เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เรื่องสั้นในวันที่อารมณ์สีเทา ㅡ♡sunnnook
เจ้ากระต่ายกับวันขอพรจากพระจันทร์
  • วันนี้
    เป็นวันที่ทุกคนรอคอย
    วันที่ใครใคร่ขอสิ่งอื่นใด ก็จะปรารถนาสมดังใจ
    วันที่ใครๆต่างก็พากันจ้องมองท้องฟ้าในยามค่ำคืน

    'วันขอพรจากพระจันทร์'

    กระต่ายตัวนี้ก็เช่นกัน
    " ข้าแต่พระจันทร์ ตัวข้าเป็นเพียงกระต่ายธรรมดา หากวันนี้ข้าอยากลองเป็นพระจันทร์ ท่านจะให้ข้าได้หรือไม่"

    พระจันทร์ได้แต่อมยิ้มกับคำขอนั้น
    "หากเจ้าประสงค์เช่นนั้น ข้าก็จะให้"

    จากที่เคยแต่เฝ้ามองไกลๆจากตรงนี้ เจ้ากระต่ายจะได้ขึ้นไปอยู่บนนั้น เป็นพระจันทร์ที่ใครๆต่างพากันจ้องมอง

    "นี่คือสิ่งที่เราปรารถนาจริงๆหรือ" กระต่ายในฐานะพระจันทร์คิด

    อยู่บนนี้มันก็ดีอยู่หรอก ติดอยู่ตรงที่
    ตรงนี้มีแต่ดวงดาว ไม่มีเพื่อนๆของเรา
    ตรงนี้มีแต่ท้องฟ้า ไม่มีทุ่งหญ้าให้วิ่งเล่น

    กระต่ายได้คำตอบแล้วว่าเป็นพระจันทร์ช่างเหงาเหลือเกิน

    บางที สิ่งที่เราใคร่ขอกับพระจันทร์ไป อาจไม่ใช่เราก็ได้นะ

    ตัดสินใจร้องขอพรอีกครั้ง แต่กลับได้ยินเพียงเสียงหัวเราะเบาๆมาตามสายลม

    เจ้ากระต่ายตื่นขึ้นมาพร้อมกับพระอาทิตย์ในเช้าวันใหม่
    มันได้กลับมาเป็นกระต่ายเหมือนเดิม
    แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม

    ท้องฟ้าสวยขึ้น
    ดอกไม้ดูมีชีวิตชีวา
    เพื่อนๆพากันวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน
    ทุกสิ่งรอบกายดูสวยงามมากขึ้นเป็นเท่าตัว 
    กระต่ายได้คำตอบอีกครั้งว่านี่สินะ คือความสุขที่แท้จริง

    ถ้าหากเป็นไปได้ เจ้าใคร่ขอสิ่งใดจากพระจันทร์?
                                       ♡

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in