เล่ม 1 :

     เป็นเล่มเปิดที่ทำได้ดีมาก ส่วนตัวเราชอบมาก ประทับใจตั้งแต่บทแรก ๆ ที่เริ่มอ่านเลย เพราะมันทำให้เรารู้สึกตื่น-เต้น-มาก ลุ้นไปกับการสู้กับซอมบี้, สู้กับมนุษย์ด้วยกัน แล้วที่สำคัญคือตัวละครทุกตัวคือเก่งมากจริง ๆ อ่านแล้วไม่รู้สึกหงุดหงิดเลย ซือหนานคือสามารถฆ่าคนได้ด้วยมือเปล่า คือทักษะต่อสู้สุดยอดจริง ๆ ส่วนพี่หรงก็เก่งมากหมือนกัน เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วเรารู้สึกว่าเขามีความเป็นผู้นำสูงมาก ไหวพริบดี และเป็นคนที่พึ่งได้ (แม้ว่าจะชอบพูดจาแปลก ๆ ไปบ้างก็ตาม)

     ครึ่งแรกจะเป็นการปูเรื่อง ความทรงจำของซือหนานจะคล้าย ๆ กับโทรทัศน์ที่ไม่ค่อยมีสัญญาณ ติด ๆ ดับ ๆ เป็นพัก ๆ แต่พอเฉลยปมในใจของซือหนานตอนท้ายเล่มออกมา ทุกอย่างมันก็ลงล็อกเชื่อมโยงกันหมด เราเลยรู้สึกไม่แปลกใจกับความเก่งของซือหนานเท่าไหร่ ผ่านอะไรมาหลายอย่างมากจริง ๆ เพื่อที่จะมีชีวิตรอด

เล่ม 2 :

     *เล่มนี้ก็ยังอวยอย่างต่อเนื่อง* พอรู้ความหลังของตัวละคร เราว่ามันทำให้การดำเนินเรื่องมันยิ่งสนุกมากขึ้น เพราะในเล่มแรกเนี่ยเป็นการสู้กับซอมบี้ แต่เล่มสองเหมือนเน้นไปที่การต่อสู้เพื่อแย่งชิง ‘อะไรบางอย่าง’ ระหว่างมนุษย์ด้วยกันเองมากกว่า

     แถมเล่มนี้ยังเกือบจะสูญเสียคนสำคัญในระหว่างที่กำลังการเดินทางไปยังทะเลจีนใต้อีกด้วย เล่มนี้เราจะได้เห็นความสัมพันธ์ของพระเอก-นายเอกที่แน่นแฟ้นกันมากขึ้น พอซือหนานเริ่มที่จะจำได้แล้ว ความทรงจำเริ่มที่จะกลับมา ก็จะได้เห็นถึงปมของทั้งคู่ที่เชื่อมโยงกัน ( ส่วนตัวเราว่าพีคนะคะ ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเล๊ย555555 เนียนมากจริง ๆ )

      ส่วนตัวเราว่าเรื่องนี้ค่อนข้างสูญเสียตัวละครหลักน้อย ตายไม่เยอะ (ถ้าเทียบกับเรื่องอื่น ๆ ที่เราเคยอ่านมา) แต่พอฉากสูญเสียมาถึงจริง ๆ ก็รู้สึกอิมแพค รู้สึกว่ามันค่อนข้างน้อยแต่มากดี, ฉากต่าง ๆ บรรยายได้ดีมาก รู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วย เคมีทั้งคู่คือสุดยอดค่ะ เราตกหลุมรักพี่หรงมาก ๆ ค่ะ สุดยอดความเท่นี้ "ขอแค่เรียกพี่หรง ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็จะไปช่วยนาย" ♡( ｡>_<｡)

ความรู้สึกหลังอ่าน : *มีสปอยนะคับ*

      ต้องขอออกตัวก่อนว่าจริง ๆ พันธะรักวันสิ้นโลกไม่ใช่แนวเราเลยค่ะ ตอนแรกไม่คิดเลยว่าจะอ่าน เพราะเป็นคนไม่ชอบซอมบี้ T_T มันแบบน่ากลัวอ่ะ อีกเหตุผลนึงคือเราไม่ชอบเล่มที่เกี่ยวกับความเป็นความตายแบบนี้เลย รู้สึกเหมือนมีโอกาสตายได้ตลอดเวลา แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจซื้อเล่มนี้กลับบ้านเฉยเลย เหตุผลตอนนั้นจำได้ว่าเพราะปกมันสวยมาก 

      แต่พอได้ลองอ่าน จริง ๆ ก็สนุกดีเหมือนกันนี่นา พันธะรักวันสิ้นโลกสนุกมากจริง ๆ เราแบบยังเสียดายเลยว่าทำไมไม่ยอมอ่านตั้งนาน

“ฉันแซ่โจว ชื่อหรง จากตัวหรงที่แปลว่ายุทโธปกรณ์ ไม่ใช่หรงจากน้องหวงหรง”
“ผมชื่อซือหนาน ซือหนานแปลว่าทิศใต้”

