หนทางมืดหม่น ใจเจ็บร้าว แต่ไม่มีน้ำตาเพียงสักหยด


    เสียงกรีดร้องเงียบงันดังภายในใจ


    ผมออกเดิน หวังว่าจะเจอเธอ
    หวังให้เธอหันกลับมามองกันแม้เพียงเสี้ยววิ
    แค่ยื้อยุดไว้ได้สักวินาทีก็ยังดี


    เสียงกรีดร้องเงียบงันดังเพียงในใจ


    เท้าเริ่มปวดระบม แต่ผมหยุดตรงนี้ไม่ได้หรอก
    ผมต้องก้าวต่อไป ต่อไป

    แผ่นหลังไกลลิบนั่นจะใช่เธอหรือเปล่า 
    ผมตะโกนเรียกชื่อเธอ แต่ไม่มีเสียงใดเล็ดลอด


    เสียงกรีดร้องเงียบงันยังคงดังเพียงในใจ


    ผมเห็นแผ่นหลังนั่นใกล้เข้ามา เธอหยุดวิ่ง

    ผมตะโกนเรียกเธออีกครั้ง

    .

    .

    .

    .

    .

    เพียงแต่ครั้งนี้เสียงกรีดร้องไม่ได้ดังเพียงในใจอีกต่อไป 


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in