เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Hey! I'm Exchange Student!pyperpype
Pyper's diary
  • Hello, it's me Pyper!


    สวัสดีค่าาาา ไพเพอร์มาแนะนำตัวค่ะ(ขอเอาชื่อนี้เลยละกันค่ะ) อายุ15ค่า อันนี้เราเขียนครั้งแรก ภาษาอาจจะอ่านแล้วไม่ลื่นเท่าไหร่ เราก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ :D

    ตามชื่อ topic เลยค่ะ เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนค่ะ ไปของโครงการ IES ได้รัฐมิชิแกน สหรัฐอเมริกาค่ะ จริงๆเราก็สอบไปประมาณ 3-4 โครงการ มีไม่ติดแค่อันเดียว จริงๆก็ไม่คิดว่าจะติด แค่ไปลองสนามสอบเฉยๆ อ้าว!ติดซะงั้น เราก็เลยมานั่งคุยกับพ่อแม่อย่างจริงจังค่ะว่าจะไปดีมั้ย ตอนแรกก็มีคนค้านค่ะ ว่าเรายังเด็กเกินไป แค่ 15 เองกลัวจะดูแลตัวเองไม่ได้ จริงๆเราก็อยากไปค่ะ เพราะเราได้โอกาสมาแล้ว ถามว่า "ถ้าไม่ได้ไปล่ะ จะเสียใจมั้ย?" ก็เสียใจนะ สรุปทางครอบครัวก็ปรึกษาญาติๆ ก็ลงความเห็นกันว่าให้เราไปเถอะ มีโอกาสแล้วก็ไป ไม่เสียหายอะไร สำหรับโครงการเราไม่แน่ใจว่าค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ น่าจะประมาณ 4 แสนได้

    มาเล่าประสบการณ์วันไปสอบกันค่ะ
    เราไปสอบน่าจะประมาณเดือนกรกฎา ปีที่แล้วค่ะ (2015) ก็ไปกับป๊าค่ะ ตอนที่เดินเข้าไปนี่ไม่มีใครรู้จักเลย มองไปรอบๆนี่เห็นแต่คนหยิบหนังสือมาอ่าน นี่มีแค่โทรศัพท์กับแฟ้มค่ะ เขานั่งอ่านหนังสือกัน นี่นั่งกินขนมค่ะ มีความชิลล์ พอเข้าห้องสอบ เราได้สอบข้อเขียนก่อนค่ะ (เขาจะแบ่งเป็นสอบข้อเขียนกับสัมภาษณ์ค่ะ แล้วแต่ว่าพี่เขาจะจัดใครไปสัมภาษณ์ก่อนหรือสอบข้อเขียนก่อน) ช่วงสอบก็ไม่ได้คิดอะไร แกรมม่าย๊ากยาก readingนี่มหากาพย์เลยค่ะ แล้วก็จะมีข้อเขียนคล้ายๆ essay เขาบอกเขียนเท่าไหร่ก็ได้ นี่ก็เขียนไปเกินครึ่งหน้ากระดาษมานิดนึง เราทำเสร็จคนที่ 22 จำเลขแม่นมากค่ะโฮ๊ะๆ พอเสร็จแล้วก็ไปส่งแล้วรับบัตรคิวเพื่อไปรอสัมภาษณ์ค่ะ

    ช่วงสัมภาษณ์
    ช่วงรอคิวเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ คิดตลอดเขาจะถามยังไง จะตอบได้มั้ย จะฟังรู้เรื่องมั้ย โอ้ยยกังวลกันไปค่ะ พอถึงคิวเรา มันเป็นห้องใหญ่ๆ มีโต๊ะตรงกลาง ถ้าจำไม่ผิดเราได้สัมกับ Debbie (ขอเรียกย่อว่า Dนะคะ) เราว่าหน้าเขาคล้ายๆแม่ของ Taylor Swiftเลยนะ55555 Dก็ถามคร่าวๆว่านิสัยยังไง เขาบอกว่าห้ามตอบ I'm talkative. นี่ก็ตอบไป I'm easy going. เขาก็ถามต่อเรื่อยๆ (จำรายละเอียดตรงนี้ไม่ค่อยได้แล้วค่ะ เอาร่าวๆละกันเนอะ) จนมาถึงข้อสุดท้ายค่ะ เขาถามว่าความสามารถพิเศษ อันนี้ก็สำคัญก็ควรจะมีติดไว้นะคะ เราเล่นขิมได้ค่ะ ก็เลยตอบขิมไป