     ไม่พูดถึงฉากนี้ไม่ได้เลย เพราะเป็นฉากที่เราชอบที่สุดในเรื่อง ใครจะไปคิดว่าการแนะนำตัวที่ธรรมดา ๆ ที่เปิดมาตั้งแต่บทสามจะมีบทบาทมากขนาดนี้ T_T จริง ๆ การแนะนำตัว มันเป็น first impression แรกที่เราพบกัน แต่สำหรับโจวหรงและซือหนาน มันคืออีกครั้งที่เราได้พบกัน แล้วการพบกันอีกครั้งเนี่ย—ทั้งคู่ดันจำกันไม่ได้ซะงั้น

   แต่พอความจำกลับมา ปมทุกอย่างลงล็อก โอเมก้าที่เคยเป็นรักแรกของโจวหรงที่เคยหักอกในวันนั้น  ส่วนตัวเราว่าพีค-มาก ตอนแรกไม่ได้คิดเลยว่าจะคือ ซือหนาน

        สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างคือเรื่องของความสัมพันธ์ อันนี้เราก็ชอบมากเช่นกัน เรื่องนี้ไม่ได้ดีแค่ในแง่ของคนรัก แต่ในความสัมพันธ์ระหว่างหน่วย 118 คือน่ารักมาก ๆ ทุกคนคอยซัพพอร์ตกันตลอด รักกันเหมือนเป็นในครอบครัวกันจริง ๆ        

       เหยียนหาว พระรอง เป็นอีกคนที่เราชอบมากไม่แพ้กับพระเอกเลย ถึงจะรักซือหนานเหมือนกัน แต่พอ ซือหนานปฎิเสธ เหยียนหาวก็เข้าใจแล้วก็ไม่โกรธที่รักโจวหรงด้วย ยอมถอยดี ๆ เราแบบประทับใจตรงนี้มาก ๆ คือไม่ได้แตกหักกันเพราะแค่รักคนเดียวกัน  

        เราชอบตอนที่เหยียนหาวไปสารภาพรักกับซือหนาน แล้วซือหนานก็ปฏิเสธไป เหยียนหาวถามว่าเพราะอะไรถึงเลือกโจวหรง ทั้งที่ตัวเองเป็นคนช่วยซือหนานไว้ แต่ซือหนานกลับตอบว่า จริง ๆ แล้วคนที่ซือหนานเจอครั้งแรกคือโจวหรง เป็นเรื่องที่ถูกกำหนดไว้แล้ว— ซึ่งมันก็สอดคล้องกับเหตุการณ์เมื่อ 11 ปีก่อน ตอนที่โจวหรงและซือหนานพบกันครั้งแรก มันก็เป็นเรื่องที่ถูกกำหนดไว้จริง ๆ โชคชะตานำพาให้ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง

     ส่วนตอนจบ เรารู้สึกว่ามันค่อนข้างเคลียร์นะคะ ปมทุกอย่างก็ถูกคลี่คลาย คนที่เคยทำให้ซือหนานต้องเจ็บปวดกับอดีตก็ตายไปแล้ว ซือหนานก็ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ครั้งนี้กินช็อกโกแลตได้แล้วด้วย , พอสามารถผลิตวัคซีนได้ก็เหมือนได้กลับมาใช้ชีวิตแบบเดิม หลาย ๆ คู่ก็ได้แต่งงานกัน ก้าวหน้าในเรื่องการงาน ส่วนคนนึงที่ไม่ทันได้เห็นตอนจบของโลกนี้ ก็ได้กลับบ้านเช่นเดียวกัน ;-;       

        ส่วนตัวเรารู้สึกสะเทือนใจกับการจากไปของ หนิงอวี๋มาก ๆ ค่ะ เป็นตัวละครนึงที่ตอนเปิดตัว เราคิดว่าไอ้หมอนี่มาแบบรว้าย ๆ แน่เลย มาแบบทำลายล้างทุกอย่างวายวอดแน่ ๆ แต่กลายเป็นจริง ๆ แล้วเขาเป็นคนดี เราไม่ค่อยชอบตอนจบของเขาเท่าไหร่ แต่ก็เข้าใจเหตุผลนะคะ T_T เค้าคงรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำมาโดยตลอด พอสามรถผลิตวัคซีนได้ ก็เลยเลือกที่จะทำแบบนั้น แต่เราก็ยังรู้สึกสะเทือนใจมาก ๆ กับการจากไปของเขาอยู่ดี

ทิ้งท้ายก่อนจาก :          

      ส่วนตัวเราให้คะแนนเรื่องนี้อยู่ที่ 9.5/10 ค่ะ

       มีติดขัดในบางฉากบ้าง แต่เรารู้สึกว่าภาพรวมไม่ได้แย่เลย อ่านแล้วรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาแม้กระทั่งตอนใกล้จบ พออ่านจบแล้วก็ยังรู้สึกว่าประทับใจอยู่ แต่เสียดายนิดหน่อยที่ไม่มีตอนพิเศษเลย จริง ๆ เราก็แอบอยากรู้เรื่องราวต่อไป T_T     

      พันธะรักวันสิ้นโลก เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อยากแนะนำให้อ่านมาก ๆ เลยค่ะ รู้สึกตื่นเต้นจนวางไม่ลงเลย บรรยายฉากอะไรต่าง ๆ ได้ดีมาก พระเอก-นายเอกเก่งสุดยอด ประทับใจมาก ๆ ค่ะ ❤(◕‿◕✿)

       พันธะรักวันสิ้นโลก