    รอผลออก
    ตอนที่เขาประกาศผล พอจบคลาสเราก็รีบเข้าเว็บเลยค่ะ ตอนแรกก็หาชื่อตัวเองไม่เจอ เลยหาใหม่ พอเห็นชื่อตัวเองกรี้ดบ้านแตกไม่พอค่ะ ร้องไห้ไปอีก(เวอร์ไปแต่ก็ทำเนอะ) ก็เขาให้ลงทะเบียนเข้าร่วมโครงการค่ะ หลังจากคุยกันลงความเห็นเรียบร้อย นี่ก็ให้ป๊าโทรไปคุยกับorganizationว่าเราตกลงจะเข้าโครงการค่ะ

    พอเราเข้าโครงการก็จะมีทำappค่ะ คือเหมือนเป็นการกรอกข้อมูลของเราค่ะ เราต้องใส่ให้เป็นความจริงนะคะ อย่าเมคหรือเวอร์ไปค่ะ เดี๋ยวตอนไปจะลำบาก ตอนทำเจ้า app นี่ เราใช้เวลาไปเดือนกว่าๆ เพราะติดสอบติดอะไรเยอะแยะไปหมด อันนี้เราไม่แน่ใจว่า app เหมือนกันทุกโครงการมั้ยนะคะ เราส่ง app ก็ประมาณต้นธันวา ขั้นตอนต่อมาก็รอโฮสต์ค่ะ รอไม่นานเลยค่ะเราได้โฮสต์ก่อนวันเกิดหรือวันเกิดเลยค่าาาา (ถ้าจำไม่ผิดนะ) ตอนแรกก็ไม่กล้าทักเขาไป จนเขาทักมา Happy Birthdayย้อนหลังเราค่ะ เราก็ได้ที่มิชิแกนเนอะ ตอนแรกก็ว่าจะขอเปลี่ยนค่ะ เราเป็นภูมิแพ้ แพ้อากาศ ขนสัตว์ ไรฝุ่น และอีกมากมายค่ะ แล้วโฮสต์ก็มีหมากับแมวด้วย แต่พอคิดไปคิดมา คุยกับพี่ๆorganization เขาบอกว่าเราได้โอกาสก่อนคนอื่นเลยนะ เราก็เอากลับมาคิดค่ะ เอาวะ ถ้าอยู่ไม่ได้ให้มันรู้ไป ก็เลยไม่เปลี่ยนละ เราก็เริ่มคุยกับโฮสต์เลยค่ะ คุยกันอย่าง basic ค่ะพูดเลย หลังๆมาก็ advance ไปอีกนิดหน่อย
    มาถึงตอนทำวีซ่าค่ะ โอโห ตื่นเต้นมากค่ะ กลัวด้วยว่าวีซ่าจะไม่ผ่าน แต่ก็ผ่านไปด้วยดีค่ะ เป็นอะไรที่ so exciting มากๆเลย ตอนนี้ก็ได้วีซ่าแล้ว ตั๋วเครื่องบินก็bookedเรียบร้อย เหลือเก็บกระเป๋า เช็คความพร้อมตัวเอง แล้วก็รอให้ถึงวันบินค่ะ นี่บินวันดี๊ดีเลย ได้ไฟล์ทวันแม่ 12 สิงหาเลยจร้าาา ตอนนี้ก็เหลืออีก 26 วัน ใจเริ่มหวิวๆ ใจหายบอกไม่ถูก

    ---เราขอพอแค่นี้ก่อนนะค้าา เดี๋ยวว่างๆจะมาต่ออีกค่ะ---


    • You all can follow my exchange life :

    Snapchat : pyperpypes
    Hashtag : #PyperIsInAmerica






Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in